Pseudonim:
"Ewa"
Data urodzenia:
1926-05-04
Data śmierci:
-
Funkcja:
łączniczka
Stopień:
plutonowy
Miejsce urodzenia:
Paryż
Imiona rodziców:
Alfred - Anna
Wykształcenie do 1944 r.:
Od czwartego roku życia mieszkała z matką w Polsce. W 1931 r., zagrożona gruźlicą, została wysłana do Rabki, gdzie uczęszczała do szkoły powszechnej Sióstr Nazaretanek. Od 1938 r. rozpoczęła naukę w gimnazjum sióstr Niepokalanek w Nowym Sączu. Po wybuchu II wojny światowej wyjechała z matką do Lwowa, skąd w lutym 1940 r. obie podjęły próbę dotarcia do ojca Ewy przebywającego w Bukareszcie. Zostały aresztowane w czasie przekraczania "zielonej granicy". Po miesiącu zwolniono czternastoletnią Ewę (jej matkę zesłano do gułagu). Dotarła do znajomych we Lwowie i tam podjęła naukę w II klasie gimnazjum. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w lipcu 1941 r. wyjechała do Warszawy, sprowadzona tam przez siostrę matki. Kontynuowała naukę w Gimnazjum Aleksandry Piłsudskiej na Żoliborzu, oficjalnie funkcjonującym jako szkoła ogrodnicza.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W Warszawie wstąpiła do 33. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej. Ukończyła kursy obsługi telefonów wojskowych. W lutym 1943 r. została zaprzysiężona w Armii Krajowej i jako żołnierz II Obwodu Żoliborz Okręgu Warszawa AK ukończyła kursy nauki o broni i przygotowania do walk ulicznych.
Oddział:
II Obwód Armii Krajowej "Żywiciel" (Żoliborz) - zgrupowanie "Żyrafa II" - pluton łączności 228. Pod koniec Powstania związania z harcerskim plutonem 227.
Szlak bojowy:
Żoliborz. Po walkach pierwszego dnia Powstania, wobec przewagi niemieckiej, zgrupowanie wycofało się do Kampinosu, ale następnego dnia, ostrzelane po drodze przez niemieckie czołgi, powróciło na Żoliborz. Tam "Ewa" obsługiwała telefony polowe i łącznice, reperowała linie telefoniczne uszkadzane przez pociski, a później jako kurierka ustnie przekazywała rozkazy. Pod koniec Powstania dołączyła do harcerskiego plutonu 227. W czasie skoncentrowanego natarcia wojsk niemieckich, "Ewa" zgłosiła się do nawiązania kontaktu z odciętym klasztorem Sióstr Zmartwychwstanek na Żoliborzu, w którym broniły się polskie oddziały.
Odznaczenia i awanse:
Rozkazem ppłk. Mieczysława Niedzielskiego "Żywiciela" z 30.09.1944 odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i awansowana do stopnia plutonowego. Po wojnie odznaczona Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Medalem za Warszawę 1939-1945, Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” z Mieczami, Srebrną Honorową Odznaką Stowarzyszenia Polskich Kombatantów. W 2000 r. mianowana podporucznikiem, a w 2005 r. porucznikiem, a 11.11.2010 r. kapitanem WP w stanie spoczynku. 6.04.2010 r. postanowieniem Prezydenta RP odznaczona została za wybitne zasługi dla niepodległości RP oraz za działalność społeczną Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2013 roku uhonorowana w Ottawie Medalem "Pro Patria".
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji wyszła do niewoli, najpierw przebywała w Stalagu XI A Gross Lübars (podobóz Stalagu XI A Altengrabow), następnie w Stalagu VI C Oberlangen.
Numer jeniecki:
46661
Losy po wojnie:
Po uwolnieniu 12 kwietnia 1945 r. obozu jenieckiego przez 1. Dywizję Pancerną gen. Stanisława Maczka wyjechała do Włoch. Jako żołnierz 2. Korpusu Polskiego została odkomenderowana do II klasy licealnej i po roku zdała maturę w Porto-San-Giorgio. Wraz z 2. Korpusem wyjechała do Anglii, gdzie została zdemobilizowana w kwietniu 1946 r. w Camp Foxley. W 1947 r. uzyskała stypendium na studia do Irlandii i po trzech latach nauki otrzymała tytuł "Bachelor of Arts" ze specjalizacją w historii i socjologii. Uzyskała także specjalizację nauczycielską na Uniwersytecie Londyńskim, co uprawniało ją do uczenia w angielskich gimnazjach. Przez trzy lata uczyła w gimnazjum Sióstr Dominikanek w Port-of-Spain, w Trynidadzie. W lutym 1954 r. wyjechała do Kanady do Montrealu na stypendium studenckie. Tam pracowała, uczęszczając jednocześnie na wieczorowe wykłady na Uniwersytecie Montrealskim. W 1964 r. założyła w Ottawie Ogniwo Federacji Polek w Kanadzie i odtąd razem z mężem poświęciła się pomocy dla misji polskich (w 2003 r. otrzymała honorowe członkostwo Federacji Polek). Powróciła do pracy nauczycielskiej i przez prawie dwadzieścia lat uczyła w katolickich szkołach w Ottawie. Równocześnie ukończyła kursy malowania i rysunku ottawskiej Szkoły Sztuki. Po przejściu na emeryturę w 1983 r. zajęła się malarstwem. Jej obrazy znajdują się w prywatnych kolekcjach w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, w odbudowanym klasztorze Sióstr Zmartwychwstanek na Żoliborzu i w polskim kościele św. Jacka w Ottawie. Od 2004 r. członkini toruńskiego "Memoriału Generał Marii Wittek". Jest autorką historii Ottawy zatytułowanej Discovering Ottawa. Mieszka w Ottawie (Kanada)
Nazwisko po mężu:
Ewa Konopacka - w 1954 roku wyszła za mąż za żołnierza AK - Tadeusza Konopackiego.
Publikacje:
"Kombatant" Biuletyn Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych nr 7-8/2013.
Uwagi:
Prawidłowa data urodzenia: 4 V 1926. Inna data podawana przez niektóre źródła (błędnie): 27.05.1927. Pomyłka powstała, gdy pani Ewa opuszczała obóz jeniecki VI C Oberlangen i wpisano jej wtedy datę urodzenia 4 maja 1927. Daty tej p. Ewa nigdy nie sprostowała, bo jak sama przyznała "była ta data już na zagranicznych dokumentach, a moja rodzina, zawsze znała właściwą datę również mój mąż i Środowisko Żoliborskie."
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory (P/5603) oraz materiały w wersji elektronicznej udostępnione przez p. Ewę Ponińską - Konopacką w czerwcu 2016.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa" ze zgrupowania "Żyrafa". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/2377

Sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa" ze zgrupowania "Żyrafa". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/2377

Fotografia z Powstania Warszawskiego. Żoliborz. Żołnierze zgrupowania "Żyrafa" na barykadzie między blokami przy Krasińskiego 20 i 29. Od lewej: sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa", kpt. ks. Wincenty Marczuk "Homo" - kapelan zgrupowania, strz. Mieczysław Kowalski "Mietek". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/2374

Fotografia z Powstania Warszawskiego. Żoliborz. Żołnierze zgrupowania "Żyrafa" na barykadzie między blokami przy Krasińskiego 20 i 29. Od lewej: sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa", kpt. ks. Wincenty Marczuk "Homo" - kapelan zgrupowania, strz. Mieczysław Kowalski "Mietek". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IH/2374

Ppor. "Lemiesz"- ppor. Stefan Wyleżyński, ks. Wincenty Marczuk "Homo", "Jantar"- Marian Jabłoński, łączniczka "Ewa". Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Ppor. "Lemiesz"- ppor. Stefan Wyleżyński, ks. Wincenty Marczuk "Homo", "Jantar"- Marian Jabłoński, łączniczka "Ewa". Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Fotografia z Powstania Warszawskiego. Żoliborz. Żołnierze zgrupowania "Żyrafa" na barykadzie między blokami przy Krasińskiego 20 i 29. Od lewej: sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa", strz. Marian Jabłoński "Jantar". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IK/1763

Fotografia z Powstania Warszawskiego. Żoliborz. Żołnierze zgrupowania "Żyrafa" na barykadzie między blokami przy Krasińskiego 20 i 29. Od lewej: sanitariuszka Ewa Ponińska "Ewa", strz. Marian Jabłoński "Jantar". Fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IK/1763

Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Ludność kopie barykady na Żoliborzu na ulicy Juliusza Słowackiego. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Ludność kopie barykady na Żoliborzu na ulicy Juliusza Słowackiego. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Po wyzwoleniu, w mundurze Polskich Sił Zbrojnych. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Po wyzwoleniu, w mundurze Polskich Sił Zbrojnych. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/5603 (kopia legitymacji odznaczeniowych).

Ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/5603 (kopia legitymacji odznaczeniowych).

Zaświadczenie o nadaniu Orderu Wojennego Virtuti Militari. Fot. udostępniona przez Zbigniewa Semadeni.

Zaświadczenie o nadaniu Orderu Wojennego Virtuti Militari. Fot. udostępniona przez Zbigniewa Semadeni.

Marian Jabłoński i łączniczka "Ewa” (Ewa Ponińska-Konopacka). Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Marian Jabłoński i łączniczka "Ewa” (Ewa Ponińska-Konopacka). Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Podczas służby, już po wyzwoleniu. Zdjęcie wykonane przed wieżą strażniczą w Niderlangen, obozie, do którego przeniesiono dziewczęta z Oberlangen po uwolnieniu. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Podczas służby, już po wyzwoleniu. Zdjęcie wykonane przed wieżą strażniczą w Niderlangen, obozie, do którego przeniesiono dziewczęta z Oberlangen po uwolnieniu. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Oberlangen, wieża strażnicza. Zdjęcie wykonane w kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu obozu przez żołnierzy  1. Dywizji Pancerną gen. Stanisława Maczka.  Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Oberlangen, wieża strażnicza. Zdjęcie wykonane w kwietniu 1945 roku po wyzwoleniu obozu przez żołnierzy 1. Dywizji Pancerną gen. Stanisława Maczka. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Niderlangen, kwiecień 1945 r. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Niderlangen, kwiecień 1945 r. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Niderlangen, kwiecień 1945 r. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Niderlangen, kwiecień 1945 r. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Oberlangen, po wyzwoleniu obozu, kwiecień 1945 r. Zdjęcie autorstwa Ewy Ponińskiej - Konopackiej: Niusia - koleżanka z Żoliborza, więźniarka obozu jenieckiego dla kobiet-żołnierzy AK w Oberlangen.      Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Oberlangen, po wyzwoleniu obozu, kwiecień 1945 r. Zdjęcie autorstwa Ewy Ponińskiej - Konopackiej: Niusia - koleżanka z Żoliborza, więźniarka obozu jenieckiego dla kobiet-żołnierzy AK w Oberlangen. Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Fot. udostępnione przez p. Ewę Ponińską-Konopacką ps."Ewa" z archiwum prywatnego

Ewa Ponińska - Konopacka i Prezydent RP Lech Kaczyński. Wrzesień 2009, obchody 70-lecia wybuchu II Wojny Światowej. Fot. Federacja Polek w Ottawie, źródło: <i>www.federacjapolek.ca</i>

Ewa Ponińska - Konopacka i Prezydent RP Lech Kaczyński. Wrzesień 2009, obchody 70-lecia wybuchu II Wojny Światowej. Fot. Federacja Polek w Ottawie, źródło: www.federacjapolek.ca

14 maja 2015 r. Ewa Ponińska-Konopacka w Kanadyjskim Muzeum Wojny w Ottawie podczas uroczystości poświęconej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz 70 rocznicy zakończenia II wojny światowej. Ewa Konopacka  otrzymała z rąk Ambasadora RP w Kanadzie Pamiątkowy Medal Powstania Warszawskiego. Taki sam medal  został nadany pośmiertnie jej mężowi Tadeuszowi Konopackiemu. Źródło fot.: Polish-Canadian Women's Federation Branch no 8 Ottawa, <i>www.federacjapolek.ca</i>

14 maja 2015 r. Ewa Ponińska-Konopacka w Kanadyjskim Muzeum Wojny w Ottawie podczas uroczystości poświęconej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz 70 rocznicy zakończenia II wojny światowej. Ewa Konopacka otrzymała z rąk Ambasadora RP w Kanadzie Pamiątkowy Medal Powstania Warszawskiego. Taki sam medal został nadany pośmiertnie jej mężowi Tadeuszowi Konopackiemu. Źródło fot.: Polish-Canadian Women's Federation Branch no 8 Ottawa, www.federacjapolek.ca

Ewa Konopacka wśród weteranów obecnych na uroczystości upamiętniającej 225. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz 1050. rocznicę Chrztu Polski. Ottawa, 10 maja 2016 r. Źródło fot.: Polish-Canadian Women's Federation Branch no 8 Ottawa, <i>www.federacjapolek.ca</i>

Ewa Konopacka wśród weteranów obecnych na uroczystości upamiętniającej 225. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz 1050. rocznicę Chrztu Polski. Ottawa, 10 maja 2016 r. Źródło fot.: Polish-Canadian Women's Federation Branch no 8 Ottawa, www.federacjapolek.ca

Nasz newsletter