Ewa Faryaszewska

"Ewa"

łączniczka

Kolumna: 137 Miejsce: 16

kapral

Dąbrowa Górnicza

Konstanty - Irena z domu Strokowska

Armia Krajowa - Grupa "Północ"- zgrupowanie "Róg" - batalion "Wigry"

Stare Miasto

Ciężko ranna 28 sierpnia 1944 r. na Krzywym Kole.

Zmarła w wyniku odniesionych ran. Pochowana została na Powązkach Wojskowych.

W Powstaniu uczestniczyli również jej matka Irena, siostra oraz brat Ludwik.

Córka inżyniera górniczego i dyrektora kopalni „Flora” oraz Członka Komisji Egzaminacyjnej Akademii Górniczej w Krakowie. Od dzieciństwa wychowywana w duchu polskiego patriotyzmu, uczestniczka ruchu skautingowego. Po śmierci ojca w 1938 roku przeprowadza się wraz z matką i rodzeństwem do Warszawy, gdzie rozpoczyna naukę na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych. Interesuje się także fotografiką. Działa aktywnie jako harcerka Chorągwi Warszawskiej. Podczas okupacji pełni funkcje łączniczki batalionu „Wigry”. Za swoją postawę awansowana jest do stopnia kaprala. Podczas Powstania Warszawskiego z wielkim poświęceniem działa w zespole osób odpowiedzialnych za ratowanie zabytków kultury narodowej na Starym Mieście, które były składowane w piwnicach siedziby muzeum. Autorka kolorowych fotografii, dokumentujących zniszczenia Starego Miasta.

"Ewa Faryaszewska - martwa muza z Powstania Warszawskiego", "Zagłębiacy w Powstaniu Warszawskim", biogram w oprac. Dariusza Jurka, materiały udostępnione przez p. Magdę Cyankiewicz z Muzeum Miejskiego "Sztygarka" w Dąbrowie Górniczej.