Data urodzenia:
1905-05-15
Pseudonimy:
"Tor", "Nurt"
Miejsce urodzenia:
Mińsk Litewski
Imiona rodziców:
Władysław - Leonia
Wykształcenie:
Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.
Oddział:
II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - zgrupowanie "Żaglowiec" - pluton 206, następnie w zgrupowaniu "Żbik" - pluton 233
Odniesione rany:
Ciężko ranny w głowę w dniu 5 sierpnia przed bunkrem na rogu ulic Rokitna i Al. Wojska Polskiego podczas odpierania niemieckiego natarcia z Instytutu Chemii Przemysłowej. Początkowo uznany za zabitego i przygotowany do pogrzebu. Następnie po odkryciu pomyłki umieszczony w szpitalu powstańczym działającym w Forcie Sokolnickiego (Żoliborz)
Losy po Powstaniu:
Po Powstaniu wraz z pozostałymi rannymi i personelem medycznym ewakuowany do szpitala w Tworkach k. Pruszkowa, skąd został przez siostrę potajemnie wywieziony.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
W konspirację, a następnie w Powstanie Warszawskie byli zaangażowani: jego siostra Janina Oborska ps. "Janka", cioteczny brat - Witold Kieżun ps. "Wypad", stryjeczny brat Aleksander Gieysztor "Borodzicz" oraz kuzyn Jerzy Żłobicki ps. "Witold".
Losy po wojnie:
Po wojnie został nadleśniczym w Borach Tucholskich, w Nadleśnictwie Gołąbek koło Tucholi, gdzie częstymi gośćmi bywali żołnierze podziemia antykomunistycznego, 5 Wieleńskiej Brygady AK majora Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki”. Było to także miejsce, w którym Witold Kieżun kurował się po powrocie z sowieckiego łagru. Jednak na skutek donosów w 1950 r. Edward Gieysztor został usunięty z Nadleśnictwa Gołąbek i przesunięty do nadleśnictwa Kościerzyna. Zmarł w Gdańsku - Oliwie 25.03.1998 roku.
Miejsce pochówku:
Cmentarz komunalny Srebrzysko w Gdańsku-Wrzeszczu.
Informacje dodatkowe:
Wnuk Powstańca Styczniowego urodzony w Mińsku Litewskim w 1905 roku. Gdy miał kilka miesięcy jego matka została ciężko ranna w głowę od uderzenia szablą kozacką w trakcie tłumienia przez wojsko rosyjskie polskiej manifestacji patriotycznej w Mińsku w 1905 roku.W czasie Powstania również jak matka ciężko ranny w głowę. Przeszedł poważną operację, jednak pomimo obaw lekarzy w pełni wyzdrowiał i żył najdłużej z całego rodzeństwa (93 lata.) W szpitalu opiekowała się nim siostra Janina Oborska ps. „Janka”.
Źródła:
Archiwum rodzinne, opracowania i wspomnienia rodzinne
Publikacje:
"Magdulka i cały świat. Rozmowa biograficzna z Witoldem Kieżunem".
