Data urodzenia:
                                1927-08-12
                             
                         
                        
                     
                    
                    
                                                                        
                                Miejsce urodzenia:
                                Nakło nad Notecią
                             
                                                    
                                Imiona rodziców :
                                Teofil - ... 
                             
                                                    
                                Wykształcenie:
                                W czasie wojny była uczennicą  prywatnej  Szkoły Powszechnej J. Świeżyńskiej-Słojewskiej w Warszawie przy ul. Marszałkowskiej 31. W roku 1942 ukończyła klasę VII i rozpoczęła naukę gimnazjalną. 
                             
                                                    
                                Udział w konspiracji 1939-1944:
                                W konspiracji od wiosny 1943 roku - Narodowe Siły Zbrojne (NSZ). Przysięgę składała wraz z Wandą Lorenc z d. Woś przed  ppor. Mieczysławem Szemelowskim ps. „Miłosz” (1921-1987). Odbyła szkolenie sanitarne i łącznościowe. Przydział: batalion NSZ im. Mączyńskiego, dowódca Florian Kuskowski ps. „Szary”
                             
                                                    
                                Adres przed Powstaniem:
                                Warszawa, ul. Leszno
                             
                                                    
                                Miejsce koncentracji na godzinę „W”:
                                O godzinie „W” nie została powiadomiona o miejscu zbiórki macierzystego oddziału. Nie mając kontaktu ze swoim dowództwem 1 sierpnia zgłosiła się ochotniczo do szpitala utworzonego w gmachu Sądów *  przy ul. Leszno, gdzie pracowała jako sanitariuszka.
                             
                                                    
                                                    
                                Losy po Powstaniu:
                                W momencie upadku dzielnicy  do szpitala, w którym pracowała wtargnęły oddziały nieprzyjacielskie, zabijając ciężej rannych, których nie zdołano ewakuować  na Stare Miasto. Maria Biedermann została  skierowana do obozu przejściowego w Pruszkowie, skąd udało jej się zbiec i uniknąć tym samy wywózki do obozów koncentracyjnych na terenie Niemiec. Schronienie znalazła w Milanówku, u swojego wuja  Mieczysława Krzyżankiewicza – jednego z twórców  i pierwszego dyrektora Targów Poznańskich. Następnie udała się do Radomia, gdzie zatrzymała się u krewnych i podjęła na nowo przerwaną naukę.  W Radomiu doczekała zakończenia wojny.
                             
                                                    
                                Losy po wojnie:
                                Po wojnie powróciła do rodzinnej Gdyni. Kontynuowała naukę w tamtejszym liceum i w 1946 roku zdała maturę.  W 1952 roku uzyskała dyplom magistra biologii na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Rok wcześniej – w 1951 roku wyszła za mąż za neurologa, doktora Zygmunta Kowalewskiego. W 1953 roku urodziła syna Witolda. Aż do emerytury pracowała w  Służbie Zdrowia organizując i  kierując Pracowniami Diagnostyki Laboratoryjnej. Członek ŚZŻAK, uhonorowana odznaką „Zasłużony dla Torunia”.
                             
                                                    
                                Odznaczenia:
                                30.07.2016 r. odznaczona Krzyżem Orderu Krzyża Niepodległości
                             
                                                    
                                Nazwisko po wojnie:
                                Maria Kowalewska
                             
                                                    
                                Informacje dodatkowe - losy rodziny:
                                Wraz z rodzicami oraz siostrami Barbarą i Urszulą od 1933 roku mieszkała w Gdyni. Jej ojciec był stomatologiem i prowadził prywatny gabinet dentystyczny. Matka  była absolwentką  Konserwatorium Muzycznego w Poznaniu w klasie fortepianu.  Po zajęciu Gdyni przez Niemców rodzina znalazła schronienie  w domu siostry ojca w Bydgoszczy, a następnie została przez ojca sprowadzona do Warszawy. Początkowo zamieszkali przy ul. Oleandrów, jednakże po zajęciu mieszkań przez władze niemieckie zmuszeni byli przeprowadzić się na ul. Marszałkowską. Starsza siostra Marii - Barbara została aresztowana 14.09.1943 roku wraz z ojcem i z narzeczonym – cichociemnym  ppor.  Romanem Litwinem i wraz z nimi osadzona na Pawiaku. Przesłuchiwana przez gestapo w Alei Szucha po śledztwie została wywieziona  z ojcem do obozu koncentracyjnego w  Auschwitz.  Natomiast Roman Litwin został wywieziony do Spandau, gdzie wszelki ślad po nim zaginął. Ojciec Marii zmarł w obozie 09.12.1943 r.
                             
                                                    
                                Źródła:
                                UdsKiOR - weryfikacja uczestnictwa na podstawie relacji Wandy Pauliny Lorenc z domu Woś, MPW-kontakt: Maria Kowalewska, Fot. z archiwum rodzinnego Marii Kowalewskiej, przekazane do zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/8371/15
                             
                        
                    
                                            
                            Archiwum Historii Mówionej: