Pseudonim:
"Aksak"
Data urodzenia:
1919-02-10
Data śmierci:
2009-11-20
Funkcja:
-
Stopień:
ułan z cenzusem
Miejsce urodzenia:
Kraków
Imiona rodziców:
Zygmunt - Janina z domu Komorowska
Lata 1919 - 1939 r.:
Dzieciństwo spędził w majątku swojej matki Janiny z Komorowskich ( okolice Puszczy Sandomierskiej), ukończył gimnazjum w Rabce. Na rok przed wybuchem wojny wraz z rodzicami zamieszkał w Otwocku Wielkim na Mazowszu odziedziczonym po bracie ojca. Rozpoczął studia ogrodnicze na SGGW w Warszawie, przerwane wybuchem wojny.
Udział w konspiracji 1939-1944:
W konspiracji od kwietnia 1943 r. Armia Krajowa - 1. Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - pluton 1119
Oddział:
Armia Krajowa - 1. Dywizjon 7. Pułku Ułanów Lubelskich "Jeleń” - pluton 1119, następnie Kwatera Główna Okręgu Warszawskiego AK - kompania sztabowa. Udział w natarciu na siedzibę Gestapo w Alei Szucha, od drugiego dnia na Mokotowie, później na Sadybie Czerniakowskiej.
Odniesione rany:
Ranny ( w miednicę oraz odłamkiem w okolicy serca) podczas próby odbicia Sadyby. Przebywał w punkcie sanitarnym, w Śródmieściu umieszczony w Szpitalu Maltańskim.
Szlak bojowy:
Sadyba - Mokotów - kanały - Śródmieście Południe - Śródmieście Północ
Losy po Powstaniu:
Po kapitulacji wraz ze Szpitalem Maltańskim trafił do niewoli niemieckiej - jeniec Stalagu XI A Altengrabow
Numer jeniecki:
46894
Losy po wojnie:
Wyzwolony w 1945 r. pierwszym transportem powrócił do Polski, najpierw do Krakowa, gdzie przez Czerwony Krzyż próbował odnaleźć rodziców, następnie do Warszawy, chcąc pojechać do Otwocka Wielkiego. Ostrzeżony, że szuka go NKWD, zdecydował pojechać na Wybrzeże (Sopot). Niedługo potem dotarli do niego jego rodzice. Wielokrotnie przesłuchiwany przez UB, uniknął większych szykan. Pracował w różnych przedsiębiorstwach związanych z rolnictwem. Zainteresował się szermierką: w 1949 r. został zawodnikiem, potem trenerem, sędzią i działaczem. Wyszkolił wielu trenerów kadry narodowej.
Miejsce pochówku:
Pochowany 29 listopada 2009 r. w kościele p.w. Wszystkich Świętych w Sobieniach-Jeziorach (grób w podziemiach kościoła)
Informacje dodatkowe:
Józef hr. Jezierski - potomek Jacka Jezierskiego, założyciela miejscowości Sobienie-Jeziory oraz Karola Jezierskiego fundatora kościoła w Sobieniach-Jeziorach. Ostatni właściciel pałacu w Otwocku Wielkim, zabranego przez władzę udową w ramach powojennej reformy rolnej. Inna pojawiająca się pisownia pseudonimu: "Akszak". W Powstaniu adiutant dowódcy.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

3 sierpnia 1944. Żołnierze dywizjonu "Jeleń" na Mokotowie podczas przenoszenia ciała poległego ppor. Stanisława Jenike "Hańskiego". Od lewej: ułan Wiktor Wcisło "Kmita", ułan pchor. Józef Jezierski "Aksak" (w berecie), kpr. pchor. Andrzej Sroczyński "Nowak", st. ułan pchor. Paweł Mańkowski "Rapier", st. ułan pchor. Władysław Grabiński "Pilawa". Archiwum Fotograficzne Stefana Bałuka

3 sierpnia 1944. Żołnierze dywizjonu "Jeleń" na Mokotowie podczas przenoszenia ciała poległego ppor. Stanisława Jenike "Hańskiego". Od lewej: ułan Wiktor Wcisło "Kmita", ułan pchor. Józef Jezierski "Aksak" (w berecie), kpr. pchor. Andrzej Sroczyński "Nowak", st. ułan pchor. Paweł Mańkowski "Rapier", st. ułan pchor. Władysław Grabiński "Pilawa". Archiwum Fotograficzne Stefana Bałuka

Kadr w Powstańczej kroniki filmowej. 3 sierpnia 1944. Mokotów, ulica Puławska 134 róg Naruszewicza. Wychodzący z klatki schodowej powstańcy z dywizjonu „Jeleń” niosą na noszach ciało ppor. Stanisława Jenike „Hański”, zastępcy dowódcy plutonu 1110 dywizjonu „Jeleń”. Przy noszach z przodu od lewej ułan Józef Jezierski „Aksak” i st. ułan pchor. Władysław Grabiński „Pilawa”, z tyłu od lewej kpr. pchor. Andrzej Sroczyński-Nowina „Nowak” z opaską na oku i st. ułan z cenz Paweł Mańkowski „Rapier” w kapeluszu. W tle ciemna sylwetkla ułan Wiktor Wcisło „Kmita”. Pojawiający sie w końcówce ujęcia w czapce cyklistówce NN. Źródło: MPW - "Powstanie Warszawskie Film"

Kadr w Powstańczej kroniki filmowej. 3 sierpnia 1944. Mokotów, ulica Puławska 134 róg Naruszewicza. Wychodzący z klatki schodowej powstańcy z dywizjonu „Jeleń” niosą na noszach ciało ppor. Stanisława Jenike „Hański”, zastępcy dowódcy plutonu 1110 dywizjonu „Jeleń”. Przy noszach z przodu od lewej ułan Józef Jezierski „Aksak” i st. ułan pchor. Władysław Grabiński „Pilawa”, z tyłu od lewej kpr. pchor. Andrzej Sroczyński-Nowina „Nowak” z opaską na oku i st. ułan z cenz Paweł Mańkowski „Rapier” w kapeluszu. W tle ciemna sylwetkla ułan Wiktor Wcisło „Kmita”. Pojawiający sie w końcówce ujęcia w czapce cyklistówce NN. Źródło: MPW - "Powstanie Warszawskie Film"

Żołnierze dywizjonu "Jeleń"  podczas przenoszenia ciała poległego ppor. Stanisława Jenike "Hańskiego". Od lewej: ułan pchor. Józef Jezierski "Aksak", st. ułan pchor. Władysław Grabiński "Pilawa", NN, st. ułan pchor. Paweł Mańkowski "Rapier". Archiwum Fotograficzne Stefana Bałuka

Żołnierze dywizjonu "Jeleń" podczas przenoszenia ciała poległego ppor. Stanisława Jenike "Hańskiego". Od lewej: ułan pchor. Józef Jezierski "Aksak", st. ułan pchor. Władysław Grabiński "Pilawa", NN, st. ułan pchor. Paweł Mańkowski "Rapier". Archiwum Fotograficzne Stefana Bałuka

Nasz newsletter