Data urodzenia:
1904-08-09
Funkcja:
Z-ca Okręgowego Delegata Rządu RP
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Jan Adam - Zofia z domu Lampe
Wykształcenie:
W czerwcu 1916 r., w wieku 12 lat, zdał egzamin wstępny do III klasy ośmioklasowej Szkoły Mazowieckiej - gimnazjum męskiego Towarzystwa Szkoły Mazowieckiej mieszczącego się przy ul. Klonowej 16. W czerwcu 1924 r. otrzymał świadectwo dojrzałości, a w październiku wstąpił na Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Z powodu choroby przerwał studia prawnicze. W 1926 r. rozpoczął studia w Handelshochschule w St. Gallen w Szwajcarii. Studia ukończył w 1929 r. i powrócił do Warszawy.
Pseudonimy:
"Karol", "2736"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach 1936-1944 pełnił obowiązki dyrektora handlowego w Zjednoczonych Browarach Warszawskich Haberbusch i Schiele. Kiedy wybucha wojna firma Haberbush i Schiele funduje cztery ciężkie karabiny maszynowe dla I pułku szwoleżerów im. Józefa Piłsudskiego. Uroczyste ich przekazanie ma miejsce 17 maja 1939 roku. Przegrana wojna 1939 rok. Okupacja niemiecka. Podczas okupacji w browarze oficjalne zatrudnienie dostają często młodzi ludzie - członkowie AK. Gromadzona jest również broń. W tym trudnym okresie Henryk Patzer mieszka wraz z rodziną przy ul. Humańskiej 13, która podczas okupacji zostaje wcielona do dzielnicy niemieckiej. Pozwolono im pozostać pod tym adresem. Będąc dyrektorem handlowym Zjednoczonych Browarów Warszawskich, które musiały zaopatrywać dygnitarzy niemieckich, był potrzebny Niemcom. Pewnego dnia nowym mieszkańcem w domu Henryka Patzera przy ul. Humańskiej 13 zostaje pułkownik Kazimierz Iranek-Osmecki ("Makary", Heller"), szef II Oddziału Komendy Głównej AK. Umiejscowienie domu zapewniało względne bezpieczeństwo, ponieważ nieopodal mieszkał szef warszawskiego Gestapo dr Hahn (dokładnie chroniony przez policję i agentów Gestapo), znajdował się również posterunek policji niemieckiej, a obok kwaterowało dowództwo powiatowej żandarmerii wraz z jedną kompanią rezerwy. Po przeciwległej stronie ulicy Chocimskiej, w wysiedlonych domach znajdowały się hotele dla przyjezdnych esesmanów. Dlatego też nie prowadzono w tej dzielnicy łapanek, aby nie denerwować żon i dzieci Niemców. Nie prowadzono również domowych rewizji, ponieważ polskich rodzin mieszkało zaledwie kilka, a całą resztę stanowili Niemcy i Volksdeutsche. Dzięki ofiarności Henryka Patzera i jego żony cichociemny "Heller" był ukrywany, aż do wybuchu Powstania.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Humańska 13.
Numer legitymacji AK:
14662
Oddział:
W trakcie Powstania warszawskiego, Henryk Patzer pełniący funkcję zastępcy Delegata Rządu RP na m. st. Warszawę, na polecenie Delegata Rządu RP na m. st. Warszawę, stawia się na Ratuszu o godzinie "W" wraz z czterema innymi zastępcami. Później przebywa na Starym Mieście.
Dzielnica:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ.
Odniesione rany:
Ranny w głowę w sierpniu na Starym Mieście czasie bombardowania, zostaje przeprowadzony kanałami do Śródmieścia
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Wraz z rodziną trafił do obozu Durchgangslager 121 w Pruszkowie, z którego po pewnym czasie udało mu się uwolnić.
Losy po wojnie:
W 1945 roku podjął pracę jako kierownik firmy Hurtownia Techniczno-Budowlana „Ha-Te-Be” sp.z o.o. aż do jej likwidacji, w grudniu 1949 roku. W latach 1950-1952, pracował w centrali PBP „Orbis” jako kierownik Działu Ośrodków Turystycznych. Od 1952 do 1965 roku pracował na stanowisku st. inspektora w Biurze Nadzoru Gospodarczego Zjednoczonych Zespołów Gospodarczych „INCO”.
Inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa i wielokrotnie wzywany na przesłuchania na ul. Rakowiecką. W 1965 roku przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia:
Krzyż Armii Krajowej (Londyn, 1975)
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie
