Pseudonim:
"Judyta", "Bronka 105"
Data urodzenia:
1925-08-12
Imiona rodziców:
Edward - Stanisława
Harcerstwo :
Od 1940 roku Harcerka 62. Żeńskiej Drużyny Harcerskiej przy Gimnazjum imienia Z. Kurmanowej w Warszawie.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od stycznia 1941 w ZWZ - AK. Początkowo kolportowała prasę podziemną, następnie pełniła funkcję kuriera w KG AK. Przydział w lipcu 1944: Armia Krajowa - XII zgrupowanie im. Łukasińskiego - oddział por. "Gozdawy" (batalion im. Stefana Czarnieckiego) - 6. kompania „Jara”
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Sienkiewicz", następnie odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Gozdawa" - 6. kompania „Jara” (Edwarda Radzikowskiego) - poczet, następnie w 5. kompanii szturmowej ppor. "Wyrwy" (Józef Jasiński) jako sanitariuszka. Na terenie Śródmieścia ponownie jako łączniczka KG AK z przydziałem (od 18 IX 1944) do kompanii 5. Pełniła również funkcję łączniczki kanałowej.
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ
Odniesione rany :
Ciężko ranna 26 września 1944 r.
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Skierowana do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121), uciekła z transportu.
Losy po wojnie :
Doktor nauk rolniczych. Po wojnie studiowała medycynę, a następnie chemię. Pracowała w w Polskich Zakładach Zbożowych oraz w Inspekcji Zbożowej, w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu, najpierw we Wrocławiu, Kaliszu, a następnie w Warszawie, gdzie zorganizowała krajową sieć laboratoriów Centralnej Dyrekcji Przemysłu Młynarskiego. W latach 60. oddelegowana służbowo na Węgry przebywała na wymianie pracowniczej w Budapeszcie. Na Węgrzech osiadła na stałe, w 1962 roku wychodząc za mąż za Olivéra Kőszeghy. Do przejścia na emeryturę w roku 1985 pracowała w Instytucie Przemysłu Zbożowego. Aktywnie działała na rzecz Polonii węgierskiej, m. in. prowadziła Polsko-Węgierski Zespół Ludowy im. Józefa Bema, zdobywając z nim liczne nagrody. Członek, a w latach 1967 -1969 wiceprezes Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. Józefa Bema na Węgrzech. Janina Mikoleit-Kőszeghy była współzałożycielką Stowarzyszenia Katolików Polskich na Węgrzech pw. św. Wojciecha i kierowniczką Oddziału Węgry Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Austrii.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Zasługi, Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Awanse:
W 2000 roku awansowana do stopnia podporucznika WP w stanie spoczynku
Nazwisko po mężu:
Kőszeghy
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-teczka: ankieta uczestnika PW
Publikacje:
Encyklopedia polskiej emigracji i Polonii t.3, red. Kazimierz Dopierała, wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza Kucharski, Toruń 2004, s. 42. Janina Mikoleit-Kőszeghy: Między życiem a śmiercią Pamiętnik z Powstania Warszawskiego, Oficyna Wydawnicza Rytm.