Data urodzenia:
1923-10-09
Imiona rodziców:
Józef - Halina z domu Krantz
Oddział:
VII Obwód "Obroża" (powiat warszawski) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej - 6 Rejon "Helenów" (Pruszków)
Losy po wojnie:
W grudniu 1949 r. wyszła za mąż. Po wojnie pracowała jako pielęgniarka przyuczona w Ambulatorium ZM "Ursus", jako młodszy asystent w Instytucie Badawczym Leśnictwa, następnie w charakterze pielęgniarki w Ośrodku Zdrowia w Ursusie, a w latach 1953-58 jako pracownik umysłowy w ZM "Ursus".
Odznaczenia:
Odznaczona została Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945 r., Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Odznaką Grunwaldzką, Odznaką Weterana Walk o Niepodległość, Odznaką Pamiątkową "Akcji Burza" oraz srebrną Odznaką Centralnego Związku Budownictwa Mieszkaniowego.
Miejsce pochówku:
Warszawa, Stare Powązki, w grobie rodzinnym.
Nazwisko po mężu:
Przybylska
Informacje dodatkowe:
Sześć klas szkoły powszechnej ukończyła w Łodzi. W 1937 r. rodzice nabyli dom w Czechowicach (Ursusie), by być bliżej Instytutu Onkologii w Warszawie. Niestety, choroba była nie do wyleczenia i ojciec zmarł 7 stycznia 1938 r. Naukę kontynuowała w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim im. Wandy Szachtmajerowej w Warszawie. Podczas okupacji niemieckiej uczęszczała do Prywatnej Żeńskiej Szkoły Handlowej Jankowskiej-Statkowskiej i na tajne komplety Gimnazjum Szachtmajerowej. Liceum Ogólnokształcące ukończyła w Ursusie w 1946 r. 28 lutego 1942 r. zmarła Jej matka. Młodszą siostrą Jadwigą zaopiekował się stryj, a Ona pracowała jako wychowawczyni w przedszkolu prowadzonym przez Radę Główną Opiekuńczą w Ursusie. W sierpniu 1943 r. wstąpiła do Wojskowej Służby Kobiet AK. W 10. kompanii "Kordian" przeszła przeszkolenie konspiracyjne, a następnie sanitarne. Przyjęła pseudonim "Syrena". Była też kolporterką i łączniczką dowódcy 10. kompanii kpt. rez. Mariana Krawczyka ps. "Janos" i por. rez. Jerzego Włoczewskiego ps. "Mazur" - komendanta placówki, lekarza "Kordiana" i III batalionu. Jako członek grupy żeńskiej należała do oddziału por. Mirosława Palczewskiego ps. "Mirka". 1 sierpnia 1944 r. przeszła do służby sanitarnej. Organizowała punkt sanitarny w Ursusie, będący zaczątkiem szpitala. Pracowała ofiarnie przy pacjentach, będąc ciągle narażona na choroby zakaźne i zawszenie. W tym szpitalu pracowała do 30 kwietnia 1946 r. Podczas Powstania Warszawskiego pełniła dyżury na peronach PKP w Ursusie: podawała żywność mieszkańcom stolicy deportowanym do obozu przejściowego w Pruszkowie i w Ursusie. Ułatwiała ucieczki z transportów, udzielając uciekinierom schronienia we własnym mieszkaniu.
