Data urodzenia:
1912-11-01
Miejsce urodzenia:
Warszawa
Imiona rodziców:
Władysław - Maria
Wykształcenie i działalność do 1939 r.:
Po ukończeniu pensji Kazimiery Kochanowskiej, wstąpiła do Koła Pań Polskiego Czerwonego Krzyża. W ramach tego Koła roztaczała opiekę nad biedotą miejską oraz brała udział w szkoleniu kadr sanitarnych na wypadek przyszłej wojny.
Pseudonimy:
"Małgorzata", "Marta"
Udział w konspiracji 1939-1944:
Mianowana delegatem PCK w Szpitalu Ujazdowskim, w którym w 1941 r. z inicjatywy prof. ppłk. Edwarda Lotha i z pomocą Koła Pań zorganizowany został ośrodek reedukacji psychicznej i zawodowej ofiar wojny, który jako Zakład Przeszkolenia Inwalidów prowadził jawne kursy, szkoląc ludzi w różnych kierunkach. Równocześnie na terenie wojskowych szpitali - Maltańskiego i Ujazdowskiego - organizowała tajną działalność kulturalno-oświatową dla leczonych tam jeńców polskich. Pod jej kierunkiem organizowano tajne występy artystów scen warszawskich, świąteczne choinki i opłatki oraz poranki w Teatrze "Jar" pod hasłem "Artyści chorym".
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Punkt sanitarny ul. Sienkiewicza 4, następnie Szpital Powstańczy nr 1 - gmach PKO (Jasna - Świętokrzyska)
Dzielnica:
Śródmieście Północ. 1 sierpnia 1944 r. otrzymała polecenie od dr. płk. Leona Strehla zorganizowania punktu sanitarnego przy ul. Sienkiewicza 4. Następnego dnia, jako sanitariuszka uczestniczyła w zdobyciu gmachu Poczty Głównej przy pl. Napoleona, później była pielęgniarką w Szpitalu Powstańczym nr 1 - do jego zbombardowania i ewakuacji (4-5.091944).
Odniesione rany:
Podczas Powstania dwukrotnie ranna - powracała do służby.
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Wraz z chorymi i rannymi trafiła do Grodziska Mazowieckiego, gdzie zorganizowała szwalnię i punkt opieki nad ofiarami Powstania, wypędzonymi z Warszawy .
Losy po wojnie:
Po zakończeniu wojny jeszcze przez wiele lat niosła pomoc jej ofiarom. Była m.in organizatorką wyjazdu dzieci polskich na kuracje do Włoch, powrotu dzieci francuskich, które ze względu na wybuch wojny, nie mogły powrócić do rodzin z wakacji spędzonych latem 1939 r. w Polsce. Była również organizatorką pierwszego koncertu na gruzach Warszawy, który odbył się 11 sierpnia 1945 r. w sali Kino-Teatru "Roma".
Odznaczenia:
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, Warszawski Krzyż Powstańczy, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Odznaka Honorowa PCK I stopnia.
Miejsce śmierci:
Warszawa, pochowana na Cmentarzu Powązkowskim.
Źródła:
W.Lisowski, Polska służba zdrowia w powstaniach narodowych 1794-1944, Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2006
