Powstańcze Biogramy - Lucjan Giżyński

Powstańcze biogramy

Edytuj ten biogram

Podporucznik Lucjan Giżyński w mundurze oficera 35. pułku piechoty

Pseudonim:

"Gozdawa"

Data urodzenia:

1909-05-20

Data śmierci:

1946-07-05

Funkcja:

dowódca batalionu / pododcinka

Stopień:

kapitan służby stałej piechoty

Numer legitymacji AK:

17520

Miejsce urodzenia:

Śródborze powiat Płońsk

Imiona rodziców:

Józef - Józefa z domu Gierzyńska

Wykształcenie:

Ukończył gimnazjum w Warszawie i w roku 1930 otrzymał świadectwo dojrzałości.

Służba wojskowa do 1939 r.:

Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi-Komorowie (1930-1933) i po promocji oficerskiej w dniu 6.08.1933 r. dowodził plutonem, a następnie po awansie w styczniu 1936 r. na porucznika - kompanią 35. pułku piechoty w Brześciu nad Bugiem. W 1936 r. został oddelegowany do Warszawskiego Batalionu Reprezentacyjnego, a następnie w kwietniu 1937 r. wraca do macierzystego pułku i zostaje odkomenderowany na dowódcę kompanii do Batalionu "Ludwikowo” Brygady Korpusu Obrony Pogranicza "Polesie” w Zaostrowieczu, gdzie służy aż do wybuchu wojny.

Udział w wojnie obronnej 1939:

We wrześniu 1939 był dowódcą 7. kompanii, III batalionu 96. pułku piechoty, 38. Dywizji Piechoty Rezerwowej Armii "Karpaty”. Walczył w obronie Lwowa, a po jego kapitulacji przedostał się do Warszawy.

Pseudonimy:

"Zamarstynowski”, "Gozdawa"

Nazwisko konspiracyjne:

Mieczysław Łuczkiewicz

Udział w konspiracji 1939-1944:

Po zaprzysiężeniu od kwietnia 1940 roku działał w KOP (Komenda Obrońców Polski), a następnie w Organizacji Wojskowej - Zbrojne Pogotowie Narodu "Miecz i Pług", wykładając równocześnie w konspiracyjnej Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty pod pseudonimem "Zamarstynowski”. Rozkazem komendanta Warszawskiego Okręgu AK Nr. 30 pkt. 1 zostaje awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1.01.1941 r. Po raz drugi zostaje zaprzysiężony w maju 1944 r. Od kapitana Lucjana Fajera ps. "Ognisty” przejmuje dowództwo batalionu im. Stefana Czarnieckiego (nazywanego początkowo Batalionem Praskim lub Oddziałem Praskim), który w kwietniu 1944 r. został wcielony w skład XII zgrupowania AK im. Łukasińskiego jako batalion "Gozdawa".

Adres przed Powstaniem Warszawskim:

Warszawa ul. Tłomackie 11 m. 13

Oddział:

Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Sienkiewicz", następnie odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Gozdawa" - dowódca batalionu, od 10.08.1944 dowódca pododcinka "Gozdawa".

Szlak bojowy:

Stare Miasto - kanały - Śródmieście Północ. W pierwszych dniach sierpnia był jednym z głównych organizatorów walk na Starym Mieście. Podległe mu oddziały uczestniczą w zdobyciu PWPW, opanowaniu obiektów w rejonie pl. Teatralnego (Ratusz, Pałac Blanka), oraz w oczyszczeniu dzielnicy z oddziałów niemieckich. Przez kolejne tygodnie dowodzi obroną pododcinka od styku ze zgrupowaniem "Róg" - pl. Zamkowy - Miodowa - Senatorska - pl. Teatralny - Bielańska z Bankiem Polskim i Pałacem Radziwiłłów - Długa z "Redutą Matki Boskiej" - do styku z odwodem mjr. "Sosny" ("Chrobry I", "Parasol") w rejonie Parku Krasińskich. W nocy 30/31 sierpnia 1944 jego oddziały biorą udział w próbie przebicia korytarza do Śródmieścia. Po ewakuacji ze Starego Miasta do Śródmieścia-Północ, kpt. "Gozdawa" dowodzi pododcinkiem zamkniętym ulicami: Świętokrzyską, Marszałkowską, Al. Jerozolimskimi, Nowym Światem, a jego batalion wobec ogromnych strat został przeformowany w kompanię. Linie obronne dowodzone przez kpt. "Gozdawę" nigdy nie zostały zdobyte przez nieprzyjaciela.

Odznaczenia:

Krzyż Walecznych - rozkaz dowódcy Grupy "Północ” Nr. 11 z dnia 21.08.1944 r., Krzyż Virtuti Militari V klasy - rozkaz dowódcy Grupy "Północ” Nr. 13 z dnia 23.08.1944 r., Warszawski Krzyż Powstańczy - pośmiertnie, 24.03.1982 r., Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska

Losy po Powstaniu:

Po upadku Powstania Warszawskiego kpt. Lucjan Giżyński "Gozdawa" przebywał w Stalagu 318 VIII F Lamsdorf, następnie w Oflagu VII A w Murnau, do uwolnienia 29.04.1945 r. przez oddziały amerykańskie.

Numer jeniecki:

102178

Losy po wojnie:

Po uwolnieniu z obozu zostaje wcielony do 13. Baonu Strzelców 5. Wileńskiej Brygady Piechoty II Korpusu Polskiego. Ciężko chory leczy się w 5. Szpitalu Polskim w Kantarze (El-Cantara - Egipt), a od lutego 1946 r. w British General Hospital Nr 16 w Jerozolimie.

Miejsce śmierci:

Jerozolima. Pochowany na cmentarzu wojennym z okresu I i II wojny światowej w Ramleh (miejscowość znana również jako Ramla lub Ramle, położona ok. 20 km na południowy wschód od Tel-Avivu). Grób kpt. Giżyńskiego ma oznaczenie "7 H 19". Na Cmentarzu Komunalnym w Warszawie znajduje się kwatera żołnierzy Starówki i batalionu "Gozdawa”, poległych w czasie Powstania Warszawskiego. Pod płytą pamiątkową usytuowaną na kwaterze, znajdują się prochy kpt. "Gozdawy”, sprowadzone z Ramleh. W 1998 roku w Kościele Garnizonowym na ul. Długiej w Warszawie została wmurowana tablica upamiętniająca kpt. "Gozdawę”.

Lucjan Zygmunt Giżyński

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Lucjan Zygmunt Giżyński

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter