Data urodzenia:
1924-05-16
Imiona rodziców:
Wacław - Jadwiga z domu Piekarska
Pseudonimy:
"Maria", "Danka"
Nazwisko po mężu:
Jeżewska
Wykształcenie:
W 1943 r. zdała maturę w ramach tajnych kompletów gimnazjum im. Juliusza Słowackiego. Przed Powstaniem ukończyła I rok medycyny ( rok szk.1943-1944 - tajny Uniwersytet Ziem Zachodnich)
Udział w konspiracji 1939-1944:
Harcerka ZHP. W konspiracji od lutego 1941 r. ZWZ-AK. Szare Szeregi. Wprowadzona przez koleżankę szkolną Danutę Czaplińską
”Danutę”. Przysięgę składała przez dowódcą porucznikiem Juliuszem Sobolewskim
ps. ”Roman”. Należała do sekcji sanitarnej składającej się z 7 dziewcząt i sekcyjnej Ireny Witkowskiej ps. Irka. Szkolenia odbywały się w mieszkaniu Danuty przy ul. Dantyszka 1 ( Dom prof. W. Orłowskiego). Egzamin ze szkolenia sanitarnego zdawały pod okiem lekarza i d-cy -porucznika „Romana”. Ćwiczenia praktyczne odbywały się w szpitalach Ujazdowskim i Maltańskim. Do jej zadań konspiracyjnych należał również kolportaż oraz przepisywanie na maszynie skryptów dla podchorążówki, które następnie zawoziła do Instytutu Głuchoniemych na Placu Trzech Krzyży. Od 1942: II Batalion Szturmowy „Odwet”
Przydział w konspiracji 1939-1944:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II")
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Dantyszka 1
Udział w Powstaniu:
W powstaniu: punkt sanitarny przy ul. Jesionowej 13, udział w przenoszeniu ciężko rannych do szpitala Dzieciątka Jezus i powrót na Kolonię Staszica. Po przejściu do Śródmieścia - służba sanitarna w Architekturze i przy Noakowskiego. Udział w przenoszeniu rannych przetransportowanych ze Starego Miasta na punkty sanitarne w Śródmieściu.
Oddział:
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II"), w Śródmieściu - 3. batalion pancerny "Golski" - 4. kompania "Odwet"
Szlak bojowy:
Kolonia Staszica - Pole Mokotowskie - Śródmieście Południe
Odniesione rany:
Ranna 15.09 podczas bombardowania gmachu Architektury: uraz głowy, wstrząs mózgu.
Awanse:
do stopnia plutonowego z cenz.
Losy po Powstaniu:
Niewola niemiecka - jeniec stalagu X-B Sandbostel. Około 20 grudnia 1944 r. przeniesiona do Stalagu VI C Oberlangen. Po wyzwoleniu przez I Dywizję Pancerną gen. Maczka w kwietniu 1945 r. pracowała w Pomocniczej Służbie Kobiet (telefonistka w Meppen).
Losy po wojnie:
Otrzymała roczne stypendium na studia w Brukseli. Do kraju wróciła w 1947 r. Ukończyła studia medyczne na UW : w 1952 r. otrzymała dyplom lekarza medycyny. W 1951 r. wyszła za mąż za kolegę z roku - chirurga Zbigniewa Jeżewskiego. Urodziła dwóch synów. Wraz z mężem w 1952 r. zostali skierowani na Śląsk do Zabrza, gdzie do 1962 r. pracowała w I Klinice Chirurgicznej. Po wielu staraniach udało jej się po 10 latach powrócić do Warszawy. Lekarz anestezjolog. W 1988 r. przeszła na emeryturę. Członek Komisji Zdrowia ŚZŻAK.
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Armii Krajowej
Nazwisko po mężu:
Jeżewska
Archiwum Historii Mówionej:
