Eugen (Eugeniusz) Muszyński

"Żuk"

-

5976

starszy strzelec

Warsaw, USA

Eugeniusz (Eugen) - Dorota z domu Szczepańska

Urodził się w1935 roku w USA w miejscowości Warsaw. Jego rodzice wyjechali do Ameryki w celach naukowych (prowadzili badania nad europejską emigracją do Ameryki). W 1935 roku rodzina Muszyńskich, która miała korzenie polskie, niemieckie i duńskie wyjechała do Prus Wschodnich. Z powodu wielonarodowościowych korzeni i ambicji jego matki, mały Eugen nauczył się kilku języków obcych.

Na jesieni 1942 roku, Gestapo aresztowało jego rodzinę, która przebywała wówczas we Wrocławiu. Rodzice za działalność antyhitlerowską zostali wyrokiem sądu w Berlinie skazani na karę śmierci i straceni, a chłopca umieszczono w Domu Dziecka "Lebensborn" w Połczynie-Zdroju (był to ośrodek zniemczania dzieci Lebensborn „Pommern" w ówczesnym Bad Polzin), a kilka tygodniu później chłopiec został przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. W styczniu 1943 roku został przeniesiony z Oświęcimia do obozu dla dzieci w Łodzi, w którym przebywał do maja 1944 r. tj. do chwili wykupienia go przez rodzinę Kossaków, u których zamieszkał.

Wybuch Powstania zastał go przypadkowo na Starym Mieście. Nie mogąc powrócić do domu w Śródmieściu przyłączył się ochotniczo do żołnierzy podległych kpt. "Gozdawie".

Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Sienkiewicz", następnie odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Łukasiński" - ochotnik; następnie w batalionie "Gozdawa".

Stare Miasto - kanały (?) - Śródmieście Północ - Górny Czerniaków - przepłynął Wisłę (?)

Ranny w lewą rękę na barykadzie przy ul. Miodowej.

Po przepłynięciu Wisły - według relacji własnej podanej w życiorysie (zasób UdsKiOR) - przyjęty został do 8. Samodzielnego Batalionu Saperów (8bsap), wchodzącego w skład 1 Armii Wojska Polskiego, a następnie do 3 pułku piechoty 1 DP jako "Syn Pułku".

Absolwent studiów medycznych, ukończył specjalizację I i II stopnia w dziedzinie psychiatrii, zrobił doktorat i habilitację. W pracy zawodowej zajmował szereg poważnych stanowisk w kraju i za granicą, piastując funkcje od ordynatora do dyrektora polikliniki włącznie. W Wojsku Polskim awansowany do stopnia pułkownika. Występował w Zespole Pieśni i Tańca LWP.

Warszawski Krzyż Powstańczy (7-91-5K), Odznaka Pamiątkowa "Syn Pułku". Według informacji na rewersie legitymacji Armii Krajowej rozkazem Dowódcy Grupy "Północ" nr 4 z dn. 14.08.1944 r. odznaczony został Krzyżem Walecznych, jednak w ww. rozkazie nie figuruje. Według informacji własnych podawanych przez p. Muszyńskiego w kwestionariuszach kombatanckich miał być pod koniec Powstania awansowany do stopnia kaprala oraz odznaczony na przestrzeni lat: Orderem Wojennym Virtuti Militari, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, jednak do dokumentacji nie dołączono żadnego potwierdzenia nadania ww. odznaczeń, brak kopii legitymacji odznaczeniowych i numerów krzyży. Na obecnym etapie Muzeum Powstania Warszawskiego nie jest w stanie zweryfikować pozytywnie lub negatywnie, czy ostatnie z wymienionych odznaczeń zostały p. Muszyńskiemu przyznane.

Według relacji własnych E. Muszyńskiego dołączonych do dokumentacji kombatanckiej od 1 sierpnia 1944 roku walczył na styku dwóch batalionów ("Łukasińskiego" i "Gozdawy") w rejonie ulic: Miodowej, Tłomackie, w tym walkach o budynek centrali PAST pod adresem Tłomackie 10 róg Przejazd, walkach o PWPW, szkołę na Rybakach (ul. Rybaki 32), obronie barykad. Wspomina również, że był łącznikiem płk. Karola Ziemskiego "Wachnowskiego", dowódcy Grupy "Północ"oraz tłumaczem z języka niemieckiego. W literaturze i publikacjach dotyczących obu batalionów oraz walk na Starym Mieście nie jest wymieniany. W 2014 roku p. Eugeniusz Muszyński przekazał do zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego rysunek ołówkiem wykonany na kartonie przedstawiający portret niemieckiego jeńca. Zgodnie z relacją ofiarodawcy był to jeniec wzięty do niewoli po opanowaniu przez powstańców gamachu Sądu Apelacyjnego na pl. Krasińskich. Nazwisko autora rysunku nie zostało ustalone, był nim najprawdopodobniej inny jeniec niemiecki, a portertowany miał na imię Wolfgang. Historia związana z rysunkiem opisana jest w książce Beaty Muszyńskiej pt. "Fatum wojny", powstałej na podstawie wspomnień ofiarodawcy.

Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, MPW-teczka w zasobie Pokoju Kombatanta MPW, w tym kopia kwestionariusza osoby ubiegającej się o przyznanie uprawnień kombatanckich (zbiory UdsKiOR), kserokopia legitymacji Armii Krajowej z okresu Powstania, nr dokumentu 5976 datowany na [sic!] 5 VIII 1944, zgodność z oryginałem potwierdzona pieczęciami Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Kraju oraz Prezesa Rady Ministów (Londyn 10.10.1978). Teczka zawiera również dwie skrócone relacje z udziału w Powstaniu Warszawskim (kserokopie maszynopisu, 1 strona), życiorys, kopię Ankiety Uczestnika Powstania Warszawskiego, arkusz ewidencyjny członka Związku Powstańców Warszawskich (kopia, oryginał w zasobie ZPW), kserokopię wniosku odznaczeniowego na Warszawski Krzyż Powstańczy oraz zaświadczenie Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau z 26.10.1990 r. (wówczas pod nazwą Państwowe Muzeum Oświęcim-Brzezinka).