Data urodzenia:
1895-12-20
Miejsce urodzenia:
Dąbrowa Górnicza
Imiona rodziców :
Jan - Romana z domu Bojanowska
Wykształcenie :
Historyk. Kształcił się w szkole handlowej w Sosnowcu, Szkole Komercyjnej w Wilnie. Odbył studia historyczne i socjologiczne na Uniwersytecie Warszawskim (1916–1920), ponadto studiował historię na uniwersytetach w Wiedniu i Florencji. W 1920 obronił doktorat na UW pod kierunkiem Marcelego Handelsmana na podstawie pracy Władztwo biskupie na grodzie wolborskim w wieku XIII. Podjął wówczas pracę na Uniwersytecie, z którym pozostał związany do emerytury w 1966.
Praca przed wojną :
W latach 1924–1928 uczył historii w warszawskim Gimnazjum im. Stefana Batorego. Na UW pracował początkowo jako starszy asystent Seminarium Historycznego, a po przedstawieniu pracy Stanowisko Longobardów do Rzymian we Włoszech północnych (1925) został docentem w Katedrze Historii Gospodarczej. Od 1929 był profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Historii Społeczno-Gospodarczej i Geografii Historycznej, w 1938 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego oraz objął funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego na rok akademicki 1938/1939. W latach 1931–1939 kierował Katedrą Historii Polski Średniowiecznej w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie.
Praca w czasie okupacji :
W czasie wojny prowadził wykłady na Tajnym Uniwersytecie Warszawskim.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) - WBH (Wojskowe Biuro Historyczne)
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie :
Po wojnie kontynuował pracę na UW, kierował Studium Nauki o Polsce i Świecie Współczesnym oraz katedrami Historii Polski Feudalnej i Historii Polski do XVIII Wieku i Nauk Pomocniczych Historii, zaangażowany w prace Komitetu Słowiańskiego w Polsce. Był szefem powołanego we wrześniu 1948 roku Marksistowskiego Zrzeszenia Historyków. Od 1948 pracował także w Wyższej Szkole Partyjnej w Warszawie (w 1950 przemianowanej na Instytut Kształcenia Kadr Naukowych, a w 1954 na Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR, a w 1957 na Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR), gdzie kierował Katedrą Historii Polski i Polskiego Ruchu Robotniczego. Ponadto kierował Pracownią PRL oraz Radą Naukową Instytutu Historii PAN i Katedrą Historii Gospodarczej Szkoły Głównej Planowania i Statystyki.
W latach 1945–1947 stał na czele Departamentu Szkół Wyższych i Nauki Ministerstwa Oświaty. Był przewodniczącym Rady Naukowej Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie (1964–1968). W 1945 roku został członkiem rzeczywistym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Od 1952 członek-korespondent PAN, od 1958 członek rzeczywisty. Pełnił funkcje sekretarza Wydziału I PAN, przewodniczącego Komisji ds. Bibliotek i Bibliografii PAN, przewodniczącego Komitetu Nauk Historycznych PAN, a w latach 1957–1968 wchodził w skład Prezydium PAN. Był również m.in. prezesem Polskiego Stowarzyszenia Filmu Naukowego. W pracy naukowej zajmował się średniowieczną historią gospodarczą, geografią historyczną, historią Warszawy. Był uznanym specjalistą w dziedzinie ustroju administracyjnego Polski Piastów. W badaniach z zakresu historii gospodarczej stosował metody statystyczne, przedstawił własny podział dziejów Polski na okresy i podokresy na podstawie stosunków produkcyjnych, kulturalnych i politycznych. Przeprowadził identyfikację terytoriów plemiennych wczesnego okresu Polski piastowskiej.
Odznaczenia:
Odznaczony był m. in. Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1965) oraz Orderem Sztandaru Pracy I klasy (1955).
Miejsce śmierci :
Warszawa
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera A 35, rząd 1, miejsce 12
Publikacje :
Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A–J, Wrocław 1983.
