Data urodzenia:
1914-04-09
Miejsce urodzenia:
Nakło nad Notecią
Imiona rodziców:
Michał - Marta z domu Brzezińska
Wykształcenie i praca zawodowa do 1944 r.:
W 1933 r. ukończył Gimnazjum Humanistyczne w Bydgoszczy i w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego. Kontynuował studia na Tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich w Warszawie, na którym je ukończył w 1941 r. W czasie studiów pracował jako woluntariusz w Szpitalu Wolskim na oddziale wewnętrznym. Od 1942 r. jako lekarz pracował w Szpitalu Wolskim w Warszawie, otrzymał etat asystenta na Oddziale Chorób Wewnętrznych. Specjalizował się we ftyzjatrii. Mieszkał na terenie Szpitala, w czasie dyżurów chirurgicznych często asystował przy operacjach. Wygłosił odczyty w czasie zebrań naukowych odbywających się w Szpitalu Wolskim - wbrew okupacyjnemu zakazowi: - 17.01.1942 r. "Drenaż ssący jam gruźliczych"; - 24.10.1942 r. "Ostre gruźlicze zapalenie otrzewnej"; - 3.04.1943 r. "Pokazy radiogramów operacji Monaldiego". 31.07.1944 r. ożenił się z Marią Gepner - lekarką ze Szpitala Wolskiego.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Na terenie Szpitala Wolskiego przy ul. Płockiej 26 uczestniczył w zabiegach pacjentów konspiracyjnych z ranami postrzałowymi lub szukających schronienia przed Niemcami.
Adres przed Powstaniem Warszawskim:
Warszawa ul. Płocka 26 (mieszkanie służbowe personelu Szpitala Wolskiego).
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - III Obwód "Waligóra" (Wola) Okręgu Warszawskiego AK - Szpital Wolski ul. Płocka 26.
Dzielnica:
Wola. Wybuch Powstania zaskoczył go w Śródmieściu Południowym. Do personelu Szpitala Wolskiego dołączył wraz z żoną Marią 2.08.1944 r. Po masakrze przeprowadzonej przez Niemców i pomocnicze formacje wschodnie na chorych, rannych i personelu szpitalnym, 5.08.1944 r., jako jedyny, cudem ocalały lekarz, na terenie Szpitala przejął obowiązki Naczelnego Lekarza Szpitala Wolskiego. Zorganizował na nowo Szpital, z determinacją walczył o zaopatrzenie w leki, środki opatrunkowe i żywność dla chorych i personelu. Współuczestniczył w wyprawach po żywność, które odbywały się początkowo na terenie Woli, z czasem docierając do miejscowości podwarszawskich. Z jednego z takich wyjazdów dr Woźniewski przywiózł do Szpitala
dr Manteuffla wraz z rodziną. Organizował transport rannych do Szpitala Wolskiego z terenu dzielnic opanowanych przez Niemców (Stare Miasto, Powiśle, Górny Czerniaków). Wydobywał ludzi z punktu filtracyjnego SD-Sonderkommando Spilker, mieszącego się przy kościele św. Wojciecha. Zabezpieczając przed wywiezieniem przez Niemców, zarządził ukrycie cennego sprzętu szpitalnego. Nadzorował ewakuacje Szpitala do Krakowa, Podkowy Leśnej, Olszanki i Pszczelina.
Losy po Powstaniu:
28.10.1944 r. ewakuował się w ostatnim transporcie ze Szpitala Wolskiego do Pszczelina, gdzie kierował filią Szpitala Wolskiego do marca 1945 r. W dniach 6–7.01.1945 r. wziął udział w zjeździe filii Szpitala Wolskiego w Olszance, gdzie wygłosił referat "Rys historyczny Szpitala Wolskiego". W marciu 1945 r. powrócił do Warszawy i w kwietniu uzyskał weryfikację dyplomu lekarza.
Losy po wojnie:
W latach 1945-1949 nadal pracował w Oddziale Chirurgii Szpitala Wolskiego. 28.06.1946 r. uzyskał stopień doktora medycyny, na podstawie pracy "O drenażu ssącym jam gruźliczych”. W 1949 r. został powołany do czynnej służby wojskowej. W latach 1949-1960 pełnił funkcje ordynatora Oddziału Ftyzjochirurgicznego w Otwocku oraz był zastępcą ordynatora Oddziału Chirurgii Dziecięcej w Szpitalu MSW przy ul. Wołoskiej w Warszawie. 1.07.1950 r. powołany na stałego konsultanta thoracochirurga w Sanatorium Przeciwgruźliczego Gostynin Kruk. W lutym 1968 r. uzyskał stopień naukowy docenta na podstawie rozprawy "Historyczny zarys gruźlicy w Polsce”. 31.07.1969 r. przeniesiony w stan spoczynku LWP w stopniu pułkownika. 1.10.1969 r. powołany na kierownika Zakładu Historii Medycyny Akademii Medycznej w Warszawie. Autor wspomnień "Książka raportów lekarza dyżurnego. Szpital Wolski w okresie Powstania Warszawskiego" (Warszawa, PIW - 1974).
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku :
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kw. 38, rząd VI, miejsce 2-3, grób rodziny Gepnerów
Publikacje:
Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, Suplement do tomu CXLII, Warszawa 2006;
W.Lisowski, Polska służba zdrowia w powstaniach narodowych 1794-1944, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006;
Z.Woźniewski, Historia Szpitala Wolskiego w Warszawie 1877-1944, Warszawa 1991; T.Marcinkowski, Pułkownik docent Zbigniew Woźniewski - wybitnie zasłużony lekarz i kierownik Szpitala Wolskiego w czasie Powstania Warszawskiego, Oficyna Wydawnicza Bios, Goleniów 2000; Szpital Dobrej Woli. Szpital Wolski w latach 1939-1945, praca zbiorowa, Czytelnik, Warszawa 1990; Woźniewski Zbigniew, Gepner-Woźniewska Maria:"Książka raportów lekarza dyżurnego: Szpital wojskowy w okresie Powstania Warszawskiego"
