Pseudonim:
"Brzoza"
Data urodzenia:
1900-01-31
Data śmierci:
1944-09-02
Funkcja:
dowódca plutonu, dowódca kompanii
Pozycja na murze pamięci:
Kolumna: 184 Miejsce: 27
Stopień:
kapitan piechoty
Miejsce urodzenia:
Bugaj - województwo poznańskie
Udział w konspiracji 1939-1944:
Do 1943 r. był członkiem niewielkiej organizacji konspiracyjnej Wojskowa Grupa Nadwiślańska. Wiosną tego roku WGN została rozbita przez Gestapo, ocalał jedynie jej "Batalion Staromiejski", którego żołnierze nawiązali kontakt z dowódcą batalionu AK "Wigry" kpt. "Trzaską" (Eugeniusz Konopacki). "Trzaska" po weryfikacji przyjął do swojego oddziału część oficerów i podoficerów WGN, którzy utworzyli odrębny pluton w 2. kompanii "Czesław”, a jego dowódcą został por. "Lech II” (Paweł Leński), natomiast kpt. "Brzoza" (Kazimierz Latusek) pod koniec lipca 1944 objął dowodzenie plutonem 1913 w 1. kompanii "Witold" batalionu "Wigry".
Oddział:
Warszawski Okręg Armii Krajowej - batalion "Wigry" - 1. kompania "Witold" - pluton 1913 - dowódca plutonu. Po reorganizacji batalionu ("Wigry II") i utworzeniu na Starym Mieście Grupy "Północ" objął dowodzenie 2. kompanii (szturmowej) "Czesław" batalionu "Wigry" walczącego w ramach zgrupowania "Róg", następnie w zgrupowaniu "Trzaska". W nocy 31.08/1.09.1944 r. miał dowodzić jedną z grup przechodzących kanałami do Śródmieścia, jednak na pl. Krasińskich dowodzący żandarmerią mjr. "Barry" (Władysław Kozakiewicz) oświadczył, że ich kolej już minęła, w związku z czym kpt. "Brzoza" rozmieścił swoich żołnierzy w pobliskich ruinach, a sam prawdopodobnie powrócił do szpitala przy ul. Długiej 7.
Szlak bojowy:
Stare Miasto
Odniesione rany:
Ciężko ranny 13 sierpnia 1944 r. na ul. Kilińskiego w wyniku eksplozji zdobycznego niemieckiego "ciężkiego nosiciela ładunków" (Sd.Kfz. 301 Ausf. C - Schwere Ladungsträger B-IV Borgward). Umieszczony w Centralnym Szpitalu Chirurgicznym Nr 1 (Pałac Raczyńskich) przy ul. Długiej 7.
Miejsce (okoliczności) śmierci:
Zamordowany w grupie personelu i rannych w Centralnym Szpitalu Chirurgicznym nr 1 przy ul. Długiej 7, w dniu zajęcia Starego Miasta przez oddziały niemieckie.
Rodzina walcząca w Powstaniu Warszawskim:
Jego syn Aleksander Latusek walczył w tej samej kompanii, poległ 13 sierpnia w eksplozji na ul. Kilińskiego.
Posiadasz jakiekolwiek dane lub materiały o mieszkańcach stolicy, którzy zginęli lub zaginęli w trakcie Powstania Warszawskiego? Chcesz poprawić biogram lub dodać nowe informacje o ofiarach cywilnych? Zaproponuj zmiany w formularzu. Wszystkie uwagi będą weryfikowanie przez grono historyków Muzeum Powstania Warszawskiego i po weryfikacji uzupełniane w bazie.

Pomóż uzupełnić bazę biogramów

Nasz newsletter