Data urodzenia:
1902-02-05
Miejsce urodzenia:
Warszawa. Urodzony w domu pod adresem Radzymińska 7
Imiona rodziców:
Szczepan - Franciszka z domu Staneta
Przebieg służby wojskowej do 1939 r. :
W listopadzie 1923 roku wcielony do 1 Dywizjonu Samochodowego w Warszawie. W latach 1924-1925 ukończył kurs szoferski przy 1 Dywizjonie Samochodowym (1 dsam). 1 października 1925 zdemobilizowany w stopniu kaprala. 15 lipca 1939 roku powołany do 3 Batalionu Pancernego w Warszawie.
Adresy zamieszkania przed wojną :
Szmulki, następnie ul. Czerniakowska (lata 30-te XX w.), Aleja 3 Maja 8.
Udział w kampanii wrześniowej:
Uczestnik walk we wrześniu 1939 roku - przydział bojowy do Twierdzy Modlin. Po kapitulacji 29.09. 1939 r. uniknął niewoli
Adres zamieszkania przed Powstaniem:
Warszawa, ul. Ogrodowa (nr 38 ?) róg Żelaznej
Oddział:
Okręg Warszawski Armii Krajowej - I Obwód "Radwan” (Śródmieście) - Podobwód Śródmieście-Południe "Sławbor" - odcinek "Ratusz" - 3. batalion pancerny "Golski" - kwatermistrzostwo
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Rodzina biorąca udział w Powstaniu Warszawskim:
W konspiracji oraz Powstaniu Warszawskim uczestniczył także stryjeczny brat Kazimierza -
Eugeniusz Gelo ps. Tarczyński, syn Ludwika Gelo, rodzonego brata ojca Kazimierza (Szczepana Gelo/Gello).
Losy po Powstaniu:
Po Powstaniu wzięty do niewoli. Przebywał najprawdopodobniej w Stalagu X B w Sandbostel - fakt ten potwierdził rodzinie Kazimierza Gello pan Konrad Donau-Szpindler, który przekazał po wojnie informację, że podczas pobytu w obozie jenieckim obydwaj - on i Kazimierz Gello, przebywali wspólnie w jednym baraku obozowym. Po kilku tygodniach Donau-Szpindler utracił kontakt z kolegą, przypuszcza się więc, że Kazimierz Gello został skierowany z Sandbostel do innego obozu na terenie Austrii (prawdopodobnie Markt Pongau), do którego w ostateczności nie dotarł, gdyż udało mu się wraz z kilkoma kolegami zbiec podczas transportu.*
Odznaczenia:
Odznaka Grunwaldzka, Dyplom Żołnierza Demokracji (1946) - Dyplom KRN "Żołnierzowi Demokracji za walkę z najeźdźcą niemieckim o Polskę, Wolność i Lud" nadawany przez Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego.
Miejsce śmierci:
Warszawa
Miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie, kwatera 71 G, rząd I, grób 1
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Dwukrotnie żonaty - po raz pierwszy z Janiną z domu Jakubik, córką Teofila Michała Jakubika i Pauliny z domu Cynkiel - ślub wzięli w 1926 roku. Po śmierci żony w roku 1931, mając trzy córki do wychowania ożenił się ponownie - w 1933 roku zawarł związek małżeński z Jadwigą z Grochulskich, w których miał synów Mieczysława i Tadeusza.
Uwagi:
*Według relacji świadków Kazimierz Gello po Powstaniu trafił do obozu jenieckiego w Sandbostel, a następnie prawdopodobnie był relokowany do Stalagu XVIII C Markt Pongau, do którego nie dotarł, gdyż w czasie drogi udało mu się zbiec. Powojenne dokumenty podają zupełnie inne, sprzeczne wersje popowstaniowych losów Kazimierza Gello, których przypuszczalnie Kazimierz celowo po wojnie zniekształcił i nie korygował. I tak w uzasadnieniu do wniosku o odznaczenie Warszawskim Krzyżem Powstańczym Środowisko Batalionu Pancernego "Golski" podało, że Kazimierz Gello po kapitulacji Powstania został wywieziony z Warszawy wraz z ludnością cywilną do obozu przejściowego, ale pod Ursusem udało mu się zbiec, natomiast w książeczce wojskowej widnieje zapis, że w dn. 29.03.1945 r. zgłosił się w Warszawie do 1 Zapasowego Pułku [Piechoty], a 28.04.1945 w Centralnym Porcie Lotniczym. Zdemobilizowany 21 września 1945 roku."
Źródła:
Muzeum Powstania Warszawskiego, Baza ewidencyjna uczestników Powstania Warszawskiego, Teczki personalne uczestników Powstania Warszawskiego: Gello Kazimierz: kopia wniosku o odznaczenie Warszawskim Krzyżem Powstańczym, archiwum rodzinne:
zapiski kpr. Kazimierza Gello z okresu Powstania Warszawskiego, fotografie oraz informacje zebrane w oparciu o relację żołnierzy 3. batalionu pancernego "Golski" - sierż. Konrada Donau - Szpindlera "Konrad" i kpr. Jana Tomaszewskiego "Jankowski" udostępnił p. Tomasz Rogoziński, wnuk Powstańca.
Literatura:
Eligiusz Bruliński „Trzeci Batalion Pancerny AK Golski”
