Pseudonim:
"Kulczycki"
Data urodzenia:
1901-09-01
Data śmierci:
1975-10-17
Funkcja:
-
Miejsce urodzenia:
Dąbrowa Tarnowska
Imiona rodziców:
Karol - Henryka z domu Miller
Wykształcenie:
W Dąbrowie Tarnowskiej ukończył 4-klasową szkołę powszechną, następnie był uczniem V Gimnazjum w Krakowie. Ukończył II Gimnazjum im. Hetmana Jana Tarnowskiego w Tarnowie. W okresie gimnazjalnym był członkiem II Drużyny Harcerskiej im. Michała Wołodyjowskiego. Od 1913 r. należał do "Związku Wolnych Polaków". W okresie od 1 listopada 1914 r. do maja 1915 r. wraz z rodzicami i rodzeństwem przebywał w Tarnowie.
Służba wojskowa do 1939 r.:
Wziął udział jako ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Odmówił wówczas przyjęcia krzyża wojskowego, uważając, że obrona kraju jest jego obowiązkiem.
Działalność publicystyczna do 1939 r.:
W 1918 r. wspólnie z J.Ozimkiem i Adamem Ciołkoszem był redaktorem pisma "Młodzież Sobie". W następnych latach był wydawcą i redaktorem "Gazety Literackiej" w Krakowie.
Pseudonimy:
"Kulczycki", "Bronisław".
Udział w konspiracji 1939-1944:
W latach okupacji niemieckiej stanął na czele utworzonej przez siebie katolickiej organizacji polityczno-wojskowej "Unia". Założył, redagowane przez siebie pismo "Kultura Jutra". Był działaczem podziemnego Stronnictwa Pracy i Delegatury Rządu na Kraj.
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - 1. Rejon
Dzielnica:
Powiśle
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną; powrócił do działalności konspiracyjnej.
Losy po wojnie:
Po aresztowaniu przez NKWD Delegata Rządu RP na Kraj Stefana Korbońskiego (28.06.1945) przejął jego obowiązki, od marca tego roku będąc jednocześnie przewodniczącym Rady Jedności Narodowej. Zredagował wówczas "Testament Polski Walczącej" i "Manifest do Narodu Polskiego i Narodów Zjednoczonych". Nadal działał w Stronnictwie Pracy. Aresztowany przez UB w 1948 r. Przeszedł ciężkie śledztwo, poddany licznym szykanom i torturom (m.in. wybito mu zęby i jedno oko). Skazany na dożywocie (prokurator żądał kary śmierci), wyszedł z więzienia w 1956 r. W latach 1965-1975 przebywał w Rzymie. Zaangażowany podczas trwania II Soboru Watykańskiego, wygłaszał m.in. wiele prelekcji w Radiu Watykańskim. W ostatnich 10 latach życia wiele podróżował, odwiedził m.in. Wielką Brytanię, Belgię, Francję, Hiszpanię, Portugalię, Stany Zjednoczone, Kanadę i Szwajcarię. Często podczas tych podróży wygłaszał odczyty na temat kultury polskiej i jej wpływu na filozofię Europy. Autor dramatów, powieści, scenariuszy filmowych, poeta, ogłosił kilkanaście tomów wierszy, napisał tekst bardzo popularnej harcerskiej pieśni "Płonie ognisko i szumią knieje".
Odznaczenia:
11 listopada 2006 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Miejsce śmierci:
Rzym. Staraniem rodziny jego prochy powróciły do Polski. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter