Data urodzenia:
1902-04-23
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 123 Miejsce: 23
Stopień:
podporucznik - porucznik (1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Juliusz - Amelia z domu Krawczyk
Wykształcenie:
W 1918 r. ukończył Gimnazjum Męskie Konopczyńskich w Warszawie, w 1920 r. Kursy maturalne dla żołnierzy Wojska Polskiego we Lwowie, w 1927 r. Szkołę wyrobu mebli w Belgii
Praca zawodowa do 1944 r.:
Od 1939 roku był dyrektorem rodzinnej firmy "Wytwórnia mebli - Projekty wnętrz - L.Kamler" w Warszawie przy ul. Dzielnej 64/72
Udział w wojnie obronnej 1939:
Plutonowy 7-go Pułku Ułanów Lubelskich im. gen. Kazimierza Sosnkowskiego wchodzący w skład Mazowieckiej Brygady Kawalerii. Od 1 do 3 września walczący w rejonie Chorzeli, następnie w rejonie Przesnysza. Od 5 do 7 września na linii Narwi w rejonie Pułtuska i Serocka, później pułk wycofuje się na linię Bugu. W dniach 23-24 września w bitwie pod Suchowolą 7. pułk ułanów zostaje rozbity ponosząc ciężkie straty. Plutonowy Jerzy Kamler lawirując między oddziałami niemieckimi i sowieckimi przedziera się ku granicy węgierskiej. W październiku 1939 r. w przebraniu chłopskim powraca do Warszawy.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Wstępuje do konspiracji w listopadzie 1939 roku biorąc czynny udział w odtworzeniu 7-go Pułku Ułanów Lubelskich pod kryptonimem "Jeleń”. W dowodzonym przez
rtm. "Jeżyckiego" (Lech Głuchowski) Dywizjonie "Jeleń" dowodzi plutonem 1112, wchodzącym w skład 4. Szwadronu (dowódca por. "Kostecki" - Konstanty Bronikowski). Pluton organizuje na terenie rodzinnej fabryki mebli z jej pracowników. Z własnych pieniędzy dozbraja swoich żołnierzy. W 1942 roku rozkazem Dowódcy AK zostaje mianowany podporucznikiem. Około 25 lipca 1944 r., w związku z decyzją podjęcia walki o Warszawę, fabrykę mebli Kamlera wyznaczono na m.p. Komendy Głównej Armii Krajowej, a pluton 1112 por. "Stolarza" miał stanowić jej osłonę podczas akcji "Burza".
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Słowackiego 27/33 m. 108
Miejsce koncentracji przed godziną "W":
Fabryka mebli Kamlera przy ulicy Dzielnej 64/72
Oddział:
Armia Krajowa - 1. Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - 4. szwadron - pluton 1112 - dowódca plutonu.
Szlak bojowy:
Wola - Stare Miasto. W dniach 1-7 sierpnia: dowódca plutonu 1112 stanowiącego osłonę Komendy Głównej Armii Krajowej i Delegatury Rządu na Kraj w ich Kwaterze w fabryce Kamlera przy ulicy Dzielnej 64/72. 6 sierpnia: Kwatera Główna AK zostaje ewakuowana na Stare Miasto do budynku szkolnego przy ulicy Barokowej. Pluton 1112 nadal stanowi osłonę Komendy Głównej w czasie przemarszu przez ruiny Getta. W dniach 7-12 sierpnia pluton 1112, poza funkcją ochrony KG AK, używany jest do wzmocnienia zagrożonych odcinków walki na Starym Mieście (Arsenał, Pałac Krasińskich, Katedra św. Jana, Kanonia), walcząc jako oddział odwodowy dowódcy Grupy "Północ". Około 10 sierpnia por. "Stolarz" prowadzi bojowe rozpoznanie z galerii katedralnej w kierunku Zamku Królewskiego, wypierając patrol niemiecki z Katedry św. Jana. W akcji tej współdziała z plutonem 101. kompanii batalionu "Bończa" dowodzonym przez
por. "Szczerbę" (w powojennych wspomnieniach "Szczerba" mylnie umieszcza tę akcję pod datą 15 sierpnia 1944, czyli dwa dni po śmierci por. "Stolarza", patrz: Zbigniew Blichewicz "Szczerba" - "Powstańczy tryptyk", AAN Warszawa 2009, str. 61-64)
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego córka
Hanna ps. "Kama" była sanitariuszką w dowodzonym przez niego plutonie 1112 dywizjonu "Jeleń"
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Order Virtuti Militari V klasy oraz pisemny rozkaz pochwalny Dowódcy AK gen. "Bora" Komorowskiego
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Porucznik Jerzy Kamler "Stolarz" poległ trafiony odłamkiem pocisku granatnika na rogu ul. Miodowej i Długiej przy pl. Krasińskich. Pochowany został w mogile wykopanej pod oknami oficyny zajmowanej przez KG AK i Delegaturę Rządu na Kraj, w domu na rogu ul. Długiej i Kilińskiego. W roku 1945 ekshumowany i przeniesiony na Cmentarz Komunalny na Powązkach w Warszawie.
