Po dwóch dniach pobytu w obozie przejściowym w Ożarowie oficerowie - mężczyźni i kobiety - zostali wywiezieni pociągiem towarowym do Stalagu XI B Fallingbostel. Po zarejestrowaniu mężczyźni zostali przeniesieni do oddalonego o 20 km podobozu - Stalagu XI C Bergen-Belsen (w latach 1940 -1945 znajdował się tam również obóz koncentracyjny, w którym zmarła m.in. Anna Frank, autorka słynnego dziennika).
W stalagu znalazło się ponad 500 oficerów zawodowych i oficerów rezerwy. Wśród tych pierwszych był płk dypl. Karol Ziemski „Wachnowski”, w Powstaniu dowódca Grupy „Północ”, który objął funkcję komendanta. Oficerowie mieli do dyspozycji trzy baraki, nieprzystosowane do nadchodzącej zimy. Każda sala miała swój piecyk, nie było jednak opału, dlatego jeńcy każdego dnia wychodzili grupami do pobliskiego lasu i przynosili go sobie sami. Początkowo głodowali, ale zmieniło się to po inspekcji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża: nadeszły paczki z konserwami mięsnymi i rybnymi, słodyczami, margaryną i mlekiem w proszku. Opieka lekarska sprawowana była przez znajdujących się w obozie lekarzy-jeńców z Powstania, m. in. kpt. Mieczysława Krakowskiego i kpt. Władysława Uszyckiego. Kwitło życie obozowe: raz lub dwa razy w tygodniu odbywało się tajne szkolenie wojskowe dla artylerzystów, prowadzono również wykłady z historii, polityki i literatury oraz organizowano imprezy teatralne. Były też wieczory literackie przygotowywane przez pisarza Jana Dobraczyńskiego. W pewnym momencie pojawiła się propozycja wykorzystania oficerów do prac leśnych oraz do pracy w kamieniołomach, ostatecznie jednak H. Himmler nie wyraził na to zgody, co z pewnością wiązało się z niekorzystną dla Niemców sytuacją na froncie. W obozie miały miejsce dwie lub trzy ucieczki. Bezpośrednio potem wzmocniono straże i zabroniono jeńcom wychodzić wieczorami z baraków.
10 stycznia 1945 r. oficerów przeniesiono z powrotem do Stalagu XI B Fallingbostel, a następnie do Oflagu II D w Gross Born. Po tygodniu rozpoczął się trwający do 30 marca 1945 r. marsz do Stalagu X B Sandbostel. 5 kwietnia aresztowano tam płk. K. Ziemskiego oraz 28 innych oficerów i zesłano ich do obozu koncentracyjnego Neuengamme. Prawdopodobnie nastąpiło to na skutek doniesienia niezrównoważonego psychicznie polskiego oficera o rzekomo przygotowywanym buncie. Interwencja hrabiego Folke Bernadotte ze Szwedzkiego Czerwonego Krzyża uratowała im życie; 11 kwietnia 1945 r. zostali zwolnieni. Wtedy też część byłych jeńców Bergen-Belsen przeniesiono do Oflagu X C Lübeck. Drogę tę – liczącą około 160 km – przebyli pieszo. Zostali wyzwoleni 2 maja 1945 r. przez wojska brytyjskie.
