Data urodzenia:
                                1926-04-05
                             
                         
                        
                     
                    
                        Funkcja:
                        sanitariuszka  i kolporterka
                     
                    
                                                                        
                                                    
                                Miejsce urodzenia:
                                Warszawa
                             
                                                    
                                Imiona rodziców:
                                Józef - Zofia z domu Bielińska
 
                             
                                                    
                                Wykształcenie do 1944 r. :
                                Uczennica Gimnazjum i Liceum Żeńskiego im. Wandy Szachtmajerowej na warszawskiej Ochocie. Przed wojną szkoła mieściła się  przy ul. Białobrzeskiej 44. W czasie okupacji działała nadal (z wejściem od ul. Radomskiej 29) oficjalnie jako szkoła z żeńskimi kursami krawiecko-bieliźniarskimi, ale w rzeczywistości prowadzono w niej  tajne nauczanie, realizując normalny program gimnazjum i liceum z końcowym egzaminem maturalnym. Maturę Krystyna  zdała w czerwcu 1944 r. w ramach tajnych kompletów.
                             
                                                    
                                Udział w konspiracji 1939-1944:
                                W konspiracji od wiosny 1944 r. – wprowadzona do Odwetu (V - VII 1944) przez Janusz a Sołtykiewicza, przyjęła pseudonim "Gita". Przydział w lipcu 1944: 
V Obwód (Mokotów) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 4. Rejon - II batalion szturmowy "Odwet" ("Odwet II"). 
                             
                                                    
                                Używane pseudonimy:
                                W Odwecie  „Gita” , pseudonim w Powstaniu: "Krysia"
                             
                                                    
                                Adres zamieszkania przed Powstaniem Warszawskim:
                                Warszawa ul.  Krośnieńska 38
                             
                                                    
                                Miejsce koncentracji na godzinę W:
                                Na godzinę „W” miała się stawić do swojego macierzystego oddziału na ul. Piusa XI 60, ale z racji silnego ostrzału niemieckiego dotarła jedynie do ul. Nowogrodzkiej róg Marszałkowskiej. Na miejsce zbiórki dotarła dopiero następnego dnia, lecz nikogo  już nie zastała. Na noc zatrzymała się u koleżanki, siostry Janusza Sołtykiewicza, następnie sierpnia włączyła się do budowania barykady na rogu Nowogrodzkiej i Marszałkowskiej. Gdy usłyszała, że organizowany jest szpital powstańczy, na rogu Kruczej i Żurawiej w lokalu poniemieckim „Narcyz” zgłosiła się ochotniczo wraz z przyjaciółką „ Bebą”Nawrocką  (Beatrycze Hanna Nawrocka). Pracowały tam ok. dwóch tygodni przynosząc rannych, głównie z barykady w Alejach Jerozolimskich 25. Później dziewczęta spotkały nauczycielkę historii z gimnazjum Krystyny  panią Irenę Pawłowską [Irena Pietrzak-Pawłowska -przyp. red.], która widząc, że drobna Krystyna nie radzi sobie dobrze z dźwiganiem rosłych, dobrze zbudowanych powstańców zaproponowała im przeniesienie do Komendy Głównej. Ok. 15-20.08 przeszły do Komendy Głównej AK. Ich zadaniem w KG był kolportaż i roznoszenie poczty (pismo „Barykada”).  Zbiórki odbywały się na ulicy Skorupki. Rozkazy zlecały  kpt. Irena Pietrzak-Pawłowska i kpt. „Maria” 
Kolportaż meldunków i prasy  obejmował trasę ulic Kruczej – Mokotowskiej - Placu Trzech Krzyży-Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych - początek Al. Ujazdowskich – Książęcej -Wiejska - Szopena.
                             
                                                    
                                Oddział:
                                Punkt sanitarny w restauracji "Narcyz", pod opieką Szpitala Polowego nr 1 przy ul. Wspólnej 27, następnie przeniesiona do  KG AK  VI Oddział BiP - kolporterka
                             
                                                    
                                Szlak bojowy:
                                Śródmieście Południe
                             
                                                    
                                Losy po Powstaniu:
                                Niewola niemiecka  od 5.10.1944 r.  jeniec Stalagu 344 Lamsdorf (Łambinowice k. Opola). W czasie wymarszu z Warszawy zachorowała na szkarlatynę, trafia więc jako jeniec do Stalagu IV-B/H Zeithein początkowo do  szpitala dla jeńców wojennych, następnie przeniesiona została do głównego obozu Mulberg/Zeithein  - aż do wyzwolenia przez wojska radzieckie.
                             
                                                    
                                                    
                                Losy po wojnie:
                                Z niewoli powróciła do  Warszawy 15 maja 1945 roku. Początkowo zamieszkała u ciotki w Al. Jerozolimskich, gdyż w tym czasie jej matka nadal przebywała w Niemczech. W 1946 roku wraz z matką i bratem zamieszkali na Okęciu, Krystyna rozpoczęła studia,a  młodszy o cztery lata brat – naukę w gimnazjum. Po wojnie nadal utrzymywała kontakt z koleżanką z powstania „Bebą” Nawrocką .
                             
                                                    
                                Nazwisko po mężu:
                                Prędecka
                             
                                                    
                                Miejsce pochówku:
                                Cmentarz Bródnowski w Warszawie, w grobie rodzinnym, kwatera 17-A,  rząd 1, grób 18. 
                             
                                                    
                                Informacje dodatkowe - losy rodziny:
                                 Córka urzędnika „w telefonach warszawskich” 
Józefa Kunowskiego (1882-1944), po Powstaniu wywiezionego do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie zginął.  Matka Krystyny, Zofia  Bielińskich została wysiedlona z domu przez Niemców  i wywieziona do Rzeszy.  Podczas pacyfikacji Ochoty babcia Krystyny nie chciała wyjść z Warszawy, postanowiła więc pozostać  ukrywając się z psem w domu na Ochocie. Niestety żołnierze  usłyszeli psa i znaleźli babcię. Wywieziona pod Łowicz, trafiła do gospodarza na wsi. Zimą przewróciła się na  na lodzie i złamała nogę w biodrze. Oddano ją do szpitala. Zmarła przed powrotem bliskich z niewoli.  „Krysia” i „Beba”  przetrwały najgorsze chwile ostrzałów, bombardowań i potwornego głodu dzięki powstańcom z  batalionu  „Miłosz” m.in. Mieczysława Walczaka „Czar”,  Ignacego Narewskiego „Nar”, „Czesia” Alama, „Dęba”, „Tolka”.  Przykładem tej niezwyklej solidarności jest gest „Krokusa”- Andrzeja Szafrana z batalionu „Iwo”, który przed pójściem na akcje oddal „Krysi” swoja ostatnia kostkę cukru. Z akcji tej, 20 września, nigdy nie powrócił.  Z Powstania Krystyna wyszła ostatniego dnia, 5 października 1944 r. Była w grupie żołnierzy żegnanych osobiście przez będącego w asyście Niemców generała „Bora” Komorowskiego  na ulicy Koszykowej.. 
 
                             
                                                    
                                Źródła:
                                Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, archiwum rodzinnem p. Krystyny Prędeckiej oraz jej córki Zofii Czubak,  ilustracje - prezentowane w biogramie zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego oraz zbiorów prywatnych p. Zofii Czubak- Prędeckiej. Informację o śmierci przekazano za pośrednictwem Działu Kombatanta MPW, 17.07.2023.
                             
                        
                    
                                            
                            Archiwum Historii Mówionej: