Pseudonim:
"Wilczur"
Data urodzenia:
1920-05-06
Data śmierci:
2017-04-02
Funkcja:
-
Stopień:
podporucznik
Pseudonimy:
"Wilczur", "Ludwik"
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Konrada
Wykształcenie:
Absolwent liceum im. Stefana Batorego w Warszawie (rocznik 1938)
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Uczestnik kampanii wrześniowej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział II (Informacyjno-Wywiadowczy) - Referat 994 ("Sonda", "994/CS", "994/Sonda", "994/B") - rozpracowywanie małych organizacji
Oddział:
Armia Krajowa - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód "Sławbor" (Śródmieście-Południe) - pluton żandarmerii (4-14.08.1944), następnie Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział II (Informacyjno-Wywiadowczy). We wrześniu 1944 opuścił szeregi AK i przeszedł do PAL (Polska Armia Ludowa), gdzie został zastępcą szefa II Oddziału KG PAL ds. kontrwywiadu.
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - po kapitulacji Powstania udał się do oflagu II-D Gross Born w celu organizacji Komitetu Demokratycznego Obozu
Numer jeniecki:
101669
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu obozu wstąpił do wojska i został oficerem politycznym oraz korespondentem wojennym w Głównym Zarządzie polityczno-wychowawczym Wojska Polskiego. W 1945 przekazał archiwum kontrwywiadu AK w ręce UB, ujawniając wszystkich znanych sobie pracowników II Oddziału AK. W styczniu 1946 skierowany do Wyższej Szkoły Oficerskiej w Rembertowie na kurs szefów sztabów dywizji. Następnie pracował w Polskiej Misji Wojskowej w Rzymie, w 1947 przeniesiony do centrali Oddziału II Sztabu Generalnego (wywiad). W 1947 zdemobilizowany, rozpoczął pracę jako wicekonsul polski w Rzymie, gdzie z ramienia Departamentu VII MBP zajmował się rozpracowaniem wywiadowczym środowisk 2. Korpusu Polskiego. Po dekonspiracji przeniesiony do Paryża na stanowisko wicekonsula i attache ds. społecznych. W 1949 roku aresztowany przez UB, zwolniony w 1954 roku. Od 1957 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, później zajmował się fotografią, publicystyką i tłumaczeniami. W czasie stanu wojennego na krótko internowany. Po wyjściu na wolność zbierał informacje w środowisku podziemia. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Autor "Armia Krajowa - za i przeciw".
Miejsce pochówku :
Cmentarz Ewangelicko-Reformowany w Warszawie przy ul. Żytniej 42
Informacje dodatkowe:
Współzałożyciel wydawanego podczas okupacji konspiracyjnego miesięcznika "Droga". Był oficerem kontrwywiadu Armii Krajowej, zastępcą szefa Referatu Politycznego Kontrwywiadu KG AK (kryptonim "Sonda"). Żona Ewa Urszula Wilczur-Garztecka z domu Rohr (ur. 16 czerwca 1920 w Golinie Wielkiej, zm. 13 maja 2007), promotorka sztuki nowoczesnej, działaczka lewicowej konspiracji w czasie II wojny światowej, uczestniczka powstania warszawskiego* [*dane: Wikipedia]. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, BIP IPN. Fot. mogiły autorstwa Mateusza Opasińskiego, źródło: Wikipedia, domena publiczna.
Publikacje:
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy „Bellona”, Warszawa 2002. ​ISBN 83-11-09261-3​
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Fot. Mateusz Opasiński, źródło: Wikipedia, domena publiczna.

Fot. Mateusz Opasiński, źródło: Wikipedia, domena publiczna.

Nasz newsletter