Data urodzenia:
1901-07-01
Stopień:
kapitan rezerwy artylerii
Pseudonimy:
"Andrzej", "Antoni", "56", "Andrzej Zaklika".
Miejsce urodzenia:
Szyszczyce, powiat pińczowski
Imiona rodziców:
Stefan - Maria z domu Czetwertyńska
Wykształcenie i praca do 1939 r.:
W 1913 r., rozpoczął naukę w Benediktiner Institut w Ettal niedaleko Monachium. Po wybuchu I Wojny Światowej powrócił do kraju, gdzie od roku 1915 uczęszczał do Gimnazjum Filologicznego im. Św. Stanisława Kostki w Warszawie. W czerwcu 1920 zdał tam maturę i otrzymał świadectwo dojrzałości. Po demobilizacji w 1921 r. podjął studia na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Poznańskiego (dyplom inżyniera rolnika - ok. 1930 r.). Od 1924 roku pracował jednocześnie jako urzędnik, a następnie (od 1926 roku) był kierownikiem krochmalni i gorzelni w Nosalewie w Poznańskiem. Od 1931 roku pełnił funkcję dyrektora cegielni w Białaczowskich Zakładach Ceramicznych. W tym samym okresie zarządzał majątkiem swojego wuja Zygmunta Broel-Platera w Białaczowie w pow. opoczyńskim.
Przebieg służby wojskowej:
Po maturze, w czerwcu 1920 roku jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego, służbę pełnił w 4 dywizjonie artylerii konnej. Adept Szkoły Podchorążych Artylerii w Poznaniu. Zdemobilizowany w maju 1921 roku.
Kampania wrześniowa:
W kampanii wrześniowej 1939 adiutant dowódcy 2 dywizjonu haubic, 4 pułku artylerii ciężkiej 8 DP, a następnie od 11 września p.o. dowódcy 2 dywizjonu w 8 DP. Uczestniczył w obronie Modlina. Wzięty do niewoli niemieckiej po kapitulacji twierdzy. 20 października został zwolniony z obozu jenieckiego w Działdowie.
Praca w czasie okupacji:
Przedstawiciel firmy "Solvay" w Warszawie
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od lutego 1940 roku - członek kapitanatu organizacji "Muszkieterów", gdzie funkcję II zastępcy Stefana Witkowskiego
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział II (Informacyjno-Wywiadowczy) - Referat 998.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1922)
Awanse:
Podporucznik - porucznik (1935) - kapitan (3 maja 1944 r.)
Losy po wojnie:
W 1945 roku podjął pracę jako urzędnik Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Łodzi, a następnie - od końca 1945 roku - w różnych firmach chemicznych: m.in. jako kierownik Mechanicznej Wytwórni Papierów Impregnowanych w Łodzi (w latach 1948–1950). Artysta-rysownik w Muzeum Archeologicznym w Łodzi( lata 1950-1951), a później w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie (1951 - 1968 r.) Przewodniczący sekcji muzealnej Zarządu Okręgowego Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki. Od 1968 r. był na emeryturze.
Aresztowanie:
27 marca 1954 roku został aresztowany i skazany na 3 lata więzienia wyrokiem Sądu Wojewódzkiego dla m.st. Warszawy z 1 lutego 1955 roku. Zwolniony w 1956 roku i postanowieniem Sądu Najwyższego z 12 lutego 1957 roku zrehabilitowany. Powrócił do pracy w Państwowym Muzeum Archeologicznym.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Informacje dodatkowe:
Syn Stefana, architekta i właściciela ziemskiego oraz Marii z domu Czetwertyńskiej. Podczas Powstania Warszawskiego uratował życie szeregu osobom dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego. Wraz ze swoim kuzynem Stefanem Tarnowskim zdołał otoczyć opieką i ocalić około 250 osób zgromadzonych w kilku willach w okolicy ul. Filtrowej.
Źródła :
MPW-baza uczestników PW, fot. ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. P/6932
Publikacje:
Marek Ney-Krwawicz "Komenda Główna Armii Krajowej 1939-1945" Instytut Wydawniczy "PAX" 1990; Andrzej Krzysztof Kunert: Słownik biograficzny konspiracji warszawskiej 1939-1945 T. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1987, s. 58-59
