Data urodzenia:
1909-11-20
Funkcja:
łączniczka i sanitariuszka
Miejsce urodzenia:
Konstantynówka (w ówczesnej Guberni Dniepropietrowskiej)
Imiona rodziców:
Wincenty - Michalina z domu Widmańska
Adres przed Powstaniem:
Legionowo, ul. Zakopiańska 4
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1940 roku wstąpiła do KOP (następnie w KOP-PAL). Dowódcą był kpt. Franciszek Kraszewski ps. "Góral". Ukończyła w tym czasie konspiracyjny kurs sanitarny oraz rozpoczęła pracę w niemieckim szpitalu w Legionowie. Jednocześnie pełniła przydzieloną jej funkcję łącznika między Legionowem i Warszawą, kolportera prasy podziemnej oraz agitatora polskiego personelu szpitalnego. Jej konspiracyjnym współpracownikiem był Zdzisław Ignacy Węcewicz
Praca w okresie okupacji niemieckiej:
Pracowała jako kucharka oraz pomoc w niemieckim kasynie dla oficerów - lekarzy.
Miejsce koncentracji na Godzinę "W":
W dniu wybuchu Powstania Warszawskiego otrzymała rozkaz stawienia się na punkt zborny przy ul. Karolkowej na Woli. Dojazd z Legionowa był już niemożliwy, więc Bronisława przebyła 25 km drogi pieszo (po drodze tłumaczyła po niemiecku żołnierzom niem., że idzie po dzieci, dzięki czemu była przepuszczana). Po dotarciu na miejsce otrzymała przydział do pracy przy napełnianiu benzyną butelek zapalających oraz opatrywaniu rannych Powstańców walczących w rejonie ulic Górczewskiej i Wolskiej. Kiedy Niemcy przełamali opór powstańczy na Woli otrzymała rozkaz przejścia na Stare Miasto, gdzie przyłączyła się wraz z towarzyszami do żołnierzy Armii Krajowej. Na Starówce pełniła funkcję sanitariuszki na ul. Mławskiej, Franciszkańskiej, a następnie na ul. Długiej. Pełniła służbę na barykadach na Bonifraterskiej, Pl. Krasińskich, Pl. Teatralnym, ul. Świętojańskiej i Piwnej, w tym również podczas walk o katedrę Św. Jana
Oddział:
Polska Armia Ludowa (PAL) - kompania żandarmerii kpt. "Górala" - dowódca kpt. Franciszek Kraszewski ps. "Góral".
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto do 2.09.1944
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Po upadku dzielnicy wyszła z Warszawy z ludnością cywilną - skierowana przez Niemców drogą przez Wolę (pobyt w kościele Św. Wojciecha), obóz przejściowy w Pruszkowie (Dulag 121), z Pruszkowa wywieziona do obozu koncentracyjnego w w Oranienburgu, a stamtąd dalej do KL Ravensbrück, nr obozowy 64363. Po kilku tygodniach skierowana do pracy przymusowej w niemieckiej fabryce samolotów "Arado" (Arado Flugzeugwerke GmbH) w Wittenbergu.
Losy po wojnie:
Z obozu powróciła do kraju w czerwcu 1945 roku. W związku z utratą podczas działań wojennych całego dobytku wyjechała z dwojgiem dzieci na Śląsk, zamieszkując w Gliwicach. Tam wstąpiła do ZBoWiD, a następnie należała do Polskiego Związku b. Więźniów Politycznych
Odznaczenia:
Złoty Krzyż Zasługi (1967)
Miejsce pochówku:
Cmentarz Komunalny na Łyżwach w Skarżysku-Kamiennej
Informacje dodatkowe:
Dobra znajomość języka niemieckiego pozwalała Bronisławie Kazimierczak zdobywać podczas pracy ważne informacje dla konspiracyjnych zwierzchników, m.in. dane dotyczące ilości rannych, miejsca, i rodzaju składów broni i amunicji an terenie koszar, informacje dotyczące transportów wojska.
Źródła:
MPW-ankieta, archiwum rodzinne, życiorys
