Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną, uciekła z transportu do Pruszkowa. 1 marca 1945 roku została przyjęta w Krakowie do klasy czwartej gimnazjum ogólnokształcącego - Żeńskiego Prywatnego Liceum i Gimnazjum Sióstr Urszulanek, które ukończyła w lipcu 1945 r.
Losy po wojnie:
W 1946 r. zdała maturę w Milanówku. Następnie podjęła studia: pół roku prawo, 2 lata ogrodnictwo na SGGW, 4 i pół roku na wydziale rolnym. Praca: 34 lata w Instytucie Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa (IUNG – 6 lat w Warszawie, 6 lat w Małyszewie, potem w Zakładzie Organizacji Badań Naukowych w Puławach). Mieszkała w Puławach.
Informacje dodatkowe - losy rodziny :
Brat Teresy i Marii - Krzysztof Jezierski „Toporczyk” (1923-1944) w czasie wojny był studentem tajnej Politechniki Warszawskiej. Był podobnie jak siostry zaangażowany w konspirację. Aresztowany przez Niemców, mimo posiadania przy sobie papierów, że jest zatrudniony w fabryce „Fruktoza”, najprawdopodobniej był przetrzymywany i przesłuchiwany na Pawiaku, a następnie stracony w ruinach getta lub na Pawiaku (relacja Teresy Jezierskiej dla AHM). Pojawiała się także druga relacja, mówiąca o tym, że Krzysztof Jezierski widziany miał być w trakcie Powstania na ul. Chmielnej, jednak nie zostało to potwierdzone. Jego matka, Zdzisława jezierska, która zmarła 2 października 1945 roku, do końca miała nadzieję, że syn się uratował. Władysław Bartoszewski w książce „Straceni na ulicach Miasta. Egzekucje w Warszawie 16.10.1943-26.VII.1944”, Warszawa, 1970 podaje, że Krzysztof Jezierski został zatrzymany 26 lutego 1944 roku.
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, J. Wawszczyk "Myśmy byli Armią ..." / Archiwum 2 HBAP "Żbik", zbiory prywatne p. Teresy Jezierskiej