Data urodzenia:
1894-06-09
Funkcja:
d-ca kompanii AL
Miejsce urodzenia:
Świeryż (powiat łowicki)
Imiona rodziców:
Antoni - Franciszka z domu Ładacka
Używane pseudonimy:
"Młot", "Janusz"
Działalność w latach 1912-1939 (w tym służba wojskowa):
Do 17. roku życia pracuje na gospodarstwie swojego ojca, chłopa małorolnego, we wsi Oszkowice. W tym czasie kończy 3 lata szkoły powszechnej. W latach 1912 - 1914 odbywa praktykę ślusarską w Warszawie, gdzie kończy 4 klasy szkoły rzemieślniczej. W 1915 r. powołany w szeregi Legionu Puławskiego. Latem tego samego roku zostaje ranny oraz dostaje się do niewoli niemieckiej, w której przebywa do 1918 r. Po uwolnieniu rozpoczyna służbę w 5 pułku piechoty Legionów Polskich. Następnie w 1919 r. osiedla się w Warszawie, gdzie podejmuje pracę zawodową jako ślusarz w stołecznych fabrykach. Pomiędzy 1922 a 1923 r. zostaje aktywnym członkiem Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (w 1925 r. przemianowanej na Komunistyczną Partię Polski). W 1926 r., z ramienia KPP, bierze udział w próbie rozbicia Stronnictwa Chłopskiego, z którego szeregów zostaje wydalony w 1927 r. Aresztowany w październiku 1929 r. za dzialalność komunistyczną. Więzienie opuszcza w lutym 1930 r., nadal jednak pozostaje aktywnym członkiem KPP, aż do jego rozwiązania w 1938 r.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W 1942 r. wstępuje do Polskiej Partii Robotniczej, jak również do Gwardii Ludowej (w 1944 przemianowanej na Armię Ludową). W GL zostaje komendantem dzielnicy Żoliborz (tymczasowo) oraz dzielnicy Mokotów.
Oddział:
Armia Ludowa - batalion szturmowy AL im. "Czwartaków"
Odniesione rany:
W czasie walk ciężko ranny w głowę.
Losy po Powstaniu:
Po zajęciu Warszawy przez wojska sowiecko - polskie zostaje II sekretarzem PPR dzielnicy Żoliborz. Od Lutego 1945 r. etatowy działacz Komitetu Wojewódzkiego PPR w Bydgoszczy. Zostaje on m.in. sekretarzem Komitetu Miejskiego PPR w Grudziądzu. W marcu 1945 r. zostaje I sekretarzem Komitetu Powiatowego PPR w Tczewie. Na tym terenie, w latach 1945 - 1949, jeden z głównych kreatorów procesu brutalnej komunizacji życia społeczno - politycznego (m.in. kierował akcją fałszowania Referendum Ludowego i wyborów do Sejmu Ustawodawczego w powiecie tczewskim). W 1949 r. odsunięty od prac partyjnych. Opuszcza Ziemię Tczewską, po czym powraca do Warszawy. Jeszcze w 1949 r. zostaje przewodniczącym Zarządu Okręgu Związku Inwalidów Wojennych RP. Następnie w latach 1950 - 1951 prezes Spółdzielni Inwalidów Kioskarzy. Wkrótce zostaje on przywrócony do aparatu partyjnego (pracuje m.in. w Komitecie Dzielnicowym PZPR Ochota). Odchodzi na emeryturę w 1958 r.
Odznaczenia:
Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych (trzykrotnie), Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medal X lecia PRL.
Publikacje:
H. Cimek, Legalne chłopskie partie rewolucyjne w Drugiej Rzeczypospolitej.; H. Cimek, Zjednoczenie Lewicy Chłopskiej "Samopomoc"; K. Dunin - Wąsowicz, Na Żoliborzu. 1939 - 1945.; Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1
