Data urodzenia:
1909-08-23
Miejsce urodzenia:
Siedlce
Imiona rodziców:
Jan - Zofia z domu Suchożebrska
Lata 1909-1930:
W 1921 roku rodzina powróciła do Polski z zesłania w Guberni Wiatskiej. Ze względu na trudną sytuację materialną dzieci - Jan i Zygmunt Kotarscy zostali umieszczeni w dwóch zakładach wychowawczych. Zygmunt początkowo przebywał w zakładzie wychowawczym w Bydgoszczy (1921 r.), a następnie (lata 1922-1923) w Starem Miłosnej k. Warszawy. Od 1923 do 1928 roku przebywał w bursie Rady Głównej Opiekuńczej przy ul. Targowej 14 na warszawskiej Pradze. W tym samym czasie Zygmunt pracował u swego ojca Jana Kotarskiego (zatrudnionego na Targowej jako szewc) oraz zajmował się konserwacją instalacji sanitarnych i gazowych części budynku. W 1928 roku został przeniesiony do zakładu wychowawczego RTPD przy ul. Czerniakowskiej w Warszawie (lata 1928-1930).
Wykształcenie:
W dzieciństwie spędzonym w Rosji naukę odbywał w domu z pomocą rodziców. W 1925 roku podjął naukę w wieczorowej szkole powszechnej, a po uzyskaniu świadectwa ukończenia klasy V (pozwalającego na kontynuowanie nauki) był uczniem Państwowej Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej w Warszawie (lata 1925-1928). Ukończył tam trzyletni kurs nauki w zawodzie stolarsko-modelarskim. W kolejnych latach kształcił się w Państwowej Szkole Budownictwa w Warszawie, jednakże brak środków materialnych zmusił Zygmunta do przerwania w 1930 roku dalszej nauki i podjęcia pracy.
Przebieg służby wojskowej:
W okresie od 16.04.1931 do 13.09.1932 odbył czynną służbę wojskową jako szeregowy w 6. Pułku Piechoty Legionów. Przeniesiony do rezerwy dn. 13.09.1932 r. Odbyte ćwiczenia: 2-28.06.1936 oraz 07.07. - 18.08.1939.
Okres okupacji niemieckiej 1939-1944, praca przed Powstaniem:
Do 1. 09. 1941 roku pracował jako praktykant, a następnie majster budowlany w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Warszawie (pracę tę rozpoczął jeszcze przed wojną, w sierpniu 1929 r. ). Podczas wojny pracował od 1941 do 1943 roku pracował jako majster murarski w Administracji Domów Mariensztat 8, a następnie - do końca lipca 1944 jako technik budowlany w przedsiębiorstwie W. Lejman w Warszawie. 2.05.1944 roku otrzymał dyplom czeladniczy Grupy Rzemiosł w Warszawie.
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Mickiewicza 34/36 m. 69
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - Wojskowa Pomocnicza Służba Techniczna
Losy po Powstaniu:
Po upadku dzielnicy wyprowadzony 30.09.1944 r. wraz z rodziną z budynku przy ul. Fortecznej. Skierowani zostali drogą przez Wolę (kościół Św. Wojciecha) na Dworzec Zachodni, a następnie pociągiem towarowym do obozu przejściowego w Pruszkowie. Po selekcji w Pruszkowie wywiezieni w transporcie w kierunku południowym i wysadzeni przez Niemców z pociągu w Jędrzejowie k. Kielc. Po dwóch nocach w spędzonych w punkcie rozdziału 4.10.1944 roku wyjechali do p. Turnowskich w Wąchocku k. Starachowic. Po miesięcznym pobycie w Wąchocku przenieśli się do p. Żaków we wsi Królowa Ruska (obecna nazwa Królowa Górnicza), położonej przy linii kolejowej Grzybów - Nowy Sącz. Do Warszawy powrócili 4 kwietnia 1945 r.
Losy po wojnie:
Po wojnie pracował w Warszawie w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym na stanowisku technika budowlanego. Od lipca 1945 roku do października 1947 r. pracował na stanowisku Inspektora Nadzoru Budowlanego w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń w Warszawie. W okresie od 01.04.1948 do 31.08.1951 roku pełnił funkcję zastępcy kierownika nadzoru robót budowlanych w Kierownictwie Budowy Domu Słowa Polskiego w Warszawie. W latach 1951-1964 pracował w Miejskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych przy ul. Marszałkowskiej 77/79. Zajmowane stanowiska: kierownik budowy, inspektor nadzoru, pracownik Biura Studiów Technicznych. W tym okresie jako kierownik Zygmunt Kotarski odpowiadał m. in. za budowę kablobetonowego wiaduktu przy ówczesnej ul. Marchlewskiego (dzisiejsza Al. Jana Pawła II) oraz za przesunięcie północnej Rogatki Grochowskiej (1961) i kościoła Narodzenia NMP przy ul. Leszno (wówczas Świerczewskiego) w roku 1962. W latach następnych pracował na stanowisku technika budowlanego Hydrobudowy 10 w Solinie (11.1964-02.1966) a także jako z-ca kierownika budowy ds. technicznych w Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego i projektant w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego i Specjalnego "Metroprojekt" w Warszawie. Jednocześnie na przestrzeni lat 1954 -1962 był inspektorem nadzoru podczas odbudowy Teatru Wielkiego oraz projektantem w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownia Konserwacji Zabytków (PP PKZ) na 1/2 etatu.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Złota Odznaka Odbudowy Warszawy, Order Sztandaru Pracy II kl., Złota Odznaka Zasłużonego Działacza TPD
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Warszawa, Cmentarz Bródnowski , kw. 57 L, rząd III, grób 8.
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Od 1934 roku żonaty z Anną Kotarską z domu Żak, w 1940 roku przyszedł na świat ich pierwszy syn Janusz, a w roku 1943 drugi syn - Jerzy. Do września 1944 roku mieszkali na warszawskim Żoliborzu w budynku na ul. Mickiewicza 34/36 m. 69, a po jego zniszczeniu podczas bombardowania przez krótki okres w mieszkaniu przy ul. Fortecznej
Źródła:
MPW - zbiory, archiwum rodzinne.
