Data urodzenia:
1925-10-03
Stopień:
kapral (awans 1.10.1944)
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Stanisław - Seweryna z domu Madejczyk
Pseudonimy:
"Szpak", "Hania", "163"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Działalność konspiracyjną rozpoczyna w wieku 16 lat, w 1942 r., nawiązując kontakty ze Stronnictwem Narodowym (SN). Po trzymiesięcznym szkoleniu ideowym (idee, cele i historia SN) zakończonym egzaminem zostaje dopuszczona do dalszych szkoleń: wojskowego i sanitarnego. Kończy kurs sanitarny połączony z praktyką w szpitalu na ul. Kopernika. Przez kilka miesięcy jest łączniczką komendantki patroli sanitarnych. Kolportuje tajną prasę, przenosi broń i radioodbiorniki. Pomaga też bratu w powielaniu pisma "Polska Informacja Prasowa”. W lutym 1944 r., po aresztowaniu brata, na dwa miesiące zawiesza działalność konspiracyjną. Z powodów ideowych postanawia zerwać współpracę ze Stronnictwem Narodowym i rozpoczyna poszukiwania kontaktu z Armią Krajową. Za pośrednictwem koleżanki - Barbary Piotrowskiej ps. "Pająk" - zostaje przyjęta w szeregi batalionu AK "Wigry", wchodząc w skład patrolu sanitarnego "Oli" - Aleksandry Taube. W "Wigrach" ponownie przechodzi szkolenie wojskowe i sanitarne.
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Północ" - zgrupowanie "Róg" - batalion "Wigry" - sanitariat
Szlak bojowy:
Stare Miasto - kanały - Śródmieście. Powstanie rozpoczyna jako sanitariuszka w punkcie sanitarnym przy ul. Kilińskiego 1 na Starym Mieście. 2 sierpnia zostaje mianowana przez komendantkę,
dr "Bellę", jej zastępczynią. Od tej pory zajmuje się sprawami gospodarczymi i administracyjnymi. Organizuje pralnię, noclegi dla napływających ochotniczek, transporty żywności ze zdobytych poprzedniego dnia magazynów Waffen-SS przy ul. Stawki. Wyznacza składy patroli sanitarnych, wypisuje legitymacje. W czasie najgorętszych walk włącza się do czynnej opieki nad rannymi. 2 września wraz z rannymi przechodzi kanałami do Śródmieścia, gdzie pozostaje do dnia kapitulacji.
Odniesione rany:
Ranna (poparzona twarz z groźbą utraty oka) 13 sierpnia 1944 r. na ul. Kilińskiego, podczas eksplozji zdobycznego niemieckiego "ciężkiego nosiciela ładunków" (Sd.Kfz. 301 Ausf. C - Schwere Ladungsträger B-IV Borgward). Po jednym dniu odpoczynku wraca do służby.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji w niewoli niemieckiej - jeniec Reserve Lasaret Zeithain Stalag IV B. W obozowym lazarecie nadal pełniła służbę sanitariuszki - pielęgniarki.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu pozostała na Zachodzie, wjechała do Wielkiej Brytanii. Uzyskała obywatelstwo brytyjskie. Po śmierci męża mieszkała w Warszawie.
Odznaczenia:
Medal Wojska (Londyn, 1947), Krzyż Walecznych (3.12.1949), Krzyż Armii Krajowej (1967), Warszawski Krzyż Powstańczy (1982)
Nazwisko po mężu :
Hanna Pawłowska
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. MPW-zbiory: Relacja Hanny Kłopotowskiej-Pawłowskiej z batalionu „Wigry” dotycząca Powstania Warszawskiego (P/2385, maszynopis,19 stron), P/2377-P/2385, w tym numer jeniecki na tekturce należący do Hanny Kłopotowskiej, legitymacja byłego jeńca wojennego (Identity Card of ex Prisoner of War), przepustka z Polskiego Obozu Wojskowego, zaświadczenie ze szpitala Zeithain wystawione na pseudonim „Hanna Szpak”, P/3538, P/7858/13 (Wspomnienia Hanny Kłopotowskiej z okresu Powstania Warszawskiego i pobytu w niewoli,rękopis, 30 stron). MPW-teczka: kwestionariusz UdsKiOR. Data śmierci: nekrologi-baza.pl
