Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Po wybuchu Powstania zgłosiła się jako ochotniczka do służby w punkcie sanitarnym wraz z przyjaciółką „Stefką Rudą Marchewką” (Stefania Adamczyk, obecnie Osiak) oraz dwa lata młodszą siostrą (rocznik 1932). Wśród zapamiętanych osób z okresu Powstania byli: doktor „ Tampon„ (Tadeusz Krzeski, 1922-1998), student medycyny pełniący obowiązki lekarza i kierownika punktu, siostra Mila (Milica Emilia Nowicka), Alek Ścibor - Rylski (Aleksander Ścibor-Rylski ”Ostoja„, 1928-1983, żołnierz 229 plutonu), polegli: ”Garbaty„ (Bolesław Olendzki, poległ 26 września na ul. Próchnika), ”Tadek„ (obecnie nazwisko nieustalone). Z kolei p. Stefania Osiak (Stefka) w swojej relacji dla Archiwum Historii Mówionej wymienia, że wśród dziewcząt, które zgłosiły się do organizowanego na Suzina 3 punktu znalazły się: Hania Iwańska „Lilka”, Irena Lasota ”Lilka", Maria Fabisiewicz "Marysia"
Losy po Powstaniu:
Po upadku Żoliborza została wygnana wraz z matką, siostrą i ludnością cywilną na Wolę, gdzie spędziły noc w obozie przejściowym na terenie kościoła św. Wojciecha przy ulicy Wolskiej, a następnie zostały skierowane do obozu w Pruszkowie (Dulagu 121), utworzonego przez Niemców na terenie dawnych Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Pruszkowie.
Odznaczenia i awanse:
Krzyż Armii Krajowej (1995), Warszawski Krzyż Powstańczy (1998), Patent Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny (1999). Medal "Pro Memoria". Awansowana do stopnia podporucznika WP (2002), a następnie do stopnia porucznika (2004).
