Data urodzenia:
1924-12-27
Funkcja:
łączniczka, goniec
Numer legitymacji AK:
511
Miejsce urodzenia:
Ostrów powiat Łęczyca
Imiona rodziców:
Marian - Maria z domu Baranowska
Pseudonimy:
"Wrzos", "Lena"
Wykształcenie do 1944 r.:
W 1937 roku zdała egzamin do gimnazjum w Łęczycy, do wybuchu II wojny światowej ukończyła pierwszą i drugą klasę gimnazjum.
Okres okupacji niemieckiej, praca w czasie wojny:
Po bitwie nad Bzurą i wkroczeniu Niemców do Łęczycy i majątku Ostrów wraz z siostrą znalazła w 1940 roku zatrudnienie w folwarku sąsiada, z pochodzenia Niemca. W tym czasie rodzina (rodzice, rodzeństwo, babka) została wysiedlona z majątku. Po przedostaniu się do Łowicza, gdzie organizowano pracę dla wysiedlonych z poznańskiego i z terenów opanowanych przez Niemców wraz z siostrą pracowały w palarni kawy. Była to fabryczka zorganizowana przez właścicieli majątków ziemskich i siostry Jagodzińskie pracowały razem z córkami wojskowych z Poznania. W 1941 roku przeniosła się do stryja w Opatowie Kieleckim, gdzie miała lepsze warunki. Od 1941 roku do początku 1943 roku była zatrudniona w PZU. Siostra w tym czasie rozpoczęła naukę w Warszawie, wobec tego Helena zrezygnowała z dalszego pobytu u stryjostwa w Opatowie i dotarła do Warszawy, gdzie zamieszkała u przyjaciół matki przy ul. Złotej 65.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Pierwszy kontakt z konspiracją miała w Łowiczu na jesieni 1940 roku. W Warszawie wprowadzona przez kolegę,
Janusza Dzikiewicza ps. Szyszko (poległ w trakcie Powstania Warszawskiego podczas obrony barykady przy ul. Grzybowskiej) - III Obwód "Waligóra" (Wola) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - pluton łączności. Przydzielona do tzw. łączności "niebieskiej" pomiędzy obwodami i okręgiem AK.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Złota 65 m. 39
Miejsce koncentracji na godzinę "W":
Szlak bojowy:
Wola - Śródmieście Północ
Odniesione rany:
Ranna 18.08.1944 r. w „Adrii” przy ul. Moniuszki 10 (obecnie Moniuszki 8) podczas bombardowania.
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Losy po Powstaniu:
Jako ranna wyszła z Warszawy z ludnością cywilną drogą przez Ursus, wypuszczona jako niezdolna do żadnej pracy. Powracała do zdrowia mieszkając w Pilaszkowie pod Łowiczem. Wkrótce dołączyła do niej przyjaciółka Urszula Krzymuska i reszta rodziny ze Złotej, łącznie jedenaście osób. Po przejściu frontu podjęła pracę nauczycielki w Leśmierzu (cukrownia Leśmierz), ponieważ w lutym 1945 roku zaczęto organizować pierwsze szkoły, ale nauczycieli nie było i nie miał kto uczyć. Przez następne dwa lata pracowała jako nauczycielka. W międzyczasie zdała maturę w Łęczycy.
Nazwisko po mężu:
Helena Dziwisz
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Jagodzińska Helena, Muzeum Powstania Warszawskiego P/9475/21, dar Zofii Berut.
Archiwum Historii Mówionej:
