Data urodzenia:
1916-05-27
Stopień:
wachmistrz podchorąży
Miejsce urodzenia:
Jekaterynosław
Imiona rodziców:
Stefan - Olga z domu Walner
Dzieciństwo:
Jego rodzicami byli doktor medycyny Stefan Tyrawski i nauczycielka Olga z Walnerów. Bezpośrednio po narodzinach Jerzy mieszkał z rodzicami w Pawłogrodzie, gdzie jego ojciec, dr Stefan Tyrawski pracował jako naczelny lekarz PCK. W 1918 roku rodzina powróciła do Polski i zamieszkała w miasteczku Zwoleń. Doktor Stefan Tyrawski objął wówczas posadę ordynatora oddziału chorób zakaźnych w tamtejszym szpitalu. W 1924 roku rodzina przeprowadziła się do Radomia, gdzie Jerzy kontynuował naukę. W sierpniu 1926 roku, gdy miał 10 lat, zmarł jego ojciec. Latem 1930 roku rodzina przeniosła się do Warszawy.
Przebieg służby wojskowej:
Elew Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. 5 Pułku Ułanów Zasławskich.
Wykształcenie :
Lekarz weterynarii. Po ukończeniu w 1934 roku gimnazjum im. Joachima Lelewela wstąpił na Wydział Weterynaryjny w Warszawie. W roku akademickim 1937/1938 wziął urlop w celu odbycia służby wojskowej. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w trakcie wojny, w 1940 roku na Wydziale Weterynaryjnym UW (UJP). Specjalizował się w chorobach owiec. Pracował w Warszawskiej Izbie Rolniczej.
Udział w konspiracji 1939-1944:
Armia Krajowa - 1. Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - 3. szwadron - pluton 1110
Adres rodziny:
Warszawa ul. Mickiewicza 24 m. 5
Adres przedpowstaniowy:
Do Powstania wyruszył ze swego domu w Opypach k. Grodziska Mazowieckiego
Oddział:
Armia Krajowa - 1. Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - 3. szwadron - pluton 1110. Na Sadybie Dywizjon "Jeleń" wszedł w skład batalionu "Oaza".
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe - Mokotów - Sadyba.
Losy po Powstaniu:
Wyszedł z Warszawy z ludnością cywilną. W marcu 1945 roku wyjechał z rodziną (żoną i małą córeczką) na Ziemie Zachodnie, gdzie został zatrudniony jako Powiatowy Lekarz Weterynarii przy Powiatowym Urzędzie Miejskim w Wyrzysku z poleceniem tworzenia nowej kliniki weterynaryjnej w Radziczu.
Rodzina :
Brat Jerzego
kpr. pchor. Aleksander Tyrawski „Selima” (1922-1944), żołnierz 229 plutonu w zgrupowaniu „Żniwiarz” poległ 1.08. 1944 trafiony przez niemieckiego snajpera. Żona Aleksandra
Irena Tyrawska ps. „Traf” była w czasie Powstania sanitariuszką w szpitalu nr 100 na ul. Krasińskiego, przeżyła Powstanie, lecz została zabita w styczniu 1945 roku podczas bombadowania przez sowietów rynku w Grodzisku Mazowieckim. 1 czerwca 1941 roku Jerzy ożenił się z Izabelą Marią z Czaplińskich. Z ich związku przyszła na świat córka Ewa, którą wspomina w swej książce „Diabelne szczęście czy palec boży?„ Stanisław Likiernik, pisząc: ”
W Grodzisku dotarłem do Tyrawskich. Brat Olka, Jurek, przyjechał po mnie wozem konnym, pożyczonym od sąsiada - chłopa. Znalazłem się w zaprzyjaźnionym domu, w towarzystwie Bogdana Czaplińskiego, szwagra Jurka, ciężko rannego (odłamek tkwił w mięśniu sercowym) [...] Kiedyś powierzyłem opiece Olka dwudziestodolarową złotą monetę: co równało się sporej sumie. Tyrawscy uratowali skarb. Dzięki temu mogłem się dożywiać. Córka Jurka, trzyletnia Ewa, była moją łączniczką (dziś jest doktorem chemii i pracuje naukowo). Na moim zegarku, który noszę do dziś, a który dostałem od ojca w 1938 roku, sprawdzałem czas co kwadrans: bo co 15 minut wysyłałem małą to po ser z cukrem, to po bułkę maślaną, to znów po kogel-mogel. Piętnastominutowe przerwy bardzo mi się dłużyły."
Miejsce (okoliczności) śmierci :
Zginął śmiercią tragiczną 23.05.1945 roku, gdy wracał motocyklem do domu w Radziczu - zastrzelony przez żołnierzy Armii Czerwonej za rzekome niezatrzymanie się do kontroli dokumentów. Według relacji rodzinnej sowiecki żołnierz, który strzelił do Jerzego Tyrawskiego chciał mu odebrać poniemiecki motor.
Miejsce pochówku :
Warszawa, Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kw. A 23, rząd 8, grób 27. Pochowany wraz z bratem
Aleksandrem oraz jego żoną
Ireną.
Odznaczenia :
Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska po raz 1, 2, 3 i 4
Uwagi:
Data śmierci podana na tablicy nagrobnej na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach - 23-05-1945 r. Data zgonu podawana w "Księdze pochowanych żołnierzy polskich poległych w II wojnie światowej - Żołnierze podziemnych formacji niepodległościowych" oraz "Stratach korpusu oficerskiego 1939-1945" (autor Tadeusz Kryska - Karski, Londyn, 1996) - [sic!] 1 sierpnia 1944 r. (błędnie). W zapisach Polskiego Czerwonego Krzyża widnieje informacja, że poległ między VIII - X 1944, miejsce śmierci - Warszawa, i tu znów błędna informacja wynikająca najprawdopodobniej z niewłaściwej identyfikacji zwłok, że por. Jerzy Tyrawski został [sic!] 23.08.1945 roku ekshumowany z ulicy Marszałkowskiej. W kartotece PCK data urodzenia por. Jerzego Tyrawskiego to 27.05.1916 r. Miejsce urodzenia - Jekaterynosław (obwód dniepropetrowski - południowo-wschodnia część Ukrainy), jednak w niektórych dokumentach pojawia się zapis: Pawłogród.
Źródła:
Jan Tropiło, Lekarze weterynarii w Powstaniu Warszawskim, wyd. II, AWiR Akces, Warszawa, fot. MPW-zbiory, sygn. MPW-IH/1209, PCK. Archiwum rodzinne - informacje przekazane przez córkę, p. Ewę Kołaczkowską z domu Tyrawską. MPW-ankieta
