Data urodzenia:
                                1927-06-03
                             
                         
                        
                     
                    
                        Funkcja:
                        od 2.09.  „Robinson warszawski”
                     
                    
                                                                        
                                Imiona rodziców :
                                Józef - Matylda
                             
                                                    
                                Adres przed Powstaniem Warszawskim:
                                Warszawa ul. Filtrowa 61
                             
                                                    
                                Oddział:
                                Armia Krajowa - Grupa „Północ” -  odcinek "Kuba"-"Sosna" - batalion "Gozdawa"
                             
                                                    
                                Szlak bojowy:
                                Stare Miasto
                             
                                                    
                                Odniesione rany:
                                Ciężko ranny w nogę w sierpniu 1944 w rejonie ul. Bonifraterskiej, opatrzony w Punkcie Ratowniczo-Sanitarnym, ul. Miodowa 7, następnie umieszczony w Szpitalu Polowym „Pod Krzywą Latarnią”, ul. Podwale 25. 
                             
                                                    
                                Miejsce (okoliczności) śmierci:
                                Po zajęciu dzielnicy przez oddziały niemieckie (2 IX 1944) został postrzelony w szyję/gardło przez SS-mana, podczas dobijania rannych. Uznany za zabitego, wykorzystując nieuwagę Niemców ranny wczołgał się ponownie do szpitalnej piwnicy, gdzie ukrywał się razem rannym Edwardem Mateckim z kompanii "Aniela" (Batalion NOW-AK "Gustaw-Harnaś").  Obaj zachęceni przez Danutę Ślązak „Blondynkę”  przeczołgali się do większej piwnicy naprzeciwko kościoła oo. dominikanów, gdzie przebywała Danuta z rannymi, w tym kpr. pchor. Mieczysławem Gałką ps. Elegant. Andrzej Dybaś zmarł pod koniec września z powodu ran (nogi i rany gardła) oraz wysokiej gorączki w piwnicy, w której przebywali.  Według relacji Danuty Gałkowej dla Archiwum Historii Mówionej (rozmowa w dn.21 marca 2005 roku) Andrzej Dybaś zmarł na skutek wypicia nieprzegotowanej, skażonej wody.
                             
                                                    
                                Miejsce pochówku:
                                Nieustalone.  Po jego śmierci Edward Matecki wyniósł jego ciało z piwnicy i ułożył obok ciała zmarłego marynarza   „Mariana” na gruzach przy otworze ich piwnicy na Freta. Po wojnie ciała nie odnaleziono.
                             
                                                    
                                Informacje dodatkowe:
                                Zaprzysiężony w 1941 roku - Hufiec Mokotów Górny. Był  synem oficera polskiego przebywającego w Anglii, do 1939 r. kierownika grupy topograficznej Wydziału Topograficznego WiG, mjr geogr. Józefa Dybasia. Spotykane daty śmierci pomiędzy 27 a 29 września 1944. Data śmierci podana w Suplemencie WIEPW - 29.09.1944. 
                             
                                                    
                                Źródła:
                                Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego, Polski Czerwony Krzyż - kartoteka. Na Mur  Pamięci zgłaszany przez kolegę, Zbigniewa Pawlickiego. Wymieniany w Archiwum Historii Mówionej w relacji Andrzeja Antoniego Jaruzelskiego i Edwarda Mateckiego „Edka”.
                             
                                                    
                                Literatura:
                                Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, Suplement, Warszawa 2009, s. 53; Księga pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej, t. II Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych, Pruszków 1994, s. 338; W. Gluth-Nowowiejski, Nie umieraj do jutra, Warszawa 2019, s. 123, 132; D. Gałkowa, Byłam warszawskim Robinsonem, Warszawa 1998, s. 75, 80, 95, Stanisław Podlewski "Przemarsz przez piekło".