Pseudonim:
-
Data urodzenia:
1921-03-18
Data śmierci:
1998-05-05
Funkcja:
ślusarz
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Józef - Zofia z domu Zatorska
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Zakroczymska 1.
Oddział:
Warszawski Okręg Armii Krajowej - I Obwód "Radwan" - Grupa Bojowa "Krybar" - zgrupowanie WSOP "Cubryna" (Elektrownia) - ochotnik, następnie w Grupie technicznej - ślusarz
Dzielnica:
Powiśle. W pierwszych dniach sierpnia 1944 r. przebywał w Elektrowni na Powiślu, gdzie pilnował jeńców niemieckich i z ochotniczych formacji wschodnich, przy załadunku węgla. Później przebywał w fabryce "Alfa-Lawal" przy ul. Tamka 3 róg Smulikowskiego, skąd pobierano blachę do produkcji granatów. W fabryce "Gerlacha" na Tamce wytaczał zapalniki do granatów. Przy pl. Napoleona obok Poczty Głównej brał wymiary ze zdobytego 2 sierpnia 1944 r. niemieckiego działa samobieżnego Jagdpanzer 38(t) "Hetzer" ("Chwat"), aby następnie w fabryce "Gerlacha" wykonać brakującą część. Działo nie zostało jednak wykorzystane bojowo i pozostało na terenie Poczty Głównej.
Rodzina w Powstaniu Warszawskim:
W Powstaniu Warszawskim uczestniczyły jego dwie siostry: Halina i Otolia. Matka, Zofia (1888), po upadku Starego Miasta została wywieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück. W kwietniu 1945 r. dzięki Szwedzkiemu Czerwonemu Krzyżowi ewakuowana z obozu do Malmö, a potem do Eksta Betna w Szwecji. Do kraju powróciła 6 grudnia 1945 roku. Zmarła 20.12.1969 roku w Warszawie. Ojciec, Józef (1885), po upadku Starego Miasta dostał się do niewoli, a następnie został rozstrzelany na boisku "Skry" w pobliżu Cmentarza Żydowskiego przy ulicy Okopowej. Jego zwłoki zostały prawdopodobnie spalone razem ze zwłokami innych rozstrzelanych osób.
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powiśla we wrześniu 1944 r. wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. W obozie przejściowym w Pruszkowie (Dulag 121), dzięki pielęgniarce Halinie Piekarskiej przeniesiono go na oddział gruźlików. Z Pruszkowa trafił do Starachowic, gdzie przeprowadzono kolejną selekcję ludzi. I znowu dzięki "lewym papierom" pozwolono mu pozostać w Dystrykcie Radomskim. Tułaczka w tym rejonie nie wyszła mu na zdrowie. Nabawił się zapalenia płuc. Wrócił do Warszawy, gdzie Niemcy zgarnęli go do kopania rowów w Parku Żeromskiego na Żoliborzu.
Losy po wojnie:
W 1945 r. powrócił do Warszawy; przeniósł się na Pragę. Ożenił się i miał córkę Annę.
Miejsce śmierci:
Warszawa.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Rok 1935. W pierwszym rzędzie od lewej: Zofia Wiaczkis z Zatorskich, Halina Wiaczkis (najstarsza córka) i Józef Wiaczkis. W drugim rzędzie od lewej: Zofia Antonina Wiaczkis (najmłodsza córka), Tadeusz Wiaczkis (najmłodsze dziecko) i Otolia Wiaczkis.

Rok 1935. W pierwszym rzędzie od lewej: Zofia Wiaczkis z Zatorskich, Halina Wiaczkis (najstarsza córka) i Józef Wiaczkis. W drugim rzędzie od lewej: Zofia Antonina Wiaczkis (najmłodsza córka), Tadeusz Wiaczkis (najmłodsze dziecko) i Otolia Wiaczkis.

Nasz newsletter