Data urodzenia:
1902-12-15
Funkcja:
dowódca batalionu
Stopień:
kapitan rezerwy piechoty Wojska Polskiego
Miejsce urodzenia:
Łupanin - powiat Zdołbunów, województwo wołyńskie (w latach II RP), aktualnie teren Ukrainy.
Imiona rodziców:
Antoni - Maria
Wykształcenie (w tym wojskowe):
Uczeń gimnazjum polskiego w Kijowie, po powrocie do kraju kontynuował naukę w gimnazjum Kazimierza Kulwiecia (Warszawa 1919-1923). Po maturze studia na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego (1928 - tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych). W latach 1928-1929 słuchacz w Szkole Podchorążych Piechoty w Jarocinie, w 1935 ukończył kurs dowódców kompanii piechoty w Zambrowie.
Przebieg służby wojskowej do 1939 r.:
W 1920 r. ochotnik na froncie polsko-bolszewickim.
Udział w wojnie obronnej 1939 r.:
Przed wybuchem wojny oficer Dowództwa Okręgu Korpusu (DOK) Nr. I - Warszawa. Nie został zmobilizowany.
Używane pseudonimy:
"Horynicz", "Sopiński", "Dzik"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Od grudnia 1939 r. w konspiracji (Grupa Kontrwywiadu 1-8, kierowana przez rotmistrza Alojzego Lecha Sawickiego). Od marca 1940 r. w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ). Od 1942 r. komendant (podinspektor) 1 Rejonu I Obwodu (Śródmieście) Okręgu Warszawskiego Służby Ochrony Powstania (SOP), przemianowanej z początkiem 1943 r. na Wojskową Służbę Ochrony Powstania (WSOP).
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - I batalion WSOP "Dzik" (Wojskowa Służba Ochrony Powstania) - dowódca. Na początku sierpnia 1944 r., wobec utraty kontaktu ze swymi dwiema kompaniami (kompanie 13. i 14. walczyły w Śródmieściu) porucznik "Dzik" zdecydował się na częściowe odtworzenie składu batalionu. Z konspiracyjnej kadry i licznie napływających ochotników utworzył nową kompanię, której nadano nr 15. W nocy 30/31.08.1944 r.dowodził dwoma wydzielonymi ze swojego batalionu plutonami, które wchodziły w skład straży tylnej podczas próby przebicia ze Starego Miasta do Śródmieścia. Batalion "Dzik" ewakuował się kanałami w nocy 1/2.09.1944 r. W Śródmieściu nastąpiła reorganizacja batalionu. Utworzono dwie kompanie (11 i 12), które do 6.09.1944 r. walczyły na Powiślu, a następnie batalion przeszedł do Śródmieścia Południe, gdzie do końca Powstania stanowił obsadę domów w al. gen. Sikorskiego (al. Jerozolimskie) nr. 21 i 23 na odcinku mjr. "Sarny" - Narcyza Łopianowskiego.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ - Powiśle - Śródmieście Południe
Odznaczenia:
Medal "Polska Swemu Obrońcy" (za wojnę z bolszewikami w 1920), Krzyż Walecznych - dwukrotnie (1944),
Po Powstaniu:
Od października 1944 r. w niewoli niemieckiej - jeniec Stalagu X B Sandbostel, Oflagu X C Lübeck.
Losy po wojnie:
Do kraju wrócił w listopadzie 1945 r. Od grudnia 1945 r. pracował w Ministerstwie Finansów jako starszy inspektor Departamentu Finansów Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej. Zwolniony w ramach represji w 1953 r., następnie kierownik finansowy w Przedsiębiorstwa Budowy Gazowni "Gazomontaż". Od 1971 r. na emeryturze. Działacz społeczny w spółdzielczości mieszkaniowej, współzałożyciel Środowiska byłych Żołnierzy Zgrupowania "Róg" i przez lata jego Wiceprzewodniczący.
Miejsce śmierci:
Warszawa
