Data urodzenia:
1911-03-28
Miejsce urodzenia:
Bydgoszcz
Imiona rodziców:
Władysław - ...
Nazwisko panieńskie:
Słoma
Wykształcenie:
Maturę uzyskała w 1929 w Poznaniu. Studentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1941 r. - ZWZ - AK. Szkoliła konspiracyjnie grupy dziewcząt i chłopców w Szpitalu Wolskim na Płockiej. Pracowała jako lekarz stażysta, następnie jako asystentka na oddziale radiologii u dr Marii Werkentin (zamordowanej w KL Auschwitz). Wkrótce przeniosła się do Kliniki Szpitala Dzieciątka Jezus do prof. Witolda Zawadowskiego na oddział radiologii.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Dantyszka 2
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - punkt sanitarny w Kolonii Staszica; Szpital Dzieciątka Jezus ul. Lindleya 4 - Nowogrodzka (?)
Dzielnica:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Wyjechała z Warszawy z rannymi - droga przez Zieleniak i Pruszków. Z obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121) wyprowadzona poza teren obozu przez polskie służby sanitarne. Po krótkiej przerwie zmobilizowała siły i z całą pasją zabrała się do pracy. Współorganizowała filię szpitala na Płockiej w Leśnej Podkowie w prywatnej willi na 150 łóżek. Udało jej się uratować życie wielu rannym żołnierzom AK i cywilom, których z niezwykłym wysiłkiem wydobyto z rąk oprawców niemieckich i ukraińskich.
Losy po wojnie:
Po wojnie kontynuowała pracę lekarza w wybranej specjalności rentgenologa, zdobyła stopnie naukowe doktora i docenta medycyny dziecięcej. Podjęła pracę w Akademii Medycznej jako kierownik Zakładu Radiologii szpitala dziecięcego przy ul. Daniłowiczowskiej oraz w lecznicy Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej.
Nazwisko po mężu:
Wałejko -
17 stycznia 1950 r. wyszła za mąż za Jana Wałejko, syna Zofii i Konstantego, urodzonego 16 V 1909 r. w Wołkowyszkach
Miejsce śmierci:
Bydgoszcz
Informacje dodatkowe:
Córka właścicieli ziemskich. W 1939 wysiedlona wraz z rodziną do Generalnej Guberni. Zamieszkała w Warszawie. Wkrótce zaprzysiężona w ZWZ, a następnie AK.
Jako lekarz w czasie Powstania prowadziła punkt sanitarny na Ochocie w Kolonii Staszica. Tu wraz z rannymi i personelem przeżyła koszmarne dni pacyfikacji, gwałty, mordy i pożary planowo organizowane przez oddziały niemieckie i ukraińskie, aż do całkowitej zagłady dzielnicy.
Publikacje:
"Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego - Powstanie Warszawskie i medycyna", wydanie II, Warszawa 2003 r.
Uwagi:
W publikacjach spotykana jako Edyna Barbara lub Barbara Słomówna-Wałejko
