Data urodzenia:
1924-12-22
Miejsce urodzenia:
Wojtkowa powiat Krosno
Imiona rodziców:
Jerzy - Jadwiga z domu Łukasiewicz
Wykształcenie do 1944:
Uczyła się w Szkole Powszechnej w Dobromilu, maturę uzyskała w 1942 r. - w ramach tajnego nauczania - w Prywatnym Liceum Żeńskim pod wezwaniem M.B. Częstochowskiej ss. Niepokalanek w Szymanowie pod Warszawą. W latach 1943-1944 uczyła się w Warszawskiej Szkole Pielęgniarek (ukończona 25 lipca 1944 r. - zaświadczenie podpisane przez dyrektora szkoły Jadwigę Romanowską), z której wraz z koleżankami poszła do Powstania Warszawskiego jako sanitariuszka.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - pułk "Baszta" - batalion "Olza" - kompania O-3
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania uciekła wraz z koleżanką z pociągu wiozącego je do obozu koncentracyjnego (ucieczka przez podłogę, z której udało się oderwać deski i wyskoczyć pod jadący pociąg). Udała się do Krakowa, gdzie mieszkała druga żona jej zmarłego w 1942 r. ojca (po śmierci matki, Jadwigi z Łukasiewiczów w 1935, Jerzy Nowosielecki ożenił się powtórnie z Zofią ze Stankiewiczów). Do końca wojny mieszkała w Krakowie, gdzie podczas ulicznej łapanki wpadła w ręce Gestapo. Macocha wykupiła ją za 50 kg cukru.
Losy powojenne:
Po zakończeniu wojny zgłosiła się na ochotnika do likwidacji obozu KL Auschwitz w Oświęcimiu, gdzie pracowała od 14 lutego do 18 maja 1945 (zaświadczenie podpisane przez dr Józefa Bellerta). Po zakończeniu tej pracy chciała zapisać się na medycynę w Krakowie, próbując dostać się od razu na II rok (na podstawie ukończonej szkoły pielęgniarskiej). Nie uzyskała na to zgody władz uczelni, więc wyjechała do Wrocławia, gdzie przyjęto ją od razu na II rok studiów. W 1949 r. ukończyła studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu uzyskując stopień lekarza. W 1952 r. uzyskała stopień doktora (dyplom podpisany przez prof.dr Edwarda Szczeklika promotora,prof.dr Zygmunta Alberta rektora i prof.dr Tadeusza Marciniaka dziekana. W 1951 r. otrzymała nakaz pracy w Lubinie (województwo wrocławskie) od 10 czerwca 1951 r. do 10 czerwca 1953 r. Skierowana do 3-miesięcznej służby wojskowej została awansowana do stopnia porucznika. W 1963 awansowana do stopnia kapitana. 15 sierpnia 1953 r. zawarła związek małżeński ze Stanisławem Derusem. W 1954 r. pracując już w Bielawie zrobiła I stopień specjalizacji jako specjalista chorób wewnętrznych. Od 1955 r. mieszkała w Bytomiu i pracowała najpierw w Klinice przy ul. Batorego 15, a następnie po przeniesieniu kliniki do Katowic została ordynatorem oddziału wewnętrznego w Szpitalu Miejskim nr 2 przy ul. Batorego w Bytomiu. W 1957 r. uzyskała II stopień specjalizacji w dziedzinie chorób wewnętrznych. W lipcu 1956 r. urodziła córkę Małgorzatę. W 1975 r. objęła stanowisko ordynatora Oddziału Wewnętrznego Szpitala Nr 3 w Tarnowskich Górach. W 1984 r. przeszła na emeryturę i pracowała nadal jako konsultant w Szpitalu Specjalistycznym nr 2 w Bytomiu na oddziale chirurgicznym. Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. W 1999 r. choroba nie pozwoliła jej kontynuować pracy.
Odznaczenia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1985), Krzyż Walecznych (1991), Warszawski Krzyż Powstańczy, Międzynarodowe Odznaczenie za pracę obozową w Oświęcimiu.
Źródła:
MPW-baza uczestników PW. Fot. z okresu Powstania ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego, sygn. MPW-IP/10080/62, MPW-IP/10080/70 ("Baszta"). Archiwum rodzinne (MPW-kontakt: p. Małgorzata Derus, córka, 08/2010)
