Data urodzenia:
1930-02-24
Miejsce urodzenia :
Warszawa
Imiona rodziców:
Franciszek - Halina z domu Żmijewska
Wykształcenie do 1944 :
Uczeń Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Świętokrzyska 11 m. 1
Udział w konspiracji 1939-1944:
Szare Szeregi. W konspiracji od lutego 1943 roku, wprowadzony przez Zygmunta Głuszka. Harcerz 2 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Reytana przy Gimnazjum Jana Zamoyskiego w Warszawie - zastęp "Dzikich Kotów". W styczniu 1944 roku złożył przysięgę na Sztandar Drużyny. Spotkania odbywały się w mieszkaniu państwa Świderskich przy ul. Nowogrodzkiej 12 m 3 (rodziców Jerzego Świderskiego ps. Lubicz i Bohdana Świderskiego ps. "Zaskroniec ". Kpt. Edward Świderski ps. "Doktor" był lekarzem WP, zaś Maria Świderska ps. "Maniuta" pielęgniarką) oraz na otwartym powietrzu na ulicach Warszawy oraz na Polu Mokotowskim. Przydział do lipca 1944: batalion NOW-AK "Gustaw" - Kompania "Harcerska"
Miejsce koncentracji na godzinę W:
Nie został zmobilizowany o czasie, wobec tego zgłosił się jako ochotnik do punktu kolportażu prasy przy ul. Boduena.
Oddział :
W czasie Powstania Warszawskiego był kolporterem i łącznikiem na terenie Śródmieścia, w okolicach pl. Napoleona, dostarczał prasę powstańczą na barykady przy ulicach Świętokrzyskiej, Czackiego, Mazowieckiej, Jasnej, Zgoda, Szpitalnej, Górskiego i Wareckiej. Pomagał także przy transportowaniu rannych do punktu sanitarnego NOT na ul. Czackiego 3/5 oraz w dostarczaniu wody.
Szlak bojowy :
Śródmieście Północ.
Odniesione rany:
Podczas niemieckiego nalotu w dniu 4 września 1944 roku o godz. 6:15 na ul. Świętokrzyską został ranny w kamienicy przy Świętokrzyskiej 11 (miejscu zamieszkania). Odniósł lekkie obrażenia wymagające jedynie opatrunku, a nie hospitalizacji. Natomiast w tym samym bombardowaniu ucierpiała jego matka, która została ciężko ranna i której udzielono pomocy medycznej w punktach Hoża 11, Nowakowskiego 16 oraz na ul. Lwowskiej.
Losy po Powstaniu :
Warszawę opuścił 4 października 1944 roku z ludnością cywilną, drogą do obozu przejściowego w Pruszkowie (Dulag 121), a następnie transportem kolejowym na południe Polski, gdzie w nocy 6.10.1944 roku został uwolniony wraz z innymi osobami na bocznicy kolejowej w Krakowie przez polskich kolejarzy, co uchroniło go i jadących z nim mieszkańców Warszawy od dalszej drogi do KL Auschwitz.
Losy po wojnie:
Zastępowy w 16 WDH im. Zawiszy Czarnego „Grunwald”. Mimo zdanego egzaminu konkursowego na Politechnikę Warszawską odmówiono mu przyjęcia na studia w 1949 r. Powodem takiej decyzji była przynależność do tzw. wrogów ustroju - ojciec pułkownik pilot RAF brał udział w lotach transportowych w Afryce na front północny, a następnie na front japoński (Indie, Birma, Ceylon).
Odznaczenia:
Krzyż Niezłomnych, Odznaka Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Ojczyzny
Miejsce pochówku:
Cmentarz Powązkowski w Warszawie (Stare Powązki), kwatera 94, rząd 2, grób 30
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego - materiały do Słownika Uczestników PW - Pokój Kombatanta, MPW-ankieta, zaświadczenie UdsKiOR, zaliczony okres: V 1943 - VIII 1944, w tym Powstanie Warszawskie, legitymacja ŚZŻAK - środowisko batalionu "Gustaw" - tu zaliczony okres do VII 1944), archiwum rodzinne p. Janusza Macieja Ratajczaka. Informację o śmierci przekazała na kontakt p. Monika Ratajczak-Milczarek, wnuczka Powstańca.
