Data urodzenia:
1890-01-03
Miejsce urodzenia:
Zduńska Wola
Imiona rodziców:
Karol - Emilia z domu Seidel
Wykształcenie i działalność do 1939 roku :
W 1907 roku ukończył Polską Szkołę Handlową Kupiectwa Łódzkiego i podjął studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu w Dorpacie. Podczas studiów należał do Konwentu „Polonia”. Ordynowany na księdza Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Królestwie Polskim (1913) został wikariuszem parafii Ewangelicko-Augsburskiej Św. Trójcy w Łodzi. Podczas I wojny światowej był proboszczem w Grodźcu i Zagórowie i organizował polskie szkoły na terenie obu powiatów. W 1919 roku został powołany na stanowisko proboszcza w Nieszawie. Był prezesem Dozoru Szkolnego powiatu nieszawskiego oraz członkiem Rady Szkolnej w Aleksandrowie Kujawskim. W 1930 roku został powołany do Warszawy na stanowisko prefekta. W Warszawie objął opieką duszpasterską młodzież ewangelicką uczącą się w szkołach średnich. Założył i wydawał czasopismo „Młody Ewangelik„ oraz był kierownikiem literackim czasopisma ”Na Wyżyny". W lutym 1939 roku wspólnie z ks. Zygmuntem Michelisem założył Federację Ewangelików Polskich.
Okres okupacji niemieckiej:
Na początku października 1939 roku został wezwany przez Niemców do ówczesnej siedziby gestapo w Alei Szucha na przesłuchanie i był nakłaniany do podpisania volkslisty. Ponieważ odmówił, 24 października 1939 roku został aresztowany i osadzony w Centralnym Więzieniu przy ul. Daniłowiczowskiej. W marcu 1940 roku jak inni księża został przewieziony na Pawiak, a 2 maja 1940 roku pierwszym transportem więźniów wywieziony do KL Sachsenhausen. Jesienią 1940 roku dzięki interwencji organizacji międzynarodowych, u których o pomoc zabiegała Adela Michelisowa (żona ks. Zygmunta Michelisa), kilku duchownych zwolniono z obozu, w tym ks. Ottona Krenza. Po powrocie do Warszawy, jeszcze chory, podjął starania o utworzenie Prywatnej Szkoły Powszechnej dla Chłopców (męskiej), której zajęcia odbywały się w jego mieszkaniu na ul. Szpitalnej 6, gdzie Krenzowie zamieszkali po wysiedleniu ich przez Niemców z ul. Kredytowej. Nazwa szkoły stanowiła osłonę do prowadzenia tajnych kompletów tajnego nauczania dla uczniów Prywatnego Męskiego Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja Zboru Ewangelicko-Augsburskiego. W tajnym nauczaniu ks. Otton Krenz współpracował z Kazimierzem Kosińskim i prof. Oskarem Bartlem oraz innymi przedwojennymi nauczycielami tej szkoły.
Konspiracja:
Ks. Otton Krenz działał w konspiracyjnym kręgu środowiska ewangelickiego Warszawy. Jako członek Tymczasowego Konspiracyjnego Synodu Polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego pod kryptonimem "Narew" współpracował z prawnikami Hermanem Piotrem Eberhardtem, Edwardem Cezarym Koelichenem, Maksymilianem Rudowskim. Ponadto uczestniczył w zebraniach ekumenicznych organizowanych przez ks. Zygmunta Michelisa na plebanii w jego mieszkaniu przy ul. Królewskiej 19 oraz w Domu Metodystów przy ul. Mokotowskiej 12. Wspólnie z ks. Emilem Jelinkiem oraz ks. prof. Adolfem Suessem podjął opracowanie dokumentu określającego zakres działalności Tymczasowej Rady Ekumenicznej w Polsce.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Szpitalna 6
Oddział:
Delegatura Rządu na Kraj - II Rejon - duszpasterstwo. Mając przepustkę wydaną przez Kierownika Wydziału Bezpieczeństwa Rejonu II Delegatury Rządu na przejście przez posterunki powstańcze do pełnienia posług duszpasterskich sprawował opiekę duszpasterską nad ludnością cywilną i Powstańcami na terenie Śródmieścia, odprawiał nabożeństwa w mieszkaniach prywatnych oraz udzielał Komunii Świętej.
Dzielnica:
Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Wraz z synem Janem (późniejszym kompozytorem i dyrygentem) wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. Skierowany został do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulagu 121), a następnie wywieziony do Skawiny, skąd przedostał się do Piotrkowa Trybunalskiego.
Losy rodziny :
Jego córka
Hanna była łączniczką Armii Krajowej. Żona
Eleonora Krenz i córka Hanna poległy 4 września 1944 roku w piwnicy domu Wedlów przy ul. Szpitalnej 6 pod gruzami zbombardowanego budynku.
Losy po wojnie:
Po wyzwoleniu ks. Otton Krenz był administratorem licznych parafii: w Piotrkowie Trybunalskim, Radomsku, Rawie Mazowieckiej, Komocinie, Tomaszowie Mazowieckim i innych. Po przeniesieniu do Warszawy objął opiekę duszpasterską nad parafiami w Starej Iwicznej, Radzyminie, Nowym Dworze, Łowiczu i Żyrardowie. Ponownie powołany na stanowisko prefekta był opiekunem Koła Młodzieży Ewangelickiej i Szkółki Niedzielnej przy parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Warszawie. Otaczał opieką młodzież, której II wojna światowa zabrała ojców. Jednocześnie opracowywał liczne biuletyny, śpiewniki i podręczniki oraz publikował liczne artykuły na łamach czasopism ewangelickich. W 1954 roku został odznaczony Kościelnym Krzyżem Zasługi nadanym przez Naczelną Radę Kościoła.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie, al. 52, rząd I, miejsce 42
Publikacje:
Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939-45 : słownik biograficzny. T. 1 / [prace badawcze i red. Alina Eleonora z Rudzkich Janowska et al. ; Komisja Ochrony Pamiątek, Stołeczny Instytut Historyczny przy Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie] wyd. Oficyna Wydawnicza Mentor ; Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy, Warszawa, 2007, s. 311-313
