Data urodzenia:
1911-08-20
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Aleksander - Lidia z domu Starkmeth
Nazwisko panieńskie:
Duma de Vajda Hunyad
Wykształcenie :
Po ukończeniu w 1928 r. gimnazjum studiowała, jako jedyna kobieta, na Wydziale Mechanicznym (Sekcja Lotnicza) Politechniki Warszawskiej. W 1934 r. przeniosła się na studia ogrodnicze w SGGW, które ukończyła w 1938 roku.
Nazwisko po mężu:
Martin (Martinowa) - w 1935 r. wyszła za mąż za ekonomistę Wiktora Martina.
Okres okupacji niemieckiej, udział w konspiracji 1939-1944:
Obszar Warszawski Armii Krajowej. Po zajęciu Zaolzia przeniosła się wraz z rodziną do pasa przygranicznego, na zlecenie polskich władz organizowała tam punkty sanitarne, wspomagała uciekinierów z Czechosłowacji, współpracowała z wywiadem. Po wybuchu wojny wróciła do majątku rodziców – Pawłowice, pow. Grójec. W konspiracji organizowała magazynowanie broni pozostawionej przez polskie oddziały, jej dom służył ukrywającym się i bezdomnym. W 1940 r. zaprzysiężona do ZWZ, współpracowała z Biurem Informacji i Propagandy, pisywała do Biuletynu Informacyjnego. Po zarekwirowaniu w 1942 r. Pawłowic mieszkała w Warszawie i okolicy, współdziałając z oddziałem bojowym Kedywu Zdzisława Zajdlera-Rybickiego "Żbika". W 1943 r. została przydzielona do zadań specjalnych przy Komendzie Obszaru Warszawskiego (propaganda antykomunistyczna).
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy), od września 1944 r. zgrupowanie "Radosław" - pułk "Broda 53" - batalion "Zośka". W czasie Powstania Warszawskiego prowadziła nasłuchy radiowe w trzech językach dla KG AK. Była łączniczką i sanitariuszką.
Szlak bojowy:
Śródmieście Północ - Śródmieście Południe - Górny Czerniaków - przepłynęła Wisłę
Odniesione rany:
Ranna podczas Powstania - brak bliższych danych
Losy po wojnie:
W listopadzie 1946 r. przedostała się do Anglii. W grudniu 1947 r. wypełniła misję kurierską do Polski. W latach 50. ukończyła Szkołę Sztuk Pięknych w Londynie. Od początku pobytu na emigracji brała wraz z mężem czynny udział w życiu emigracji. Jest jedną z założycielek i wieloletnią przewodniczącą Funduszu Inwalidów AK i Pomocy na Kraj, przez długi czas była wiceprzewodniczącą Zarządu Głównego Koła AK w Londynie i redaktorką jego organu – Biuletynu Informacyjnego. Ma w dorobku liczne publikacje w prasie emigracyjnej i cenną działalność archiwalno-wydawniczą, dokumentującą powstanie warszawskie i działalność AK. Pod jej redakcją ukazały się: Szare Szeregi. ZHP w czasie II wojny światowej. Ocalałe dokumenty, Londyn 1982 oraz Łączność, sabotaż, dywersja. Kobiety w Armii Krajowej, Londyn 1985. W czasie Solidarności i stanu wojennego prowadziła akcję propagandową i charytatywną, wygłaszając prelekcje po całej Wielkiej Brytanii. Zorganizowała sieć punktów odbioru pomocy charytatywnej.
Odznaczenia:
Krzyż Armii Krajowej, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Wojska – czterokrotnie, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Literatura:
Izabela Kuczyńska, Halina Martinowa (1911–2007), https://archiwum.ipn.gov.pl/pl/aktualnosci/konkursy-i-nagrody/nagroda-kustosz-pamieci/2007
