Pseudonim:
"Stary"
Data urodzenia:
1893-01-13
Data śmierci:
1976-02-15
Funkcja:
kierownik warsztatu uzbrojenia
Stopień:
podporucznik
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Działalność do 1939 r. :
Antoni Więckowski był mistrzem ślusarskim. Od wczesnych lat dwudziestych prowadził w Warszawie niewielką wytwórnię gaśnic i chłodnic „Tank” przy ul. Widok 24 i warsztat naprawy samochodów przy ul. Nowogrodzkiej 39. Nawiązane w tym czasie pierwsze kontakty kooperacyjne z Centralnymi Warsztatami Samochodowymi (CWS), Wojskiem Polskim (kupującym gaśnice) a później - Państwowymi Zakładami Lotniczymi (PZL) spowodowały konieczność przeniesienia rosnącej produkcji do obiektu odpowiadającego jej skali. W 1931 Więckowski i Kazimierz Socha uruchomili przy ul. Kamedułów 71 Zakłady Przemysłowe „Bielany” SA, których byli głównymi udziałowcami. W krótkim czasie firma stała się znaczącym zakładem przemysłu pomocniczego dla powstałych z CWS Państwowych Zakładów Inżynierii (PZInż) i powstałej w 1936 wytwórni samochodów Chevrolet koncernu Lilpop, Rau i Loewenstein (LRL) oraz stołecznego przemysłu lotniczego. Fabryka wyspecjalizowała się w wytwarzaniu elementów powstających w wyniku tłoczenia blachy. Produkowała chłodnice i zbiorniki paliwa dla motoryzacji i lotnictwa, elementy karoserii samochodów i motocykli, kompletne nadwozia autobusowe. Jej możliwości jeszcze wzrosły po zainstalowaniu w 1936 drugiej w Polsce prasy mogącej tłoczyć seryjnie wielkogabarytowe płaty nadwozi. Kontynuowano także wytwarzanie gaśnic. Więckowski dwukrotnie podejmował próby uruchomienia produkcji taniego samochodu osobowego. w 1937 zlecił grupie inżynierów pracujących w Biurze Studiów PZInż zaprojektowanie oraz skonstruowanie pojazdu nazwanego roboczo AW od własnych inicjałów. W Łomiankach pod Warszawą kupił teren pod nową fabrykę i zabezpieczył kredytowe finansowanie jej budowy. W przededniu II wojny światowej przedprototyp przejechał 40 tys. km w badaniach drogowych, wyprodukowane były części dla kolejnych 6 aut serii prototypowej. Do budowanej fabryki nadchodziło oprzyrządowanie. Rozpoczęcie seryjnej produkcji było planowane na 1941 rok.
Praca w czasie okupacji niemieckiej:
Na początku okupacji niemieckiej fabryka i majątek Więckowskiego zostały skonfiskowane przez Niemców. Oprócz fabryki w Bielanach utracił kupiony w 1930 majątek ziemski w miejscowości Mochty-Smok k. Zakroczymia. W czasie wojny był właścicielem firmy - warsztatu ślusarskiego "A. Więckowski, Senatorska 33". Warsztat mieścił się w pobliżu kościoła św. Antoniego i od połowy 1942 r. do wybuchu Powstania Warszawskiego wyprodukował ok. 400 egzemplarzy broni, bowiem pod przykryciem wznowionej w warsztacie Więckowskiego produkcji gaśnic wytwarzano zbiorniki miotacza ognia wzoru K. Produkowano też obudowy min służących do wysadzania torów kolejowych.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział IV (Kwatermistrzowski) - Szefostwo Produkcji Konspiracyjnej "Cieśla" ("Perkun", "Waga", "Drzewo")
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Kierownictwo Produkcji Uzbrojenia - Grupa "Północ" - wytwórnia uzbrojenia.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Odznaczenia:
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec Stalagu 344 Lamsdorf ( Łambinowice k. Opola), następnie w Oflagu II D Gross Born (Borne Sulinowo) - przemarsz - Stalag X-B Sandbostel. Wyzwolony przez Anglików.
Numer jeniecki:
101805
Losy po wojnie:
Po powrocie z niewoli krótko zajmował się karosowaniem podwozi autobusowych na Bielanach , jednak zakłady zostały wkrótce znacjonalizowane. Więckowski przeniósł się więc z rodziną do Mocht, gdzie utrzymywał się z produkcji rolnej. W październiku 1950 dobrze prosperujące gospodarstwo zostało jednak upaństwowione a sam Więckowski - uwięziony. Wolność odzyskał na fali "odwilży".
Informacje dodatkowe - losy rodziny :
Miał dwóch synów: Aleksandra (ur. 12 grudnia 1926), działającego w konspiracji w ramach AK pod pseudonimem Olek i pracującego wraz z ojcem w warsztacie mechanicznym, mieszczącym się przy ulicy Senatorskiej, gdzie wspólnie podjęli się tajnej produkcji miotaczy ognia oraz Apoloniusza (ur. 9 lutego 1930).
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: wymieniany w materiałach w teczce osobowej Wacława Wójcickiego ps. Teges, zasób Pokoju Kombatanta MPW, O ojcu Syrenki Elżbieta Więckowska, Apoloniusz Więckowski, pragagada.pl; FilipF. Trzaska FilipF., Sylwetki członków Koła Komendy Głównej Armii Krajowej ŚZŻAK, wyd. 2., zmienione, Warszawa: Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Warszawa, 2003, ISBN 83-907997-3-1
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Miotacz płomieni z warsztatu Antoniego Więckowskiego. Zbiory Muzeum Wojska Poskiego w Warszawie.

Miotacz płomieni z warsztatu Antoniego Więckowskiego. Zbiory Muzeum Wojska Poskiego w Warszawie.

Nasz newsletter