Pseudonim:
"Iza I"
Data urodzenia:
1927-09-15
Data śmierci:
1990-12-11
Funkcja:
-
Stopień:
kapral
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stefan - Zofia z Grabowskich
Wykształcenie:
Uczennica Prywatnej Żeńskiej Szkoły im. Cecylii Plater-Zyberkówny
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Bagatela 15
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" (Śródmieście-Południe)
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe. Pełniła służbę m.in. w punkcie sanitarnym ul. Natolińska 4, szpitalu polowym w Al. Ujazdowskich, brała udział w akcji na Ogrody Sejmowe.
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania I i II stopnia.
Losy po wojnie:
Po wojnie ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1946-1982 pracowała jako nauczycielka w łódzkich szkołach, ucząc języka polskiego i angielskiego.Była m.in. kierowała Miejską Szkołą Powszechną dla Dorosłych nr 5 w Łodzi, a następnie pracowała w Technikum Włókienniczym nr 2 i nr 3 w Łodzi. Autorka wielu opracowań dydaktycznych opublikowanych w czasopismach: „Dydaktyka Literatury”, „Polonistyka”, „Oświata Dorosłych”, „Język Polski w Szkole Średniej”, „Języki Obce w Szkole”, „Przegląd Oświatowy”, „Edukacja i Dialog”. Od października 1980 r. członek NSZZ „Solidarność” . W okresie stanu wojennego kolportowała prasę i książki II obiegu. Współpracowała z największym łódzkim wydawnictwem podziemnym "Solidarność Walcząca". W latach 1986-1989 uczestniczyła w pracach tajnego Łódzkiego Zespołu Oświaty Niezależnej. W latach 1986-89 redagowała biuletyn „Oświata Niezależna” - pismo Łódzkiego Zespołu Oświaty Niezależnej, współpracowała z łódzką prasą „drugiego obiegu” („Solidarność Walcząca”, „Nike”, „Głos Solidarności”, „Legionista”). W kwietniu 1989 r. została członkiem-założycielem kierowanego przez Marka Edelmana Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Łodzi, przygotowującego w regionie łódzkim wybory parlamentarne 4 czerwca 1989 r. i pierwsze wybory samorządowe w maju 1990.
Nazwisko po mężu:
Wasiak
Miejsce śmierci:
Łódź
Miejsce pochówku:
Cmentarz rzymskokatolicki w Łodzi-Łagiewnikach przy parafii św. Antoniego
Publikacje:
Wymieniona : K. Leski: "Życie niewłaściwie urozmaicone", wyd. IV, Warszawa 2001, s. 352
Informacje dodatkowe:
Córka Stefana Przanowskiego, inżyniera, przemysłowca, ministra aprowizacji i ministra przemysłu i handlu, bratanica pedagoga Władysława Przanowskiego oraz Jana Przanowskiego, prawnika i posła.a Wnuczka Edwarda Przanowskiego ,inżyniera, uczestnika powstania styczniowego. Mąż - Jerzy Wasiak (1924–2012) absolwent Państwowego Instytutu Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, wieloletni, zasłużony nauczyciel dzieci niesłyszących, dyrektor Zakładu dla Dzieci Głuchych w Łodzi. Autorka krótkich opowiadań na temat powstania: " Cztery obrazki z powstańczej Warszawy" (opublikowane w : Verte 1994 nr 13, s. 1; dodatek do Gazety Łódzkiej 1994 nr 175) Zachowane pamiątki z Powstania (materiały opatrunkowe, dokumenty swego brata Wojciecha Przanowskiego) przekazała w 1982 r. na wystawę " Warszawa Walczy" w starej fabryce Norblina na ul. Żelaznej.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter