Data urodzenia:
1919-09-07
Funkcja:
komendantka sanitariatu komp. O-2
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 152 Miejsce: 43
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Ignacy - Stanisława z Kuszelewskich (I voto Matuszewska, II voto Rayska)
Wykształcenie:
Absolwentka Gimnazjum i Liceum im. Juliusza Słowackiego w Warszawie. W 1938 r. rozpoczęła studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Warszawskiego
Udział w wojnie obronnej 1939:
W czasie obrony Warszawy pracowała jako sanitariuszka w Szpitalu Dzieciątka Jezus
Udział w konspiracji 1939-1944:
Studentka tajnej medycyny, harcerka, należała do 3. WŻDH Szarych Szeregów. W 1943 r. wprowadzona przez "Janinę" (
Halina Dunin-Karwicka) do III plutonu 3. kompanii oddziału "Agat" - "Pegaz" (późniejszy batalion "Parasol") Kedywu KG AK. Uczestniczyła w rozpracowaniu funkcjonariusza Gestapo SS-Rottenführera Alfreda Milke (akcja przeprowadzona 5 października 1943 r.w Al. Szucha, zakończona niepowodzeniem)
Adres przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Idzikowskiego 25
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Kedyw KG - zgrupowanie "Radosław" - batalion "Parasol" - 3. kompania - III pluton - 1 sierpnia nie stawiła się na Woli przed godziną "W", brała udział w walkach na Mokotowie: pułk KG AK "Baszta" - batalion "Olza" - kompania O-2 ppor. "Misiewicza" - komendantka sanitariatu.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Odznaczenia:
Krzyż Virtuti Militari V klasy (2.10.1944 nr 5.122), Krzyż Walecznych (nr 12.930)
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Miejsce pochówku:
Ekshumowana ze zbiorowej mogiły w Parku Dreszera i pochowana na Powązkach Wojskowych w kwaterze „Parasola”. (kw. A-24)
Informacje dodatkowe:
Była jedyną córką pisarki i tłumaczki literatury pięknej Stanisławy Kuszelewskiej i Ignacego Matuszewskiego - pułkownika WP, posła na Sejm, b. ministra skarbu. Zastępowa 3 Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Chorągwi Warszawskiej. Należała do Polskiego Związku Szybowcowego (od swojego ojczyma gen. bryg. pil. inż. Ludomiła A. Rayskiego w nagrodę za ukończenie z sukcesem kursu szybowcowego i uzyskanie dyplomu pilotki kategorii ”C” Ewa otrzymała szybowiec o nazwie "Mewa"). Uprawiała także inne sporty - m.in. narciarstwo i koszykówkę.1937 roku Ewa Matuszewska zdała egzamin dojrzałości, po którym wyjechała do Anglii. Jesienią 1938r. zdała na Wydział Lekarski UW. Po kapitulacji Warszawy (1939) pracowała w cukierni Pomianowskiego. Skończyła specjalistyczny kurs ratowania ciężko rannych, nawiązała kontakt z Komitetem Porozumiewawczym Lekarzy Specjalistów i Demokratów, współpracowała z redakcją tajnego czasopisma „Abecadło lekarskie”. Uczestniczyła tez w społecznych i humanitarnych akcjach konspiracyjnych, m.in. ratowanie dzieci z Zamojszczyzny. Wraz z matką prowadziła Dom Dziecka. Podczas Powstania przygotowywała szpital polowy przy ul. Szustra 55 (obecnie Dąbrowskiego) dla ciężko rannych obrońców placówki ”Alkazar”.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, MPW-zbiory: P/6310/08: Listy z Londynu (na formularzach Czerwonego Krzyża) skierowane do Ewy Matuszewskiej ps. "Mewa" wraz z odpowiedziami zwrotnymi Ewy i Stanisławy Rayskiej; PCK - protokoły ekshumacyjne. Fot. MPW-zbiory P/7865/13, ujęcie tożsame MPW-IH/1244.
Publikacje:
Andrzej Krzysztof Kunert : W 59. rocznicę wybuchu powstania warszawskiego - „Na warszawskich Termopilach” artykuł w : "Palestra - Pismo Adwokatury Polskiej" nr 7-8/2003; Urbanek B., Pielęgniarki i sanitariuszki w Powstaniu Warszawskim w 1944 r., Warszawa 1988.Hanna Michalska: "Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945; poległe i zmarłe w okresie okupacji niemieckiej." Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. Melchior Wańkowicz: ”Ziele na kraterze”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa; 1968; Kaczyńska D., Dziewczęta z Parasola, Warszawa 1993, Konarski S., Pożegnania. Ewa Matuszewska „Mewa”, Gazeta Wyborcza Stołeczna Nr 232, 1996, Wypiórkiewicz J. W., Generał Rayski. Kalendarium życia gen. bryg. pil. inż. Ludomiła A. Rayskiego, 2003