Data urodzenia:
                                1901-06-27
                             
                         
                        
                     
                    
                    
                                                                        
                                Stopień:
                                porucznik rezerwy kawalerii
                             
                                                    
                                Miejsce urodzenia:
                                Brzostowica Wielka, powiat Grodno
                             
                                                    
                                Wykształcenie i przebieg służby wojskowej:
                                Uczył się w gimnazjach w Mitawie, Wilnie i Mińsku, dokąd w latach 1915-1918 ewakuowała się jego rodzina (w 1916 r. stracił ojca).  W 1917 roku wstąpił jako ochotnik do oddziału wywiadowczego w Mińsku (Pierwszy Korpus Wschodni). W lipcu 1918 roku powrócił do Brzostowicy. Kontynuował naukę w Białymstoku, gdzie w listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu Niemców. W 1919 r. wstąpił do Korpusu Kadetów w Modlinie, a w 1920 r. zgłosił się ochotniczo do 10 Pułku Ułanów Litewskich, w którym odbył kampanię bolszewicką. W 1921 r. został zwolniony z wojska i zdał maturę wojenną. Odbył studia  na Akademii Rolniczej w Bydgoszczy i Cieszynie (inżynier agronom). Studiował także ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1926 r. otrzymał stopień podporucznika rezerwy oraz przydział  do 10 Pułku Ułanów, a od 1933 r. do  1. Pułku Ułanów Krechowieckich. W tym samym roku otrzymał stopień porucznika.
                             
                                                    
                                Działalność w latach 30-tych:
                                W 1925 roku ożenił się z Marią Puzynianką, z którą miał dwóch synów: Józefa i Andrzeja. Do wojny w 1939 r. mieszkał w Brzostowicy, gdzie zajmował się majątkiem. Dzięki umiejętnie prowadzonej gospodarce, Brzostowica  zniszczona i zdewastowana w latach 1915-1920 osiągnęła pełny rozkwit ekonomiczny. Niedługo przed wybuchem wojny rozpoczęto budowę gorzelni, kolejnej, po mleczarni, inwestycji.
                             
                                                    
                                Kampania wrześniowa:
                                Zmobilizowany 24 sierpnia 1939 roku, mianowany komendantem węzła kolejowego w Lidzie, skąd 18 września 1939 r. ratując się przed wkraczającą Armią Czerwoną  skierował się na Litwę. Internowany przebywał kolejno w obozach Kołatowo, Wiłkowyszki, Kalwaria. Zwolniony w maju 1940 r.
                             
                                                    
                                Okres okupacji:
                                Zwolniony  w maju 1940 roku nielegalnie przekroczył granicę  Generalnego Gubernatorstwa i połączył się z przebywającą w Warszawie rodziną. Rozpoczął pracę w Polskim Czerwonym Krzyżu. W latach 1943-1944 podnajmował ladę  w sklepie przy ul. Narbutta 45, gdzie handlował materiałami piśmiennymi, galanterią i sztuczną biżuterią. Brał czynny udział w pracy konspiracyjnej AK. Działał pod pseudonimami  "Puziak", "Adam", "Hak", "Inżynier" Awansowany w 1943 r. do stopnia rotmistrza. Niestety niewiele zachowało się informacji na temat jego podziemnej działalności. Latem 1943 r. przebywał w warszawskim Szpitalu Dzieciątka Jezus przy ul. Chałubińskiego, gdzie został wyratowany z poważnego zapalenia płuc. Na wypadek wybuchu Powstania Warszawskiego wyznaczony został na zastępcę komendanta  (bądź k-da) dworca Warszawa Główna. W ostatniej jednak chwili otrzymał rozkaz pozostania  w miejscu zamieszkania i  przez pierwsze dwa tygodnie Powstania był komendantem wojskowym kilku domów przy Placu Grzybowskim (zgrupowanie Chrobry II)
                             
                                                    
                                Adres przed Powstaniem Warszawskim:
                                Warszawa pl. Grzybowski 14 m.5
                             
                                                    
                                Oddział:
                                Okręg Warszawski Armii Krajowej - Oddział IV (Kwatermistrzowski) - magazyn. Oficer gospodarczy w I Baonie Transportowym. 8 września 1944 r. skierowany na Czerniaków, uczestniczył  w walkach i obronie tego rejonu.
                             
                                                    
                                Dzielnica:
                                Śródmieście Północ - Górny Czerniaków
                             
                                                    
                                Odniesione rany:
                                Ranny 22 września 1944 r.  - wzięty do niewoli niemieckiej w domu przy ul. Wilanowskiej 5
                             
                                                    
                                Losy po Powstaniu:
                                Niewola niemiecka - przebywał w jenieckich obozach przejściowych w Teresinie i Skierniewicach, następnie wywieziony do Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X-C w Lubece. Wyzwolony 2 maja 1945 roku przez wojska alianckie.
                             
                                                    
                                                    
                                Losy po wojnie:
                                Po krótkim pobycie w 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka  służył w 2 Korpusie  gen. Władysława Andersa we Włoszech, gdzie przebywał do demobilizacji  w 1946 roku. Z Włoch trafia do Anglii. W 1949 roku opuszcza Anglię, że względów klimatyczno- zdrowotnych. Zamieszkuje  na południu Francji.  W 1954 roku zostaje przyjęty do domu opieki dla nieuleczalnie chorych i inwalidów w Grasse. Do kraju już nie powrócił.
                             
                                                    
                                Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
                                Młodszy syn 
Andrzej  (rocznik 1929) był łącznikiem w Śródmieściu, starszy Józef Kossakowski (rocznik 1926) również brał udział w  Powstaniu Warszawskim. Po powstaniu dostał się do partyzantki, został zamordowany przez "armię wyzwoleńczą”
 
                                                    
                                Miejsce śmierci:
                                Cannes. Pochowany na miejscowym cmentarzu.
                             
                                                    
                                Odznaczenia:
                                Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal za Wojnę 1918-1920", Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska.
                             
                                                    
                                Nazwisko rodowe:
                                Korwin - Kossakowski
                             
                                                    
                                Źródła:
                                Archiwum rodzinne, MPW