Pseudonim:
"Szymon"
Data urodzenia:
1910-06-23
Data śmierci:
1995-01-08
Funkcja:
kierownik mokotowskiego BiP-u, kapelan
Stopień:
podpułkownik duszpasterstwa Wojska Polskiego
Miejsce urodzenia:
Osiek powiat Sandomierz
Imiona rodziców:
Jan - Maria z domu Cukierska
Wykształcenie i działalność do 1939 r. :
Urodził się rodzinie inteligenckiej. W 1928 wstąpił do seminarium duchownego w Sandomierzu, w 1933 otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1932-1936 był studentem Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie obronił w 1936 pracę doktorską. Studia kontynuował latach 1936-1939 w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Od 1939 do 1942 był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu.
Okres okupacji niemieckiej i udział w konspiracji 1939-1944:
W 1942 z obawy przed aresztowaniem wyjechał z Sandomierza do Warszawy, gdzie został kapelanem sióstr karmelitanek bosych oraz kapelanem wojskowym Narodowej Organizacji Wojskowej. Po scaleniu NOW z Armią Krajową pełnił funkcję kapelana AK. W grudniu 1942 został członkiem władz Stronnictwa Narodowego, w którym kierował Centralnym Wydziałem Propagandy. Założył Organizację Kleru Polskiego, która miała grupować kapelanów wojskowych.
Oddział:
Komenda Główna Armii Krajowej - Oddział VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy) V Obwód Mokotów - kierownik BiP na Mokotowie (4-29 VIII 1944). W imieniu Komendy Głównej Armii Krajowej uczestniczył w pertraktacjach dotyczących pomocy Węgrów Powstaniu Warszawskiemu prowadząc rozmowy z węgierskim gen. Bélą Lengyelem.
Szlak bojowy:
Mokotów
Rodzeństwo biorące udział w Powstaniu Warszawskim:
Jego brat Lucjan Seweryn Stępień „Seweryn” (1912-1986) w czasie Powstania Warszawskiego był szefem sanitariatu zgrupowania „Krybar"
Losy po Powstaniu:
Po upadku Powstania Warszawskiego przebywał kolejno w Częstochowie i Krakowie. We wrześniu 1945 wycofał się z pracy w prezydium SN. Zagrożony aresztowaniem przez władze komunistyczne pracował pod zmienionym nazwiskiem jako proboszcz - najpierw w Krośnie Odrzańskim jako Stanisław Jankowski, a od lutego 1947 jako Stanisław Janczar w Jezioranach k. Olsztyna.
Represje w okresie stalinizmu:
Aresztowany w dniu 5 lipca 1947, a w dniu 29 listopada 1947 skazany na karę śmierci za udział w organizacji mającej na celu obalenie przemocą ustroju RP oraz działalność wywiadowczą na rzecz obcego mocarstwa. Został ułaskawiony przez prezydenta Bolesława Bieruta, który 19 stycznia 1948 zamienił mu karę śmierci na kare 15 lat pozbawienia wolności. Od sierpnia 1948 przebywał w Zakładzie Karnym we Wronkach. W marcu 1955 udzielono mu przerwy w karze i nie powrócił już ostatecznie do więzienia.
Losy po wojnie:
Biblista. W 1957 został wykładowcą wyższych seminariów duchownych w Sandomierzu i Drohiczynie. Od 1960 do 1984 był pracownikiem Akademii Teologii Katolickiej, gdzie kolejno habilitował się w 1960 na podstawie pracy „Autentyczność Listów do Tesaloniczan”, uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego w 1967, tytuł profesora zwyczajnego w 1974. W latach 1972-1981 był przez trzy kadencje rektorem ATK. Napisał m.in., „Eklezjologia św. Pawła” (1972). „Teologia świętego Pawła: człowiek i Kościół w zbawczym planie Boga” (1979), ponad 100 haseł do „Podręcznej Encyklopedii Biblijnej”. Opracował Listy do Tesaloniczan i Pasterskie w edycji tzw. komentarzy "KUL" pod. red. ks. Eugeniusza Dąbrowskiego. W 1996 wydano jego wspomnienia poświęcone przeżyciom więziennym „Droga Krzyżowa w słońcu”. W lutym 1989 wszedł w skład działającej przy Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Komisji do spraw Upamiętnienia Ofiar Represji Okresu Stalinowskiego.. Autor ponad 100 rozpraw, artykułów naukowych, recenzji i prac popularnonaukowych.
Miejsce śmierci:
Laski
Miejsce pochówku :
Cmentarz leśny na terenie Zakładu dla Niewidomych w Laskach koło Warszawy
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Ilustracje: Grupa mokotowska podczas pertraktacji z Węgrami. Od lewej: strz. Roman Szuchiewicz „Szerszeń”, ppłk. ks. dr Jan Stępień „Szymon„ i plut. Tadeusz Dzierżykray-Rogalski ”Mściwój„" - fotografia ukazała się w książce Lesława M. Bartelskiego ”Mokotów 1944", skan udostępnił p. Krzysztof Szuchiewicz, syn Romana Szuchiewicza ps. „Szerszeń”. Zdjęcie mogiły udostępniła p. Beata Trzcińska
Literatura:
Lesław M. Bartelski, Mokotów 1944, MON, Warszawa 1972; Józef Krasiński: Ks. prof. Jan Stępień (1910-1995), biblista i rektor ATK w: Collectanea Theologica 66/1, 169-182, 1996 rok
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Koniec sierpnia 1944 roku - grupa mokotowska podczas pertraktacji z Węgrami. Od lewej: strz. Roman Szuchiewicz „Szerszeń”, ppłk. ks. dr Jan Stępień  „Szymon„ i plut. Tadeusz Dzierżykray-Rogalski ”Mściwój„. Zdjęcie ukazało się w książce Lesława M. Bartelskiego ”Mokotów 1944", skan udostępnił p. Krzysztof Szuchiewicz, syn Romana Szuchiewicza ps. „Szerszeń”

Koniec sierpnia 1944 roku - grupa mokotowska podczas pertraktacji z Węgrami. Od lewej: strz. Roman Szuchiewicz „Szerszeń”, ppłk. ks. dr Jan Stępień „Szymon„ i plut. Tadeusz Dzierżykray-Rogalski ”Mściwój„. Zdjęcie ukazało się w książce Lesława M. Bartelskiego ”Mokotów 1944", skan udostępnił p. Krzysztof Szuchiewicz, syn Romana Szuchiewicza ps. „Szerszeń”

Cmentarz  leśny na terenie Zakładu dla Niewidomych w Laskach koło Warszawy.  Zdjęcie mogiły udostępniła p. Beata Trzcińska

Cmentarz leśny na terenie Zakładu dla Niewidomych w Laskach koło Warszawy. Zdjęcie mogiły udostępniła p. Beata Trzcińska

Nasz newsletter