Franciszek Władysław Mazurkiewicz

"Niebora"

dowódca batalionu

Oficer rezerwy piechoty Wojska Polskiego: porucznik (1936), kapitan (1943), major (sierpień 1944)

Złoczów

Bazyli - Barbara Franciszka z domu Lebrand

Edukację rozpoczął w Szkole Realnej w rodzinnym Złoczowie. Od 1918 r. uczył się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim im. Stanisława Sobińskiego we Lwowie i do wiosny 1919 r. zaliczył tam dwa kursy. W okresie lipiec-sierpień 1931 r. odbył skrócony kurs Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grudziądzu.

W listopadzie 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa (w stopniu szeregowca) w oddziale Romana Abrahama, przemianowanym w końcu tego miesiąca na detaszowany batalion, w którym od lutego 1919 r. dowodził sekcją, a od czerwca tego roku był zastępcą dowódcy plutonu, awansując kolejno do stopnia plutonowego. Od sierpnia 1919 r. zastępca kierownika sekcji ofensywnej i zastępca oficera ewidencyjnego w Oddziale Informacyjnym Frontu Wołyńskiego (2. Armia), od maja 1920 r. referent śledczy i organizator ekspozytury w Berdyczowie, następnie zastępca referenta organizacyjnego Oddz. II Dowództwa kolejno 2. Armii, 3. Armii i Frontu Środkowego. W maju 1921 r. bezterminowo urlopowany. Współzałożyciel Związku Strzeleckiego (ZS) na Nowogródczyźnie i na Wołyniu (Baranowicze i Równe). Po ukończeniu skróconego kursu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty w Grudziądzu (lipiec-sierpień 1931) był od 1932 inspektorem terenowym K-dy Gł. ZS na teren woj. nowogródzkiego. W styczniu 1935 r. mianowany oficerem Śląskiego Inspektoratu Straży Granicznej (Częstochowa, Katowice), służył tam w stopniu aspiranta (podporucznika), a potem podinspektora aż do wybuchu wojny, jednocześnie biorąc czynny udział w organizowaniu "dywersji pozafrontowej".

We wrześniu 1939 r. cofał się razem ze Strażą Graniczną docierając w połowie miesiąca do Lwowa, skąd w październiku przeszedł na Węgry.

Franciszek (Ferenc) Korday, Franciszek Kwieciński

"Korday", "Niebora"

Od połowy września 1939 r. działał w Bazie Nr 1 "Romek" - "Liszt" SZP-ZWZ w Budapeszcie. Była to wojskowa baza wywiadowczo-łącznikowa, której zadaniem było utrzymywanie łączności z Warszawą. W czasie jej funkcjonowania w oparciu o Poselstwo RP występował pod przybranym nazwiskiem Franciszek (Ferenc) Korday, a po zlikwidowaniu oficjalnych przedstawicielstw polskich (styczeń 1941) - pod pseudonimem "Korday". W Bazie odpowiadał za kierunek powrotny na trasie kurierskiej Słowacja - Nowy Targ - Warszawa. Odwołany do kraju, we wrześniu 1943 r. przybył do Warszawy. Używał tu nazwiska Franciszek Kwieciński. Początkowo przydzielony do Oddziału IV (Wyszkoleniowego) Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej. Uczestniczył w szkoleniu dowódców plutonów i kompanii tworzącego się batalionu "Miotła". W końcu tego roku mianowany kapitanem rezerwy. Wiosną 1944 r. mianowany dowódcą batalionu "Miotła" (sformowanego w oparciu o dawny oddział "Anatol" - "Lilpop", dowodzony przez ppor. cz. w. Seweryna Skowrońskiego "Anatola", który teraz został jego zastępcą).

W czasie Powstania Warszawskiego nadal dowodził batalionem Armii Krajowej "Miotła" w składzie zgrupowania "Radosław", którym dowodził jego starszy brat, - podpułkownik Jan Mazurkiewicz "Radosław".

Wola. W nocy 1/2.08.1944 r. osobiście dowodził atakiem na kompleks Wytwórni Nr 1 Monopolu Tytoniowego przy ul. Dzielnej. Brał udział w oczyszczaniu dzielnicy z resztek załóg niemieckich w rejonie Nowolipki - Okopowa - Stawki. 4.08.1944 r. dowodził atakiem batalionu "Miotła" na Szpital św. Zofii (Żelazna - Nowolipie).

Virtuti Militari V klasy (11.08.1944 r. pośmiertnie), Medal Niepodległości (1937) Krzyż Walecznych (1921).

Młodszy brat dowódcy Kedywu KG AK płk. Jana Mazurkiewicza "Radosława"

Poległ na rogu Stawek i ul. Dzikiej podczas przebijania się zgrupowania "Radosław" w kierunku Muranowa.

Muzeum Powstania Warszawskiego, baza uczestników PW, Archiwum Państwowe m. st. Warszawy - Listy ekshumowanych