Irena Frąckiewicz - Ziembińska

Pseudonim:
"Jasna"
Data urodzenia:
1920-08-11
Data śmierci:
1998-12-27
Funkcja:
łączniczka
Stopień:
strzelec
Miejsce urodzenia:
Działoszyn powiat Wieluń
Imiona rodziców :
Stanisław - Łucja Otylia z domu Kossuth
Nazwisko panieńskie:
Frąckiewicz
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Absolwentka Gimnazjum Żeńskiego im. R. Sobolewskiej w Łodzi. Po maturze w 1938 roku wraz z rodziną przeniosła się do Warszawy. W tym samym roku ukończyła w Cytadeli Warszawskiej kurs Polskiego Białego Krzyża (PBK), po którym uczyła czytać i pisać żołnierzy - rekrutów-analfabetów z 21 Pułku Piechoty "Dzieci Warszawy"
Praca w czasie okupacji :
W czasie wojny kontynuowała rozpoczętą w 1938 roku pracę w firmie "Franaszek" z siedzibą na Woli przy ul. Wolskiej 45 (późniejsze Warszawskie Zakłady Fotochemiczne FOTON, nawiązujące do działalności fabryki obić papierowych i papierów kolorowych „J. Franaszek S.A.”, której właściciele - bracia Jerzy i Kazimierz Franaszkowie, w 1936 roku rozpoczęli budowę oddziału zajmującego się produkcją papierów fotograficznych i błon negatywowych.)
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1940 roku w ZWZ - AK jako łączniczka i kolporterka - II Obwód "Żywiciel" (Żoliborz) Warszawskiego Okręgu Armii KrajoweDo jej zadań należało przenoszenie prasy konspiracyjnej oraz meldunków, a także broni i amunicji. W jej mieszkaniu przy ul. Długiej 57 znajdował się punkt rozdziału prasy podziemnej. W czasie okupacji ukończyła kurs sanitarny PCK. Według relacji rodzinnej w czasie wojny przewoziła broń do Szpitala Ujazdowskiego na Oddział VII B, którego ordynatorem był płk. Będkowski. Zorganizowała także dla przebywających na tym oddziale chorych żołnierzy dożywianie - dzięki pomocy firmy "Franaszek", w której pracowała, 49 chorych otrzymywało 3 razy w tygodniu obiady.
Nazwisko po mężu :
Ziembińska - w 1942 roku wyszła za mąż za kpt. Maksymiliana Ziembińskiego ps. "Kobus" (w czasie okupacji Maksymilian Ziembiński posługiwał się "lewymi" papierami na nazwisko Antoni Rosiński)
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Długa 57 m.15
Oddział:
Uczestniczka Powstania Warszawskiego - brak informacji na temat przydziału
Dzielnica :
Stare Miasto
Odniesione rany:
Kontuzjowana w trakcie Powstania. Trzykrotnie zasypana podczas bombardowań Starówki
Losy po Powstaniu :
Ze względu na zły stan zdrowia 3,5 miesięcznej córki Małgorzaty opuściła Warszawę z ludnością cywilną. Wywieziona do obozu przejściowego w Pruszkowie pod Warszawą (Dulag 121), a następnie do obozu w Radogoszczy pod Łodzią. Z uwagi na krytyczny stan zdrowia jej i dziecka umieszczone znalazły się w szpitalu, z którego udało jej się zbiec i przedostać do rodziny męża znajdującej się w okolicach Starego Sącza.
Losy po wojnie :
W 1948 roku ukończyła kurs trychinoskopii i podjęła pracę jako laborant w Rzeźni Miejskiej, gdzie pracowała (zmuszona trudnymi warunkami materialnymi na skutek zwolnienia męża, przedwojennego oficera, z zajmowanego stanowiska w WIG-u) - do roku 1950. Od 1951 do 1990 roku związana nieprzerwanie z zawodem nauczycielskim. Pracę pedagogiczną rozpoczęła w 1951 roku w Szkole Podstawowej nr 29 w Warszawie (do roku 1958), a następnie w Szkole Podstawowej nr 63 (1958-1966). Pracując ukończyła Kurs Pedagogiczny, Studium Nauczycielskie, a następnie podjęła studia na Wydziale Pedagogicznym UW. Po trzech latach ze względu na pogarszające się zdrowie oraz sprawy rodzinne rezygnuje z dalszych studiów. W okresie od 1953 do 1959 roku prowadzi naukę dla dorosłych - analfabetów przybyłych do stolicy z terenów wschodnich. W kolejnych latach pracowała w szkołach w Warszawie nr 139, 225 oraz 132. Pomagała bezinteresownie uczniom słabym i zagrożonym, uczyła języka polskiego dzieci z Domu Dziecka a w latach 19801-985 pracowała w Placówce Opiekuńczej DT „Centrum”. Organizowała koła „żywego słowa” w ramach którego przygotowywała z młodzieżą uroczystości szkolne i państwowe o wysokich walorach patriotycznych i artystycznych. Przez 6 lat była przewodniczącą Zespołu Humanistycznego w Dzielnicy Wola oraz prowadzącą lekcje otwarte dla polonistów z Woli. Członek komisji rekrutacyjno-egzaminacyjnych w III Liceum im. gen. Józefa Sowińskiego na Woli, organizatorka wycieczek tematycznych dotyczących II wojny światowej,Powstania Warszawskiego oraz 21 pp „Dzieci Warszawy", a także spotkań z kombatantami. Po zakończeniu pracy zawodowej działała w Sekcji Socjalnej Emerytów ZNP przy ul. Działdowskiej, m.in. opiekując się niepełnosprawnymi emerytkami.
Odznaczenia:
Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki. Z działalność oświatową uhonorowana Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotą Odznaką ZNP.
Miejsce śmierci :
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kw. 55 G, rząd 1, grób 24
Źródła:
MPW-baza uczestników PW, archiwum rodzinne córki, p. Małgorzaty Pasek z domu Ziembińskiej
Irena Ziembińska Pseudonim: "Jasna" Zobacz grób
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter