Data urodzenia:
1920-10-17
Stopień:
plutonowy podchorąży
Miejsce urodzenia:
Czerwińsk nad Wisłą
Imiona rodziców:
Stanisław - Balbina z domu Cegielska
Wykształcenie do 1944 r.:
Maturę zdał w 1939 w Liceum im. Władysława Jagiełły w Płocku.
Pseudonimy:
"Boruta", "Jurek"
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od 1941 - żołnierz Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej na terenie powiatu płońskiego, gdzie zajmował się organizowaniem przerzutów między G.G. i obszarami północnymi (wytwarzał fałszywe dokumenty). Po aresztowaniach na tym terenie w 1943 i zamordowaniu przez Gestapo por. Dłużniewskiego - "Nadziei” został przerzucony do Warszawy. Od października 1943 do marca 1944 był elewem Szkoły Podchorążych Piechoty AK w Warszawie, ul. Marszałkowska 63, uzyskał stopień plutonowego podchorążego z numerem ewidencyjnym 443. Od kwietnia do lipca 1944 odbył szkolenie w zakresie łączności piechoty z lotnictwem - zgrupowanie "Tuchola”.
Koncentracja przed godziną "W":
Rejon Choszczówka - Jabłonna w ramach półplutonu ochrony sztabu zgrupowania "Tuchola” (dowódca płk "Mróz” - Wysocki).
Oddział:
Armia Krajowa - Grupa "Kampinos" - pułk "Palmiry-Młociny" - II batalion "Kampinoski" (oddziały 8. Rejonu) - 1. kompania ppor. "Zetesa"
Szlak bojowy:
Kampinos - Jaktorów. Od 15.08.1944 do 29.09.1944 pełnił funkcję łącznika sztabowego zgrupowania "Tuchola” przy sztabie Grupy "Kampinos” z kwaterą we wsi Wiersze, sprawując jednocześnie kolejno funkcje: w sierpniu - członka patrolu odbierającego zrzuty broni z Włoch (d-ca "Biały”), we wrześniu - zastępcy dowódcy I plutonu 1. kompanii pułku "Palmiry-Młociny” pod dowództwem por. "Zetesa” - Zygmunta Sokołowskiego. W tym okresie uczestniczył w wypadzie na Truskaw oraz pełnił funkcję zastępcy dowódcy placówki wzgórze 93 we wsi Ławy (dowódcą był st. sierżant "Szprycha”- Czesław Bożym). Od 27 września uczestniczył w manewrze odwrotowym Grupy "Kampinos” i 29 września wziął udział w bitwie pod Jaktorowem zakończonej rozbiciem Grupy.
Losy po Powstaniu:
W nocy po rozbiciu Grupy "Kampinos" dotarł do dworu Gawartowa Wola należącego do Janusza Kuczyńskiego, gdzie włączył się do organizowania szpitala, który powstał w miejsce powstańczego szpitala polowego we wsi Krogulec. Był to obiekt pod nadzorem Rady Głównej Opiekuńczej, oficjalnie cywilny, faktycznie kurował rannych powstańców. Zajmował się również ratowaniem błąkających się w Puszczy rozbitków - głównie nie znających terenu i języka Litwinów - kawalerzystów z rozbitych oddziałów por. "Doliny”.
Odznaczenia:
Krzyż Partyzancki(1959), Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (1976), Odznaka Uczestnika Walk Grupy "Kampinos" 1944 (1982), Warszawski Krzyż Powstańczy(1982), Odznaka Pamiątkowa Akcji "Burza" (1994), Krzyż Armii Krajowej (1994)
