Jerzy Józef Mindziukiewicz

Pseudonim:
"Jur"
Data urodzenia:
1927-07-11
Data śmierci:
2024-03-26
Funkcja:
-
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Franciszek - Józefa z domu Pankowska
Wykształcenie do 1944 r.:
Uczeń szkół przy ul. Miedzianej i ul. Tarczyńskiej w Warszawie, następnie uczęszczał do szkoły kupieckiej Józefa Gąseckiego przy ul. Królewskiej 23, jednocześnie odbywając tajne nauczanie z zakresu gimnazjum. Po uszkodzeniu budynku w wyniku nalotów radzieckich szkoła kupiecka przeniesiona została na ostatnie piętro budynku na rogu Marszałkowskiej i Sienkiewicza.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Kedyw Komendy Głównej Armii Krajowej - batalion "Miotła" - pluton "Drużyn Bojowych Niedźwiedzi" z Konfederacji Narodu. Do konspiracji został wprowadzony przez koleżankę gimnazjalną, Alicję Kucharek (1926-2000). Dowódcą jego drużyny był kolega szkolny Mirosław Plewczyński „Orsza”, z kolei Jerzy wprowadził do konspiracji ich kolegę Władysława Żukowskiego.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Twarda 61 m.6
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Nie dotarł na miejsce koncentracji macierzystego oddziału
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan" (Śródmieście) - zgrupowanie "Chrobry II" - I batalion "Lecha Żelaznego" - 3. kompania por. "Zdunina" (Zbigniew Brym) - dołączył jako ochotnik
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ - Dworzec Pocztowy
Odniesione rany:
Ranny 3 sierpnia - postrzał nogi, ranienie odłamkami. Odłamek został wyjęty przez dr Marcinka w Szpitalu Dzieciątka Jezus.
Losy po Powstaniu:
Jako ranny udał się na opatrunek do Szpitala Dzieciątka Jezus (3-4.08), niedługo przed wkroczeniem na teren szpitala oddziałów nieprzyjaciela. Zatrzymany na terenie Szpitala Dzieciątka Jezus. 19 sierpnia 1944 r. wyprowadzony przez Niemców ze szpitala w grupie mężczyzn do budynku żandarmerii na Placu Narutowicza, następnie skierowany na Dworzec Zachodni, skąd wagonami zostali przewiezieni do obozu przejściowego dla ludności cywilnej w Pruszkowie (Dulagu 121). Dzięki pomocy polskiego personelu uniknął wywózki na roboty (początkowo udano, że jest pracownikiem kuchni, następnie kazano mu symulować zapalenie wyrostka robaczkowego. Poinstruowany przez polskiego lekarza dr Marcinka (tego samego, który operował mu nogę) przeszedł przez komisję lekarską i otrzymał od niemieckiego lekarza blankiet Verfügung – Krankenhaus Milanówek Dzięki temu wyszedł poza obóz z poleceniem udania się do Szpitala w Milanówku.
Losy po wojnie:
Ekonomista. Pełnił funkcję wiceprezesa Związku Powstańców Warszawskich.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty i Brązowy Krzyż Zasługi
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego, w tym kopia deklaracji członkowskiej Związku Powstańców Warszawskich.
Archiwum Historii Mówionej:
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Źródło Muzeum Powstania Warszawskiego.

Źródło Muzeum Powstania Warszawskiego.

Nasz newsletter