Data urodzenia:
1916-12-20
Miejsce urodzenia:
Perespa
Imiona rodziców:
Roman - Janina z domu Romanowska
Wykształcenie do 1944 r.:
Początkowo kształciła się w domu, od 12 roku życia uczyła się w klasztorze Sacre-Coeur we Lwowie, gdzie spędziła 7 lat. W 1935 roku zdała maturę. Podczas wojny ukończyła Warszawską Szkołę Pielęgniarstwa przy ul. Koszykowej 78, której dyrektorką była jej ciotka Jadwiga Romanowska (1895-1964). Dyplom pielęgniarski uzyskała w 1942 roku.
Kariera sportowa - jeździectwo:
Ojciec kupił jej klacz Lady Agnes za radą Bohdana Zientarskiego, dyrektora stajni wyścigowej księcia Romana Sanguszki w Gumniskach, od Tadeusza Dachowskiego wybitnego jeźdźca konkursowego światowej sławy sprzed I wojny. Była polską amazonką okresu międzywojennego i pierwszą amazonką startującą w Polsce po II wojnie światowej. Startowała jak równy z równym z mężczyznami, przeważnie oficerami kawalerii i wygrywającą z nimi. Jeździć konno zaczęła w wieku 4 lat w Zabawie, majątku ojca niedaleko Perespy. Próbowała jazdy na osłach, potem kucach, zawsze na oklep. Dzięki takiej zaprawie nauczyła się utrzymywać na koniu bez siodła. Kiedy miała 15 lat ojciec zezwolił jej jeździć w siodle ze strzemionami. Jazdę konną trenowała m.in. u Wandy i Leona Krzeczunowiczów w majątku Jaryczów pod Lwowem. Jej ukochanym trenerem był major Leon Kon, instruktor grudziądzkiego Centrum Wyszkolenia Kawalerii, współzałożyciel i działacz Polskiego Związku Jeździeckiego. Na hipodromach spotkała się z polską przedwojenną elitą jeździecką, m.in. Adamem Królikiewiczem, Henrykiem „Hubalem” Dobrzańskim, Władysławem Andersem, Karolem Rómmlem i jego żoną Marią Zwierzchowską baronową Rómmel, wybitną „amazonką”, Kazimierzem Szoslandem. Karierę sportową rozpoczęła w 1934 r. na zawodach w Łucku. W latach 1937–1939 startowała 150 razy zdobywając liczne nagrody, w tym w konkursach międzynarodowych, na hipodromie w Łazienkach. W 1939 roku otrzymała Małą Złotą Odznakę Jeździecką Była pierwszą amazonką startującą po wojnie. Prócz tego startowała na Centurii II i wałachu Wojtek.
Oddział:
"Bakcyl" (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Podobwód Śródmieście-Południe - Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa (szpital) - Chałubińskiego 2 róg Koszykowa 78
Szlak bojowy:
Śródmieście Południe
Losy po Powstaniu:
Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną
Losy po wojnie:
Po wojnie pracowała jako szefowa instrumentariuszek w II Klinice Chirurgii u prof. Kazimierza Dębickiego w Akademii Medycznej w Gdańsku.
Odznaczenia:
Warszawski Krzyż Powstańczy, Odznaka „Za wzorową pracę w służbie zdrowia". W 1939 roku otrzymała Małą Złotą Odznakę Jeździecką, zaś w roku 2000 została odznaczona w Sopocie Honorową Odznaką Jeździecką.
Nazwisko po mężu:
Foltynowicz - w 1950 r. wyszła za mąż za dra Witolda Foltynowicza (1921-1997), jednego z twórców anestezjologii gdańskiej.
Miejsce pochówku:
Gdańsk, Cmentarz Centralny Srebrzysko
Informacje dodatkowe - losy rodziny:
Urodziła się w 1916 roku w Perespie niedaleko Sokala, w majątku dziadka Wincentego Kraińskiego (1844-1924). Jej rodzicami byli Roman Kraiński (1883-1944) i Janina Romanowska (1885-1955)
Literatura:
"Pochylone nad człowiekiem". Tom 2, Wspomnienia i biogramy absolwentek Warszawskiej Szkoły Pielęgniarstwa 1921-1945, red. Maria Barbara Jezierska, Warszawa 1993; Hanna Polańska, Dama w siodle, wyd. Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, Warszawa 2003
