Data urodzenia:
1890-02-21
Funkcja:
Komendant Obszaru
Stopień:
generał brygady służby stałej piechoty
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Antoni - Bronisława z domu Tecka
Służba wojskowa do 1939 r.:
W 1911 powołany do armii carskiej, w 1913 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty i jako oficer zawodowy podczas I wojny światowej walczył na froncie austriackim. Po rewolucji październikowej 1917 w Wojsku Polskim w Odessie. Pełnił służbę w 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Żeligowskiego, z którą w czerwcu 1919 przebił się do Polski. Od lipca 1919 do kwietnia 1920 dowódca 31. Pułku Piechoty. Major piechoty z 1 czerwca 1919. W okresie od maja 1920 do stycznia 1928 kolejno: dowódca batalionu, kwatermistrz (maj 1924), zastępca dowódcy (styczeń 1925) 37. Pułku Piechoty i jednocześnie komendant garnizonu Kutno (sierpień 1925), w okresie luty-maj 1928 ukończył kurs dowódców pułków w Centrum Wyszkolenia Piechoty. Podpułkownik służby stałej piechoty z 15 sierpnia 1924. Od lutego 1928 do 1936 dowódca 64. Pułku Piechoty. Pułkownik z 1 stycznia 1931. Od września 1939 dowódca piechoty dywizyjnej 15. Dywizji Piechoty.
Udział w wojnie obronnej 1939:
We wrześniu wraz z 15. Dywizją Piechoty walczył w składzie Armii "Pomorze", przebił się do Modlina, Ciężko ranny - stracił oko, a drugie z trudem uratowano. Po zakończeniu działań wojennych przebywał w szpitalu.
Pseudonimy:
"Klimek", "Chrabąszcz", "Łaszcz"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W okresie od maja 1940 do listopada 1942 komendant rezerw Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej, od stycznia 1942 do października 1944 komendant Obszaru Warszawskiego AK.
Oddział:
Obszar Warszawski Armii Krajowej - sztab - Komendant Obszaru (do 25-09-1944). Rozkazem KG AK mianowany szefem sztabu Delegatury Ministerstwa Obrony Narodowej w kraju.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka od 2.10.1944 - jeniec Oflagu VII A Murnau
Odznaczenia:
Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych (czterokrotnie), Złoty Krzyż Zasługi
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Losy po wojnie:
Do kraju powrócił w 1946 i przez wiele lat pracował w spółdzielczości inwalidzkiej. Po 1956 włączył się do działalności w ZBoWiD. , w XI 1957 został członkiem ZG, od IX 1959 wchodził w skład RN, a od 1964 do 1969 był wiceprzewodniczącym ZG. Potem członek Głównej Komisji Weryfikacji Odznaczeń przy ZG ZBoWiD. Zmarł w Warszawie 28.12.1971.
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. B 20, rząd 1, grób 14.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Fot. z okresu Powstania Warszawskiego - MPW-zbiory. Fotografia portretowa ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/5642, dar Zbigniewa Skroczyńskiego. Pamiątki: P/5642/07
Publikacje :
Roczniki oficerskie MSWojsk. 1924, 1928, 1932; R. Rybka – K. Stepan. Rocznik oficerski 1939; K. Ciechanowski. Armia „Pomorze”. W-wa 1983; L. Głowacki. Obrona Warszawy i Modlina w 1939. W-wa 1985; J. Gozdawa – Gołębiowski. Obszar Warszawski AK. Lublin 1992; A. K. Kunert. Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1944, t. 1. W-wa 1987. Bohaterowie Bitwy nad Bzurą - www.bohaterowie1939.pl
