Data urodzenia:
1906-10-03
Stopień:
strzelec z cenzusem
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Władysław - Eleonora z domu Rembiewska
Praca zawodowa:
Od 1928 roku pracował jako urzędnik w "Polskiej Poczcie, Telegrafie i Telefonach", w Urzędzie Warszawa 1. Pracę w tym urzędzie kontynuował podczas okupacji - do wybuchu Powstania
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1942 r. wstępuje w szeregi Polski Niepodległej (PN), organizacji włączonej w tym samym roku w struktury Armii Krajowej. Pod pseudonimem "Budowski" wchodzi w skład plutonu pocztowego PN - AK nr 136. Przysięgę odbiera od niego "Zygmunt" - Ludwik Matuszewski. Jego działalność na poczcie polegała na przechwytywaniu listów adresowanych do Gestapo, a także do i od żołnierzy oraz urzędników niemieckich. Korespondencję przekazywał p. Wiąckowi (także pracownik Urzędu nr 1) lub wskazanym przez niego osobom. Brał udział w szkoleniu wojskowym prowadzonym przez por. "Zbigniewa" (Mieczysław Ćwikowski). Po ukończeniu kursu kolejne szkolenia organizował już we własnym mieszkaniu przy ul. Ożarowskiej 15.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa - ul. Ożarowska 15
Oddział:
Armia Krajowa - VII zgrupowanie (batalion) "Ruczaj" - 1 kompania por. "Szkota" - pluton 136
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe. Od początku sierpnia brał udział w akcjach zaczepnych - m.in. w ataku na siedzibę Gestapo w al. Szucha (atak od strony pl. Zbawiciela), na gmach Ministerstwa Spraw Wojskowych przy ul. 6-go Sierpnia, w ataku na "małą Pasę" przy ul. Pięknej 19 (pod dowództwem por. "Zbigniewa"), w ataku na tzw. "bunkier Kutschery" w al. Ujazdowskich 23, oraz w walkach o budynki ambasad Szwajcarii, Francji i Czechosłowacji, a także w walkach obronnych prowadzonych w rejonie al. Ujazdowskich.
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji dostaje się do niewoli niemieckiej i zostaje wywieziony do niemieckiego obozu pracy przymusowej Berlin Geseendbrumm, a następnie do fabryki akumulatorów "PFALGLAF". W dniu 27.04.1945 roku z grupą kolegów ucieka z obozu i powraca do Warszawy.
Losy po wojnie:
Jego warszawskie mieszkanie zostało zniszczone. W związku z tym postanawia wyjechać z rodziną do Olsztyna, gdzie podejmuje pracę w Urzędzie Pocztowym. W 1949 r. powraca do Warszawy. W 1973 r. przeprowadza się do podwarszawskiej Falenicy. Jego działalność zawodowa jest w dalszym ciągu związana z Pocztą Polską. Pracuje
w Ministerstwie Łączności i Instytucie Łączności. W 1974 r. wraz z grupą pracowników Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Poczty Polskiej bierze udział w opracowaniu systemu pocztowych numerów adresowych (kod pocztowy używany do dzisiaj w Polsce). Z przekonania był socjalistą - od 1946 roku należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, jednak do PZPR nigdy nie wstąpił. Był członkiem Związku Zawodowego Pracowników Łączności. Należał także do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD). Wielokrotnie wyróżniany odznaczeniami resortowymi Ministerstwa Łączności, medalami i krzyżami nadawanymi uchwałą Rady Państwa,
w tym Srebrnym, a następnie Złotym Krzyżem Zasługi. Współcześnie w Warszawie mieszkają wnuki Mieczysława - Halina Hunter z domu Cypla i Piotr Paweł Cypla.
Miejsce śmierci:
Warszawa. Przyczyną śmierci był wylew krwi do mózgu. Mieczysław Tykwiński pochowany został w Warszawie na Cmentarzu Północnym we wspólnej mogile ze swoją żoną Haliną.
